Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sztuczna inteligencja, jako temat przewodni thrillera. Dla mnie technologia i to wszystko, co z nią związane to absolutnie czarna magia. Dlatego wierzę we wszystko mimo, że nie pojmuję 😇 Natomiast fabuła, to co się tutaj działo 🤯 czytałam z zapartym tchem, coś tam się domyślałam, ale i tak na koniec Autor mi tak zagrał na nosie, że aż czytałam dwa razy, czy na pewno dobrze rozumiem 😅 co do tego zakończenia mam mieszane uczucia (chętnie to przegadam w wiadomościach, jeśli czytaliście).

Sztuczna inteligencja, jako temat przewodni thrillera. Dla mnie technologia i to wszystko, co z nią związane to absolutnie czarna magia. Dlatego wierzę we wszystko mimo, że nie pojmuję 😇 Natomiast fabuła, to co się tutaj działo 🤯 czytałam z zapartym tchem, coś tam się domyślałam, ale i tak...

Rozwiń

Zwiń

Takiego Mossa nie znałam, taki mi się podoba bardziej. Kryminał z elementami wierzeń, legend, dziecięcych sennych mar, wspomnień. Nieoczywisty, niespieszny (nie mylić z nudą), niepokojący.
Do tej pory Moss kojarzył mi się z brutalnością i elementem mocnego zaskoczenia.
Tutaj zaskoczenie również było, ale zupełnie inaczej poprowadzone.
Dobre to było! Chciałabym jeszcze kiedyś spotkać Sambora.

Takiego Mossa nie znałam, taki mi się podoba bardziej. Kryminał z elementami wierzeń, legend, dziecięcych sennych mar, wspomnień. Nieoczywisty, niespieszny (nie mylić z nudą), niepokojący.
Do tej pory Moss kojarzył mi się z brutalnością i elementem mocnego zaskoczenia.
Tutaj zaskoczenie r...

Rozwiń

Zwiń

Kto już czytał którąś książkę Autora, ten wie czego się spodziewać. To nie tylko zoom na bohaterkę, którą tym razem jest Krwawa Brygida (już sam przydomek jeży włosy, prawda?).
Molenda opowiada szeroko o tle, o tym, co kształtowało Hildegard i jak ukształtowało.
Przerażająca. Myślę, że niezależnie od tego, ile wiemy na temat historii, wojny, na temat ludzkiej psychiki, bestialstwa, to i tak opowieść Molendy będzie przerażająca.
Niezmiennie powtarzam, że te książki trzeba czytać, trzeba wiedzieć i pamiętać 🖤 człowiek, to najlepsze i najgorsze, co istnieje na ziemii.

Kto już czytał którąś książkę Autora, ten wie czego się spodziewać. To nie tylko zoom na bohaterkę, którą tym razem jest Krwawa Brygida (już sam przydomek jeży włosy, prawda?).
Molenda opowiada szeroko o tle, o tym, co kształtowało Hildegard i jak ukształtowało.
Przerażająca. Myślę, że nie...

Rozwiń

Zwiń

Czytałam. Płakałam. Śmiałam się. Notowałam. Wspominałam. Analizowałam.
Ogromnie mnie poruszyła. Niby nic, a w każdym rozdziale coś do zapamiętania. Niby nic, a ogrom emocji, które już przeżyłam w moim życiu. Opisane sytuacje, które znam z autopsji. Zanotowane wnioski, do których ja długo dochodziłam.
Oczywiście to wszystko "między wierszami", wątkami i słowami, które mnie nie dotyczą, ale dotyczą na przykład Ciebie.
"Wiem, co czujesz" dotknie każdą z nas na inny sposób, ale dotknie. Będę do niej wracać

Czytałam. Płakałam. Śmiałam się. Notowałam. Wspominałam. Analizowałam.
Ogromnie mnie poruszyła. Niby nic, a w każdym rozdziale coś do zapamiętania. Niby nic, a ogrom emocji, które już przeżyłam w moim życiu. Opisane sytuacje, które znam z autopsji. Zanotowane wnioski, do których ja długo d...

Rozwiń

Zwiń

Uwaga-to jedna z tych książek, które oceniamy przez pryzmat swoich doświadczeń, nie da się obiektywnie, a przynajmniej ja nie potrafię.
Rozwód to nigdy nie jest decyzja chwili. Nigdy nie jest tak, że ktoś z normalnego, stabilnego związku budzi się pewnego dnia i mówi: odchodzę.
Ale! Zazwyczaj jest tak, że dla tej drugiej osoby to jest zaskoczenie.
Ta książka świetnie mówi o tym, jak bardzo brakuje w związkach rozmowy. O tym, że często zapominamy, że małżeństwo to dwie odrębne jednostki (mimo, że tworzące jedność).
Łatwo by mi było podać sobie rękę z Beą, ba! Reagowałam dokładnie tak jak ona, wiele nas łączy.
Jednak w pełni też rozumiem jej męża. Część tego dramatu pisana z jego perspektywy to bardzo dobry zabieg.
Trudna, bolesna, ale też bardzo mądra książka. Bardzo się cieszę, że mogłam ją przeczytać.

Uwaga-to jedna z tych książek, które oceniamy przez pryzmat swoich doświadczeń, nie da się obiektywnie, a przynajmniej ja nie potrafię.
Rozwód to nigdy nie jest decyzja chwili. Nigdy nie jest tak, że ktoś z normalnego, stabilnego związku budzi się pewnego dnia i mówi: odchodzę.
Ale! Zazwy...

Rozwiń

Zwiń

Polskie Archiwum X. Trzecia odsłona z Marią Herman i Zero Siedem.
Kolejne "odgrzebywanie" starych spraw, które mają swoje pokłosie dziś.
Bardzo lubię wracać do tych bohaterów, bardzo lubię sposób, w jaki Autor buduje historie, jak losy bohaterów zahaczają o wrażliwe struny w czytelniku i nie dają o sobie zapomnieć.
Tak było i tym razem.
Choć przyznaję, że to prywata policjantów wciągnęła mnie mocniej niż prowadzone przez Marię śledztwo.
Borewicz...ten Was zaskoczy! A mówią, że ludzie się nie zmieniają 😉
Dzieje się! Z przyjemnością dałam się wciągnąć w fabułę i cóż. Wcale nie jestem zadowolona, że mam ją już za sobą, żegnam się z żalem. Mam nadzieję, że niedługo znów się spotkamy

Polskie Archiwum X. Trzecia odsłona z Marią Herman i Zero Siedem.
Kolejne "odgrzebywanie" starych spraw, które mają swoje pokłosie dziś.
Bardzo lubię wracać do tych bohaterów, bardzo lubię sposób, w jaki Autor buduje historie, jak losy bohaterów zahaczają o wrażliwe struny w czyt...

Rozwiń

Zwiń

Odkładacie książkę, jeśli początek Was nie zaciekawi?
Jeśli tak, to po ilu stronach?
Ja mam z tym problem. Zazwyczaj mówię "ok, jeszcze rozdział, jeszcze trochę" i tak dobijam do końca.
"Pustać" wciągnęła mnie dopiero od połowy. Tzn od początku byłam ciekawa do czego to zmierza, ale kolokwialnie mówiąc "pierdzielenie o Szopenie" bohaterki mnie męczyło. Natomiast w okolicach połowy zaczęło się dziać.
Akcja przyspieszyła, co prawda do Ady nie poczułam sympatii, ale co tam się wyprawiało 🤯
Udany debiut! Bo mimo, że długo się rozkręcała, to zaskoczyła. Poza tym myślę, że dla wielu osób ten wolny początek będzie plusem.

Odkładacie książkę, jeśli początek Was nie zaciekawi?
Jeśli tak, to po ilu stronach?
Ja mam z tym problem. Zazwyczaj mówię "ok, jeszcze rozdział, jeszcze trochę" i tak dobijam do końca.
"Pustać" wciągnęła mnie dopiero od połowy. Tzn od początku byłam ciekawa do czego t...

Rozwiń

Zwiń

Przerażające i fascynujące. No bo! Wszyscy wiemy, jakie wyobrażenie o neapolitańskiej mafii zostało wykreowane w kinie. A tutaj zderzenie z historią, z rzeczywistością, z faktami. To na jaką skalę działa, to w jaki sposób egzekwuje posłuszeństwo i "ogrywa" organy ścigania, to jest przerażające.
Jednak to, jak bardzo inteligentni i pomysłowi ludzie w niej działają jest fascynujące.
Rozdziały dotyczące kobiet 🤯
"Camorra" to bardzo ciekawa, skondensowana książka, która może być bazą wypadową do zgłębiania tematu.

Przerażające i fascynujące. No bo! Wszyscy wiemy, jakie wyobrażenie o neapolitańskiej mafii zostało wykreowane w kinie. A tutaj zderzenie z historią, z rzeczywistością, z faktami. To na jaką skalę działa, to w jaki sposób egzekwuje posłuszeństwo i "ogrywa" organy ścigania, to jest przeraż...

Rozwiń

Zwiń

Smutek, żal, gniew, przerażenie. Takie emocje dominują podczas czytania. Nie jest miło. Każdy kolejny wątek poturbuje Cię bardziej od poprzedniego. A mimo to nie oddałabym żadnej strony, żadnego momentu z nią.
Mocno we mnie trafiła, niektóre fragmenty dosłownie łamały serducho.
Aaaaj Pani @weronikamathia_autorka dziękuję i poproszę o więcej!

Smutek, żal, gniew, przerażenie. Takie emocje dominują podczas czytania. Nie jest miło. Każdy kolejny wątek poturbuje Cię bardziej od poprzedniego. A mimo to nie oddałabym żadnej strony, żadnego momentu z nią.
Mocno we mnie trafiła, niektóre fragmenty dosłownie łamały serducho.
Aaaaj Pani ...

Rozwiń

Zwiń

Moje pierwsze spotkanie z Autorką. Początkowo nie byłam przekonana, myślałam: "taka o, bez szału".
Jednak im dalej tym było lepiej. Historie dotyczące trzech przedziałów czasowych. Każda z nich jest poruszająca i zaskakująca. Każda zmusza do refleksji i jest niebanalna.
To co ich łączy to powiedzenie "spodziewaj się niespodziewanego".
To również swego rodzaju hołd dla starości.
Cóż... póki możemy-żyjmy!

Moje pierwsze spotkanie z Autorką. Początkowo nie byłam przekonana, myślałam: "taka o, bez szału".
Jednak im dalej tym było lepiej. Historie dotyczące trzech przedziałów czasowych. Każda z nich jest poruszająca i zaskakująca. Każda zmusza do refleksji i jest niebanalna.
To co ich...

Rozwiń

Zwiń