Bardzo lubię serię o Lipowie. Do "Motyka" mam ogromny sentyment, to był początek mojej miłości do kryminałów. Niestety mam wrażenie, że zadziałało powiedzenie "co za dużo, to niezdrowo", a z drugiej strony, że mój gust czytelniczy się rozwinął, natomiast styl Autorki stanął w miejscu (a nawet chwilami się cofnął). Czyta się ekspresowo, ale też dzieje się tyle, że łatwo się zgubić (oczywiście lubię, kiedy się dzieje, ale tutaj wyszło strasznie chaotycznie). Bohaterowie, których kiedyś uwielbiałam też się zmienili, zaczęli denerwować, drażnić. Wątki stałe, które powinny się klarować, stają się jeszcze bardziej zagmatwane (tu też "co za dużo/długo to niezdrowo). Przykro mi, nie lubię pisać źle o książkach, zawsze staram się szukać plusów, jednak tym razem czuję się bardzo zawiedziona. Myślę, że już czas pożegnać się z tą serią, kolejnej części (która się pojawi, sądząc po zakończeniu) nie zamierzam już czytać.

Bardzo lubię serię o Lipowie. Do "Motyka" mam ogromny sentyment, to był początek mojej miłości do kryminałów. Niestety mam wrażenie, że zadziałało powiedzenie "co za dużo, to niezdrowo", a z drugiej strony, że mój gust czytelniczy się rozwinął, natomiast styl Autorki stanął w miejscu (a nawet chwilami się cofnął). Czyta się ekspresowo, ale też dzieje się tyle, że łatwo się...