Drugi tom cyklu Lake Falls to dowód na to, że zwolnienie akcji nie zawsze jest jednoznaczne z wystąpieniem znudzenia u czytelnika.

Chociaż w "Ucieczce z Lake Falls" niewiele się dzieje, a jej zakończenie stanowi niejako przewartościowanie dotychczasowego postępowania przez bohaterkę i powrót do sytuacji wyjściowej, to zabieg przeplatania współczesnej fabuły z przybliżeniem postaci Azdarotha okazało się bardzo zmyślne. Skoki między jedną a drugą historią rodziły we mnie ciekawość i tym samym napędzały mnie w prędkim czytaniu powieści. Dodatkowo przypowieść o tym, jak miłość w połączeniu z poczuciem obowiązku popchnęła człowieka do zostania niemal demonem, a także pojawienie się postaci wampira, który w swej lubości do luksusu przytępił swe mordercze instynkty pokazują świat mniej czarno-białym, jak dotychczas postrzegała go bohaterka. Autor niejako ponownie wskazuje - w moim odczuciu - na fakt, że moralność cechują podwójne standardy, a nikt z nas nie jest w prawie do ich oceny.

Kontynuację pierwszego tomu czytało mi się o oczko lepiej, a jednocześnie zakończenie, z którego nic nie wynika, zachęca do sięgnięcia dalej, w głąb historii. Czym prędzej zatem zabieram się za tom trzeci :).

Drugi tom cyklu Lake Falls to dowód na to, że zwolnienie akcji nie zawsze jest jednoznaczne z wystąpieniem znudzenia u czytelnika.

Chociaż w "Ucieczce z Lake Falls" niewiele się dzieje, a jej zakończenie stanowi niejako przewartościowanie dotychczasowego postępowania przez bohaterkę i powrót do sytuacji wyjściowej, to zabieg przeplatania współczesnej fabuły z przybliżeniem...