Czasem to przypadki dcydują o naszym losie. Przypadkowe spotkanie, nadepnięcie stopy, niewinny uśmiech czy odwrócenie wzroku w odpowiednim momencie sprawiają, że nasze życie przybiera zupełnie nowy kierunek. Nie jesteśmy nawet w stanie zauważyć, jaki wpływ mają na nasze relacje z ludźmi zbiegi okoliczności.
Klara, będąc zbuntowanym i roztargnionym dzieckiem, poznaje na letnim obozie paczkę przyjaciół, którzy po jakimś czasie stają się jej drugą rodziną. Wśród nich jest Robert - chłopak, który zmienia życie Klary o 180 stopni. Zakochani nastolatkowie dorastają w dobie XXI wieku - wieku, w którym żądza łamania prawa, zabawy i buntu jest silniejsza od rozsądku. Czy krótkotrwałe przygody okażą się najlepszym rozwiązaniem na problemy młodych ludzi?
Dorota Dyś to wielkie odkrycie współczesnej literatury - jej talent uderzył mnie już na początku książki. Jest to historia o przyjaźni, miłości, utracie i skutkach podejmowania niewłaściwych decyzji. Muszę przyznać, że otrzymałam dużo więcej, niż się spodziewałam. Mocna, wciągająca, a przede wszystkim ciekawa fabuła to coś, czego brakowało mi w ostatnich lekturach. Język autorki jest tak przyjemny, że nie mogłam oderwać się od czytania. Jak to bywa w mojej naturze, doszukałam się kilku błędów, lecz to raczej wina niedopatrzenia podczas korekty tekstu ;).
Serdecznie zachęcam Was do sięgnięcia po "Nie powiedziałam nic". Zapewniam Was, że, tak jak ja, zapamiętacie ją na długo.

Czasem to przypadki dcydują o naszym losie. Przypadkowe spotkanie, nadepnięcie stopy, niewinny uśmiech czy odwrócenie wzroku w odpowiednim momencie sprawiają, że nasze życie przybiera zupełnie nowy kierunek. Nie jesteśmy nawet w stanie zauważyć, jaki wpływ mają na nasze relacje z ludźmi zbiegi okoliczności.
Klara, będąc zbuntowanym i roztargnionym dzieckiem, poznaje na...

"Pokażę Ci część mojego życia - kawałek dzieciństwa, kawałek dorosłości(...)" - z takim opis znajdziemy z tyłu na okładce. Dlaczego o nim piszę ? Ponieważ mnie bardzo rozczarował. Nie mam pojęcia dlaczego, ale został stworzony w taki sposób, że okazał się być jednym wielkim spoilerem.


Każdemu blogerowi książkowemu zależy zawsze na współpracy z wydawnictwami, jednak jest jedno wydawnictwo, które dużo osób unika szerokim łukiem. Dlaczego? Sami się za pewne domyślacie. Książki marnej jakości.Jeszcze nie zdążysz przeczytać książki, a ta jest już rozwalona. Niestety to dla tego wydawnictwa norma. Średnia jakość wydania książki. Jak dla mnie mały poziom , a wydawnictwo wydaje wszystko co tylko może.Jednak o współpracę napisała do mnie sama autorka. Po przeczytaniu tego co napisała mi o swojej książce - nie mogłem odmówić. Tak mnie zaciekawiła, że zgodziłem się od razu. Jeżeli chodzi o samą fabułę jest to historia na początku grupy nastolatków, którzy zaczynają być ciekawi świata. Pierwszy alkohol, ale również pierwsza kreska. Dorota w bardzo prosty sposób skonstruowała swoją książkę, nie ma żadnych fajerwerków. Ale w tej prostocie chyba jest urok tej książki.

Jednak samej książce mam do zarzucenia wiele, a przede wszystkim tym, że ciężko się ją czyta. Początek jest moim zdaniem okropny, nudny i bardzo długi. Odkładałem książkę kilka razy, kilka razy do niej wracałem. Na prawdę ciężko się czytało. Moim zdaniem jest tak poprzez niepotrzebne i zbyt długie opisy, które po prostu nudzą. Dodatkowo na niekorzyść autorki styl jest niezbyt przekonujący. Wydaje mi się, że chciała zrobić to na luzie, aby trafić do młodzieży. Niestety według mnie BARDZO przesadziła. Czułem się jak bym rozmawiał z małolatą, która mnie tak irytuje, że za 5 minut dostanę depresji. To jest złe! I to według mnie trzeba zmienić. Jednak w połowie książki akcja nabiera w końcu jakiegoś tępa, coś się dzieje, i dzieje się aż do końca. Gdyby książka była cała taka, byłoby super.

Niestety pierwsza połowa zabiła tę książkę i osobiście nie mogę z czystym sumieniem tego polecić.Jednak jest to debiut w twórczości Doroty, jest mi niezmiernie przykro, ponieważ dostałem książkę z dedykacją od niej samej. Jednak to tylko moja opinia. Ja liczyłem na wiele więcej. Jeżeli chodzi o pokazanie problemu młodych ludzi z narkotykami, to udał się bardzo dobrze. To jest rzecz, która w jakiś sposób broni książkę, ale nie aż tak bym ją polecił.

https://bartoszczyta.blogspot.co.uk/2017/10/nie-powiedziaam-nic-dorota-dys.html

"Pokażę Ci część mojego życia - kawałek dzieciństwa, kawałek dorosłości(...)" - z takim opis znajdziemy z tyłu na okładce. Dlaczego o nim piszę ? Ponieważ mnie bardzo rozczarował. Nie mam pojęcia dlaczego, ale został stworzony w taki sposób, że okazał się być jednym wielkim spoilerem.


Każdemu blogerowi książkowemu zależy zawsze na współpracy z wydawnictwami, jednak jest...

Wiem, że ta historia powinna mną wstrząsnąć, wywołać falę gwałtownych emocji. Jednak to wszystko jakoś do mnie nie dotarło. Mimo wszystko zwracam autorce lekki styl pisania i potencjał do pisania innych, porywających powieści. A ta książka jest po prostu nie dla mnie, mimo że jestem pewna, że znajdzie wielu fanów.

Wiem, że ta historia powinna mną wstrząsnąć, wywołać falę gwałtownych emocji. Jednak to wszystko jakoś do mnie nie dotarło. Mimo wszystko zwracam autorce lekki styl pisania i potencjał do pisania innych, porywających powieści. A ta książka jest po prostu nie dla mnie, mimo że jestem pewna, że znajdzie wielu fanów.

Właśnie skończyłem książkę. Ostatnie dziesięć stron płakałem jak bóbr i jeszcze kilka godzin po skończeniu chciało mi się płakać. Książką wywołuje wiele emocji, i się śmiałem i płakałem. Bohaterowie stają się tak bliscy czytelnikowi że wszystkie ich rozterki, problemy dobieramy bardzo personalnie. Książką ma mocne zakończenie, pozostawiła mnie z wieloma pytaniami, z odczuciami, których nie zrozumiem, odpowiedzi nie poznam, nie dlatego że zakończenie jest źle..tylko dlatego że opisuje życie, a życie toczy się dalej. Książką jest przepełniona całą gamą barw, dzięki temu że jest świetnie napisana pochlonalem ja bardzo szybko, mimo że porusza wiele ciężkich tematów...i pewnie jeszcze nie raz do niej wrócę. Czekam na więcej tytułów tej autorki !!!

Właśnie skończyłem książkę. Ostatnie dziesięć stron płakałem jak bóbr i jeszcze kilka godzin po skończeniu chciało mi się płakać. Książką wywołuje wiele emocji, i się śmiałem i płakałem. Bohaterowie stają się tak bliscy czytelnikowi że wszystkie ich rozterki, problemy dobieramy bardzo personalnie. Książką ma mocne zakończenie, pozostawiła mnie z wieloma pytaniami, z...

Początkowo czytelnik myśli, że będzie to prosta historia o dorastaniu jakich wiele. Nic mylnego. Czytając tę książkę targają nami różne emocje - kochamy, nienawidzimy, rzucamy książką w kąt bo nie chcemy przeczytać tego co jest dalej... Nie jest to lektura łatwa, którą odłożymy na półkę i weźmiemy kolejną. To jedna z tych książek po których musimy przez pewien czas przeżyć "żałobę" żeby iść dalej.

Początkowo czytelnik myśli, że będzie to prosta historia o dorastaniu jakich wiele. Nic mylnego. Czytając tę książkę targają nami różne emocje - kochamy, nienawidzimy, rzucamy książką w kąt bo nie chcemy przeczytać tego co jest dalej... Nie jest to lektura łatwa, którą odłożymy na półkę i weźmiemy kolejną. To jedna z tych książek po których musimy przez pewien czas przeżyć...