To moja ostatnia przeczytana w 2016 roku książka. I dobrze, że właśnie ta. Ale po kolei.
Z opinii czytelników wynika, że Chmielarz potrafi pisać. Miałem na liście do przeczytania jego utwory i wreszcie zdecydowałem się na "Podpalacza". Dobrze, że nie sugerowałem się okładką, bo pewnie bym zrezygnował - jest okropna i absurdalna.
Nie spodziewałem się, że po przeczytaniu wielu kryminałów coś mnie wciągnie tak bardzo, jak "Podpalacz". A jednak! Książka okazała się sprawnie napisanym tomem i choć objętościowo dość znacznym, to lektura była szybka i z ogromnym zaciekawieniem. Oczywiście braki są, ale tym razem nie zamierzam ich przedstawiać. Podobnie jak fabuły - zrobili to inni w swoich opiniach. Tu tylko chcę zauważyć, że autor ma dar sugestywnego pokazywania ludzi i sytuacji, umie tworzyć tło i pisać dialogi. I to wszystko pozwala z przyjemnością oddać cię lekturze. Do tego wyraziste postacie, szczególnie komisarza Mortki, ale także innych bohaterów. Oczywiście polski policjant musi mieć porąbane życie osobiste i tu mam wątpliwości do niemal wszystkich autorów - czy opisywanie normalnego życia rodzinnego jest tak trudne, że lepiej pokazać rozwodnika, kawalera, wdowca? Na szczęście przynajmniej personalia występujących osób są naturalne, a nie udziwnione.
Podsumowując - jeden z lepszych kryminałów, jaki udało mi się ostatnio przeczytać, dobry język powieści, wyraziste postacie i sytuacje, zręcznie skonstruowana akcja, niebanalne zakończenie - całość godna polecenia.

To moja ostatnia przeczytana w 2016 roku książka. I dobrze, że właśnie ta. Ale po kolei.
Z opinii czytelników wynika, że Chmielarz potrafi pisać. Miałem na liście do przeczytania jego utwory i wreszcie zdecydowałem się na "Podpalacza". Dobrze, że nie sugerowałem się okładką, bo pewnie bym zrezygnował - jest okropna i absurdalna.
Nie spodziewałem się, że po przeczytaniu...