Jak miło było znowu wrócić do Niny, Huberta i całej reszty!
Zaczęło się dość dziwnie i szczerze mówiąc, byłam tak samo oszołomiona jak bohaterowie. W tym tomie mnóstwo tajemnic przez dłuższy czas nie zostaje rozwiązywanych i dopiero pod koniec wszystkie fakty łączą się w jedną całość. Satysfakcjonującą całość.
Tak jak wcześniej mamy tu niesamowity klimat - tym razem pani Kańtoch przedstawia nam małą, odciętą od świata wioskę. Ten mróz, ten śnieg, ta niepewność - wszystko zostało tu wspaniale oddane.
Jeśli chodzi o postacie to jest w porządku. Rozwój tych starych przebiega całkiem dobrze, choć nie jest on jakoś przytłaczająco wielki. W tej części najwięcej czasu zostało poświęcone Jackowi i, oczywiście, Ninie. Trochę ubolewam nad tym, że odsunięto na bok Tamarę i mojego ulubieńca, Huberta, ale może w kolejnych tomach się to zmieni. Dochodzą tu też nowi bohaterowie i z nich wszystkich najbardziej chyba wybija się Marcin, ale o nim nie powiem za dużo, bo, sami wiecie - spojlery. Główny antagonista może nie powala, ale nie da się też na niego specjalnie narzekać.
Póki co jestem naprawdę zadowolona i z niecierpliwością będę wyczekiwać kolejnych tomów!

Więcej na:

https://okretslow.blogspot.com/2018/09/tajemnica-godziny-trzynastej-anna.html

Jak miło było znowu wrócić do Niny, Huberta i całej reszty!
Zaczęło się dość dziwnie i szczerze mówiąc, byłam tak samo oszołomiona jak bohaterowie. W tym tomie mnóstwo tajemnic przez dłuższy czas nie zostaje rozwiązywanych i dopiero pod koniec wszystkie fakty łączą się w jedną całość. Satysfakcjonującą całość.
Tak jak wcześniej mamy tu niesamowity klimat - tym razem...