(...) Akcja Kredziarza toczy się dwutorowo w teraźniejszości i w przeszłości. Wypadki, które miały miejsce latem 1986 roku, znajdują kontynuację trzydzieści lat później. Losy dwunastoletniego Eddiego i jego przyjaciół po latach znowu zostają splecione. Historia rozpoczyna się niewinnie: pewnego upalnego dnia do brytyjskiego miasteczka, w którym mieszkają główni bohaterowie przyjeżdża lunapark. Tam też dochodzi do pewnego wypadku, a wraz z nim w społeczności pojawia się nowy, albinoski, nauczyciel. Tytułowy Kredziarz zbliża się do Eddiego, podsuwając mu pomysł porozumiewania się z rówieśnikami za pomocą pisanych kredą symboli. Pewnego dnia znaki te doprowadzą dzieciaki do rozkawałkowanego ciała znanej im dziewczyny. Niewyjaśnione morderstwo i jego konsekwencje dają o sobie znać trzy dekady później, kiedy każdy z dawnych przyjaciół otrzymuje list z kawałkiem kredy i znajomym symbolem. Tajemnicą pozostaje adresat oraz jego intencje, a także szereg zdarzeń będących udziałem dorosłych, którzy w dzieciństwie niewinnie komunikowali się ze sobą za pomocą asfaltu i kawałka kredy.

(...) Dzięki przenikającym się z teraźniejszością reminiscencjom, Tudor zręcznie buduje napięcie i, dokonując zaskakujących zwrotów akcji, posuwa akcję naprzód. Wraz z odsłanianiem kolejnych faktów, a czasem tylko hipotez, sprawa staje się coraz bardziej złożona, a jej rozwiązanie coraz odleglejsze. Blef łatwo pomylić ze szczerym wyznaniem, żarty – z przerażająco absurdalną rzeczywistością. Żadnego z bohaterów nie sposób rozpatrywać w binarnych kategoriach dobry – zły, winny – niewinny. To postacie skomplikowane psychologicznie, skrywające mroczne sekrety i, w konsekwencji, posiadające ukryte motywy swoich działań. Tudor świetnie pokazuje, że większość problemów i zaburzeń nastolatków jest wynikiem ich sytuacji w domu, która rzutuje na ich dorosłe życie. Biorąc pod uwagę ten aspekt książki, można uznać ją za powieść inicjacyjną; właśnie w portretach bohaterów upatruję największy atut Kredziarza.
Autorka prowadzi z czytelnikiem grę, co rusz podsuwając mu nowe tropy. Nasuwają się pytania: Kto zabił i po co? (to najpierw) oraz: Do czego zdolny jest upokorzony, przepełniony żądzą zemsty człowiek? (w szerszej perspektywie).

(...) Kredziarz to zręcznie napisany thriller, który wciąga, o czym świadczy fakt, że jego lektura zajęła mi dwa popołudnia. Warto dodać, iż jest to literacki debiut autorki nazwiskiem Tudor (jej imiona zostały utajnione, co nasuwa skojarzenie z przypadkiem J. K. Rowling). Dodatkowym atutem powieści jest powrót do klimatycznych lat 80. (choć porównanie z emitowanym przez Netflix serialem Stranger Things jest zdecydowanym marketingowym nadużyciem). Śmiało mogę przyznać, że jest to książka, nad którą warto stracić kilka godzin. Premiera książki już za tydzień, 28 lutego 2018 roku.

PRZECZYTAJ CAŁĄ RECENZJĘ NA BLOGU: http://dodziela.com.pl/2018/02/21/kredziarz-c-j-tudor/

(...) Akcja Kredziarza toczy się dwutorowo w teraźniejszości i w przeszłości. Wypadki, które miały miejsce latem 1986 roku, znajdują kontynuację trzydzieści lat później. Losy dwunastoletniego Eddiego i jego przyjaciół po latach znowu zostają splecione. Historia rozpoczyna się niewinnie: pewnego upalnego dnia do brytyjskiego miasteczka, w którym mieszkają główni bohaterowie...