Wojna tak naprawdę ma znaczenie niemal wyłącznie dla nielicznych jednostek na szczeblach władzy - wiedzieli to już starożytni niewolnicy, chłopi pańszczyźniani jak i mieszkańcy wiosek, którym w zasadzie było całkowicie obojętne, któremu panu składają daninę. Jednocześnie zawsze to właśnie "maluczcy" najwięcej tracili przez owe ideologiczne, terytorialne, religijne czy poświęcone jakiejś podobnie wydumanej zasadzie spory wierchuszki. A że człowiek jakoś nigdy nie przyswoił idei uczenia się na własnych błędach, tym bardziej nie przyswoi czerpania przestrogi z błędów cudzych. A że w dodatku koszty ponosi nie "pomysłodawca", sytuacja nie zmieni się zapewne z upływem kolejnych mileniów, nawet po zdobyciu gwiezdnych przestrzeni. Z drugiej strony, wyścig zbrojeń miewa pozytywy, jak rozwój nowych technologii, możliwych do zaadaptowania przez zwykłych zjadaczy chleba do zadań prozaicznych, a jednocześnie najniezbędniejszych do codziennej egzystencji. Sytuacja bez wyjścia? Nie dla jednostek obdarzonych jednocześnie niebywałym sprytem, zmysłem praktycznym i zdolnością przewidywania, do tego zdolnych do przejęcia na siebie odpowiedzialności za losy całych społeczności. Oczywiście jedynie przy niekonwencjonalnym, wybitnie ryzykownym podejściu., z wykorzystaniem wielopiętrowego blefu.

Wojna tak naprawdę ma znaczenie niemal wyłącznie dla nielicznych jednostek na szczeblach władzy - wiedzieli to już starożytni niewolnicy, chłopi pańszczyźniani jak i mieszkańcy wiosek, którym w zasadzie było całkowicie obojętne, któremu panu składają daninę. Jednocześnie zawsze to właśnie "maluczcy" najwięcej tracili przez owe ideologiczne, terytorialne, religijne czy...