Trzynastoletnia Nina budzi się w zimnej, zaśnieżonej sali balowej pałacu, ubrana w suknię "z epoki". Problem w tym, że... akcja powieści rozgrywa się w wieku XX. Dziewczyna z początku niczego nie pamięta - skąd się tu wzięła, kim jest i tak dalej. Stopniowo pamięć powraca, a my wraz z bohaterką suniemy od zagadki do zagadki, dowiadując się po małym fragmencie tego, co się wydarzyło w Wilczych Dołach.
Przyznam, że Anna Kańtoch naprawdę mi imponuje. Trzymać tak równy (w sensie: wysoki:) poziom w każdej swojej książce, w dodatku w kolejnej powieści "z serii" to naprawdę niełatwa sztuka. "Tajemnica godziny trzynastej" jest nie gorszą (a może nawet i lepszą) częścią niż poprzedniczki. Teoretycznie jest to literatura młodzieżowa, ale dorośli przeczytają ją z przyjemnością, gdyż nie ma tu naiwności, cukierkowatości, a bohaterowie - jak i poprzednio - są naturalnie i realistycznie przedstawieni. Dodatkową zaletą książki jest doskonałe opanowanie przez autorkę warsztatu pisarskiego. Świetnie czyta się tak zgrabnie i stylowo napisany tekst. Sposób wyjaśniania kolejnych tajemnic przez następujące w odpowiednim momencie retrospekcje dodają utworowi rytmu i uatrakcyjniają go dla czytelnika.
Ogromnie podoba mi się pomysł osadzenia akcji w czasach polskiej "komuny". To naprawdę tchnie niesamowitą świeżością i za jednym zamachem pozbywamy się z otoczenia zbędnego balastu w rodzaju internetu, smartfonów i tym podobnych wynalazków, umilających nam obecnie życie. Tajemnica i zagadki w ich otoczeniu z pewnością straciłyby na uroku. :)
To co teraz? Czekamy na czwartą część przygód Niny? Ja czekam i obgryzam palce z niecierpliwości.

Trzynastoletnia Nina budzi się w zimnej, zaśnieżonej sali balowej pałacu, ubrana w suknię "z epoki". Problem w tym, że... akcja powieści rozgrywa się w wieku XX. Dziewczyna z początku niczego nie pamięta - skąd się tu wzięła, kim jest i tak dalej. Stopniowo pamięć powraca, a my wraz z bohaterką suniemy od zagadki do zagadki, dowiadując się po małym fragmencie tego, co się...