„Czy mnie słyszysz?” to powieść pełna niepokoju, niedopowiedzeń i tajemnic, na rozwiązanie których trzeba poczekać niemal do ostatnich stron. Interesujący jest też język – tylko pozornie prosty, w rzeczywistości zaś doskonale komponujący się z przeżyciami wewnętrznymi bohaterów.

Narratorem jest Elia, dojrzały mężczyzna, który wspomina lato sprzed trzydziestu lat, gdy był wrażliwym nastolatkiem, bacznie obserwującym otaczający go świat.
Wtedy właśnie przeżył pierwszą wielką miłość do matki kolegi. Wtedy też dowiedział się, że jego ojciec, który popadł w depresję po stracie pracy, uprowadził Annę, piękną dziewczynę, która dorabiała sobie jako opiekunka do dziecka.

O tym drugim, dramatycznym zdarzeniu informuje już pierwsze zdanie powieści. Tajemnicą jednak pozostają okoliczności i przyczyny zdarzenia, jego szczegółowy przebieg i finał – te informacje autorka dozuje w bardzo oszczędny sposób, budując napięcie i zaostrzając apetyt czytelnika na więcej i więcej.
Jakby tego było mało, ojciec narratora jest też podejrzewany o uprowadzenie i zamordowanie małego chłopca.

Zanim poznamy zakończenie tej przerażającej historii, musimy zbroić się w cierpliwość i powoli poskładać fragmenty historii w całość – niczym rozsypane puzzle.

Elia z dbałością o szczegóły analizuje po latach wszystkie zdarzenia z lata, które okazało się przełomowym okresem w jego życiu.
Mamy okazję prześledzić przyspieszone dojrzewanie nastolatka, który bardzo przeżywa i próbuje zrozumieć rodzinną sytuację, zwłaszcza dziwne zachowanie ojca oraz relacje między nim i matką.

Osamotniony i wrażliwy chłopak szybko daje się też ponieść wielkim emocjom, gdy odkrywa, że zakochał się w matce kolegi. Ta zakazana miłość wydaje mu się odwzajemniona, ale czy na pewno tak jest? Znalezienie odpowiedzi na to pozornie proste pytanie wydaje się trudniejsze niż mogłoby się wydawać na początku znajomości.

Całość utrzymana jest w klimacie narastającej grozy. Autorka w wyrafinowany sposób dozuje napięcie, racząc czytelnika zwrotami akcji i różnymi szczegółami, które nieraz bardziej komplikują niż wyjaśniają wydarzenia. W ten sposób powstaje łamigłówka, wymagająca od czytelnika spostrzegawczości.

„Czy mnie słyszysz” to nie tylko kryminalna i pełna tajemnic opowieść. To również książka o zacięciu psychologicznym, ukazująca przeżycia nastolatka uwikłanego w przerastające do wydarzenia, które niepokoją i spędzają mu sen z powiek. Tak naprawdę dopiero po latach, jako dojrzały człowiek, Elia potrafi wytłumaczyć niektóre zachowania dorosłych i własne decyzje, podejmowane niegdyś pod wpływem emocji.

Na pewno interesujący jest styl i język – pozornie prosty, lecz celowo oszczędny. Nie ma tu niepotrzebnych słów, wydumanych dialogów i barokowych opisów. Ta ekonomia słowa robi jednak większe wrażenie niż rozbudowane frazy. Krótkie, pojedyncze zdania i równoważniki doskonale oddają nastrój i sprawiają, że wydarzenia nabierają dynamizmu.

Przeczytałam powieść Eleny Varvello jednym tchem i z dużymi emocjami, czego życzę wszystkim odbiorcom.

„Czy mnie słyszysz?” to powieść pełna niepokoju, niedopowiedzeń i tajemnic, na rozwiązanie których trzeba poczekać niemal do ostatnich stron. Interesujący jest też język – tylko pozornie prosty, w rzeczywistości zaś doskonale komponujący się z przeżyciami wewnętrznymi bohaterów.

Narratorem jest Elia, dojrzały mężczyzna, który wspomina lato sprzed trzydziestu lat, gdy był...