#rodzinnewyzwanie2024 #wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Żołnierka" Valerie Zenatti
Zenatti spisała dziennik swojego dwuletniego pobytu w wojsku izraelskim, podczas obowiązkowego przeszkolenia jakie przechodzą w tym kraju wszyscy bez względu na płeć.
Swoje przeżycia okrasiła przemyśleniami i odczuciami jakie się w niej wówczas kłębiły.
Dość ciekawe socjologicznie, ale przeciętne literacko.

#rodzinnewyzwanie2024 #wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Żołnierka" Valerie Zenatti
Zenatti spisała dziennik swojego dwuletniego pobytu w wojsku izraelskim, podczas obowiązkowego przeszkolenia jakie przechodzą w tym kraju wszyscy bez względu na płeć.
Swoje przeżycia okrasiła przemyśleniami i odczuciami jakie się w niej wówczas kłębiły.
Dość ciekawe socjologicznie, ale...

Nieszczególnie ciekawa historia. Przemyślenia głównej bohaterki są albo banalne, albo strasznie chaotyczne, na tyle, że ciężko mi było wyłapać, co ona właściwie myśli i czuje. Na plus przemawia przedstawienie codzienności służby wojskowej w izraelskiej armii - powołania, szkolenie, dryl, praca "na nasłuchu" i okazjonalne krótkie przepustki.

Nieszczególnie ciekawa historia. Przemyślenia głównej bohaterki są albo banalne, albo strasznie chaotyczne, na tyle, że ciężko mi było wyłapać, co ona właściwie myśli i czuje. Na plus przemawia przedstawienie codzienności służby wojskowej w izraelskiej armii - powołania, szkolenie, dryl, praca "na nasłuchu" i okazjonalne krótkie przepustki.

Moja ulubiona książką. Czuć, że autorka kocha słowa, spijam z tej książki :)

Moja ulubiona książką. Czuć, że autorka kocha słowa, spijam z tej książki :)

ARCYDZIEŁO!!!

ARCYDZIEŁO!!!

Fascynująca historia dziewczyny, której życie opiera się na wojsku. Niezwykła, przejmująca, prawdziwa. Pełna uczuć, emocji, relacji i zdarzeń na które autorka nie miała wpływu. Piękny dziennik!

Fascynująca historia dziewczyny, której życie opiera się na wojsku. Niezwykła, przejmująca, prawdziwa. Pełna uczuć, emocji, relacji i zdarzeń na które autorka nie miała wpływu. Piękny dziennik!

Książka fascynująca, dająca wiele do myślenia. Pisana w sposób subtelnych przemyśleń młodej dziewczyny, która "na oczach" czytelnika dojrzewa. Z młodej, trochę naiwnej dziewczyny staje się odpowiedzialnym za kraj żołnierzem. Ciekawym jest też zobaczenie CAHAL-u z perspektywy młodej żołnierki.

Książka fascynująca, dająca wiele do myślenia. Pisana w sposób subtelnych przemyśleń młodej dziewczyny, która "na oczach" czytelnika dojrzewa. Z młodej, trochę naiwnej dziewczyny staje się odpowiedzialnym za kraj żołnierzem. Ciekawym jest też zobaczenie CAHAL-u z perspektywy młodej żołnierki.

Wiem, ż to ubarwianie zwykłego przypadku, ale zaczęłam czytać tę książkę jadąc do Nicei ( miejsce urodzenia autorki, a zarazem głównej bohaterki książki). Gdy odkładałam ją na bok, spadała na mnie w którymkolwiek miejscu samochodu nie byłam. Jedni wezmą mnie za wariatkę, a ja przez owe koloryzowanie zrządzenia losu zaczęłam rozmyślać nas tym jak trudno musiała mieć Valerie, wychowana do trzynastego roku życia we Francji, gdy przeprowadziła się do Izraela. Nie sądziłam, że pamiętnik Zenatti wywoła we mnie tego typu emocje, bo podchodząc do niej nastawiłam się na prostą, błahą, behawiorystyczną lekturę. A tu niespodzianka. Dawka historii jest zgrabnie wpleciona w losy i życie bohaterki. Jednakże nie są to suche fakty, tylko rozmyślania, jak historia i polityka państwa wpływa na młodzież, jak ją dotyka i w pewnych momentach im doskwiera. Stajemy się obserwatorami dorastania. Wychodzenia z roli dziecka i wchodzenia do roli odpowiedzialnego (nie tylko za swoje życie, ale i za losy państwa) człowieka. To pewien rodzaj inicjacji, który musi przejść każdy mieszkaniec Izraela. Po przeczytaniu „Żołnierki” stwierdziłam, że ja zdecydowanie tego obrządku przechodzić nie chcę. Nie mam zamiaru odradzać przeczytania tej książki. Broń Boże! Wręcz przeciwnie. Polecam dzieło Zenatti chociażby dlatego, że mamy możliwość dowiedzieć się, co czekałoby nas po liceum gdybyśmy mieszkali kilka tysięcy kilometrów od Polski.

Wiem, ż to ubarwianie zwykłego przypadku, ale zaczęłam czytać tę książkę jadąc do Nicei ( miejsce urodzenia autorki, a zarazem głównej bohaterki książki). Gdy odkładałam ją na bok, spadała na mnie w którymkolwiek miejscu samochodu nie byłam. Jedni wezmą mnie za wariatkę, a ja przez owe koloryzowanie zrządzenia losu zaczęłam rozmyślać nas tym jak trudno musiała mieć Valerie,...

Gdy w Polsce po maturze młodzi ludzie próbują wybrać odpowiednie studia, w Izraelu każdy maturzysta i maturzystka obowiązkowo wstępują do wojska na dwuletnią służbę. "Żołnierka" jest pamiętnikiem Valérie Zenatti, francuskiej nastolatki mieszkającej w Izraelu.
Książka jest napisana bardzo luźnym i prostym językiem. W trakcie czytania autorka oprócz codziennej, żołnierskiej rzeczywistości porusza również własne problemy. Rozterki miłosne, tęsknota za domem i wolnością oraz chęć jak najlepszej służby jest bardzo ciekawym połączeniem.
Książka bardzo dobrze pokazuje zupełnie inną rzeczywistość i inne spojrzenie na świat. W szczególności powinna spodobać się nastolatkom - bardzo dobrze pokazuje, że są takie miejsca na świecie, w których należy podporządkować się zasadom i oddać kilka lat swojego życia na rzecz służby. Polecam!

Gdy w Polsce po maturze młodzi ludzie próbują wybrać odpowiednie studia, w Izraelu każdy maturzysta i maturzystka obowiązkowo wstępują do wojska na dwuletnią służbę. "Żołnierka" jest pamiętnikiem Valérie Zenatti, francuskiej nastolatki mieszkającej w Izraelu.
Książka jest napisana bardzo luźnym i prostym językiem. W trakcie czytania autorka oprócz codziennej, żołnierskiej...

Książka nie tylko jest pamiętnikiem nastolatki, ale jest też skarbnicą przemyśleń, tęsknot i pragnień człowieka.

Książka nie tylko jest pamiętnikiem nastolatki, ale jest też skarbnicą przemyśleń, tęsknot i pragnień człowieka.