Alexandra Bracken zachwyciła mnie serią "Mroczne umysły", która należy do jednych z moich ulubionych. Gdy zobaczyłam "Passenger" na zagranicznych stronach, wiedziałam, że będę musiała to przeczytać. Alex Bracken+ nowa książka+ podróże w czasie= mieszanka idealna- to była moja pierwsza myśl. Potem "Pasażerka" zaczęła pojawiać się na polskim booktubie i zyskiwała pochlebne opinie. Byłam wręcz wniebowzięta.

I znowu popełniłam ten sam błąd. Miałam za wysokie oczekiwania.

Nie powiem, żeby "Pasażerka" była zła, bo to nieprawda. To przygodówka z krwi i kości, ciągle coś się działo. Bardzo podobał mi się świat przedstawiony, ciągle zmiany miejsc czasu akcji. W każdej stronie czuło się nastrój danej epoki. Autorka studiowała historię i w tej książce widać, że zna się rzeczy. Podróże w czasie to temat, przy którym bardzo łatwo się poślizgnąć, ale, choć widziałam pewne niedociągnięcia, to Bracken bardzo dobrze sobie poradziła.
Z kolei główna bohaterka, Etta, bardzo często mnie pozytywnie zaskakiwała. Myślała w bardzo dojrzały sposób, nie była kolejną rozhisteryzowaną nastolatką. Na pewno nie należy do schematycznych postaci z powieści młodzieżowych. Do tego te fragmenty związane z grą na skrzypcach- uwielbiam, gdy w książkach przedstawia się tę magiczną więź między człowiekiem a instrumentem.

Ale był jeden problem, który często przysłaniał mi zalety tej książki.
Wątek miłosny.
Nienawidzę, jak bohaterowie wyznają sobie miłość po krótkim okresie znajomości. To wszystko działo się za szybko i wydawało się przesadzone. Często też fabuła za bardzo skupiała się na tym wątku, poświęcała mu zbyt wiele uwagi, choć, jak bohaterzy sami przyznawali, powinno ich absorbować coś zgoła ważniejszego.
Jak czytałam podziękowania na końcu książki, w oczy rzuciła mi się wzmianka, iż Sarah J. Maas przeczytała pierwotną wersję książki i domagała się, żeby było w niej więcej całowania.
Brawo, świetna robota. Właśnie pani zniszczyła potencjał książki koleżanki po fachu. Sądzę, że gdyby Alexandra Bracken nie posłuchała Maas, to "Pasażerka" byłaby o wiele lepsza.

Ale koniec końców i tak uznaję "Pasażerkę" za kawał dobrej roboty. Będę czekać na kontynuację, ale tym razem z mniejszym zapałem, by znowu się nie zawieźć.

Alexandra Bracken zachwyciła mnie serią "Mroczne umysły", która należy do jednych z moich ulubionych. Gdy zobaczyłam "Passenger" na zagranicznych stronach, wiedziałam, że będę musiała to przeczytać. Alex Bracken+ nowa książka+ podróże w czasie= mieszanka idealna- to była moja pierwsza myśl. Potem "Pasażerka" zaczęła pojawiać się na polskim booktubie i zyskiwała pochlebne...