Długo czekałam w bibliotece na "Dobra córkę". Wreszcie ją dorwałam, przeczytałam i .....poczułam pewne rozczarowanie.
To nie jest zła książka. Jest dobra ale o wiele słabsza niż pozostałe powieści autorki, które prawie wszystkie przeczytałam. Dla kogoś, kto nie zna innych powieści Slaughter książka może się podobać. Ale ja oczekiwałam czegoś całkiem innego, bardziej wciągającego , bo wiem, że autorkę na to stać.
Początek bardzo interesujący. A potem było już coraz mniej ciekawie, dopiero pod sam koniec można było poczuć, że to jednak styl pisania, który tak lubię.
Ogólnie bardzo ciężko czytało mi się tą powieść. Dużo niepotrzebnych wątków pobocznych, które wprowadzały tylko niepotrzebny chaos, tym bardziej, że autorka nieraz bez ostrzeżenia wprowadza nas w retrospekcję.
Ciągłe powtarzanie tych samych scen tylko trochę bardziej rozbudowanych, pojedyncze słowa, które nic nie znaczą. I wreszcie dużo wątków obyczajowych, połączonych z wywodami psychologicznymi....co by było gdyby...
Przeczytałam, nie jestem zbyt zadowolona ani ze stylu pisania ani też z faktu, że autorka nie rozwinęła w pełni swojego talentu a wprost przeciwnie, tak jakby poszła na łatwiznę piszą na ilość stron a nie na jakoś powieści.
Mam nadzieję, że to tylko chwilowy spadek formy i "wypadek przy pracy", bo ja naprawdę bardzo lubię czytać powieści tej autorki.

Długo czekałam w bibliotece na "Dobra córkę". Wreszcie ją dorwałam, przeczytałam i .....poczułam pewne rozczarowanie.
To nie jest zła książka. Jest dobra ale o wiele słabsza niż pozostałe powieści autorki, które prawie wszystkie przeczytałam. Dla kogoś, kto nie zna innych powieści Slaughter książka może się podobać. Ale ja oczekiwałam czegoś całkiem innego, bardziej...