DOBRY POCZĄTEK
Przetrzymywana w kieszeni fiolka, karmiony trucizną nieśmiertelny gryf, zasłyszane ważne wiadomości i panujący wokół mrok. Zaczyna się magicznie i mrocznie, bo w mało przyjaznych lochach Hadesu. I to już jest coś, bo początek poprzedniej części nie potrafił mnie do siebie przekonać. Tutaj od razu robi się ciekawiej, co rozpaliło w mojej głowie iskierkę nadziei na dobry dalszy ciąg. Czy się myliłam?

PLUSY, KTÓRYCH NIE BYŁO
Akcja Perłowej damy rzadko kiedy zasypia. Na korzyść przedstawianych zdarzeń działają także bardziej dopracowane, przez co działające na wyobraźnię opisy. Dotąd tego nie było. Są zwroty, element magii staje się wyraźniejszy, jest niebezpieczeństwo, ale i logika. Aleksandra Polak wykreowała swój własny, indywidualny świat i wreszcie zrobiła to tak, jak według mnie powinna. Prozaiczne czynności mieszają się z tym, co pozaziemskie. Rodzina Okulusa wszczynająca układankę zła, odebrane wspomnienia, zniszczona lista składników potrzebnych do mikstury łamiącej klątwę. A pośród tego znikający pomnik gdańskiego Neptuna. Na brak wrażeń narzekać nie można i doprawdy bardzo się cieszę, że autorka osadziła akcję w swoim rodzimym kraju. Przyjemnie widzieć polskie nazwy w książce tego gatunku, bo nie jest to codziennością.

ONA ORAZ ICH DWOJE
W szeregach bohaterów pierwszoplanowych na samym czele kroczy Alicja, dotąd niekonsekwentna i bezbarwna, teraz nabierająca kształtu i podejmująca coraz lepsze decyzje. Nie jest to jeszcze mistrzostwo budowania postaci, ale już widać wyraźny postęp ze strony autorki. Jako że można natknąć się tutaj na całą paletę różnorodnych charakterów, świetnym neutralizatorem słodyczy wypływającej od Hadriana jest jego brat, Tristan. Mroczniejszy, stanowiący większą enigmę, zaskakująco budujący z Alicją relację, która może dużo namieszać. Może wątek miłosny nie jest tutaj jakoś szczególnie wyróżniający się, ale jest. Niechciane zakochanie, które wydarzyło się samo. Co to oznacza? O tym powinniście przekonać się sami.

PODSUMOWANIE
Nieraz natknęłam się na tak zwaną klątwę drugiego tomu. Jak się jednak okazuje, w Perłowej damie klątwa owszem, była, ale dotyczyła losów braci, na pewno nie zaś poziomu treści. Jak dla mnie, po przeciętnym, wręcz dość słabiutkim debiucie autorka podniosłą się nie o poziom, ale może nawet i dwa, a z mało pochlebnego cztery na dziesięć wskoczyła na w pełni zasłużone, solidne sześć. Jestem poważnie ciekawa kolejnej części, która zgodnie z informacją zawartą w tym tomie będzie nosić tytuł „Książę Cieni”. Czy i tym razem autorka pozytywnie mnie zaskoczy? Mam zamiar się przekonać.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/07/circus-lumos-perowa-dama-tom-2.html#more

DOBRY POCZĄTEK
Przetrzymywana w kieszeni fiolka, karmiony trucizną nieśmiertelny gryf, zasłyszane ważne wiadomości i panujący wokół mrok. Zaczyna się magicznie i mrocznie, bo w mało przyjaznych lochach Hadesu. I to już jest coś, bo początek poprzedniej części nie potrafił mnie do siebie przekonać. Tutaj od razu robi się ciekawiej, co rozpaliło w mojej głowie iskierkę...