Po zapierającej dech w piersiach "Nawałnicy Mieczy" miałam nadzieję, że "Uczta dla wron" utrzyma się na podobnym poziomie. Niestety, mocno się zawiodłam. W porównaniu z poprzednimi częściami ta wypadła słabo. Pierwszy tom miał mało zwrotów akcji, ale w drugim zaczęło robić się ciekawiej. Największą dla mnie wadą tej powieści jest brak moich ulubionych bohaterów, chociażby Dany i Tyriona. Moim zdaniem to właśnie ich wątki są najciekawsze. Bardziej od nich lubię tylko Aryę, którą po prostu uwielbiam, ale jej na szczęście w "Uczcie dla wron" nie zabraknie. Pomimo mojego zawodu myślę, że ta książka jest rewelacyjna. Wspaniali wykreowani bohaterowie, niesamowicie rozbudowany świat - to jest coś, co w książkach Martina kocham. Dzięki temu mogę się poczuć jakbym była uczestnikiem wszystkich wydarzeń rozgrywających się w książce. Nigdy nie wiem co się zdarzy, gdyż Martin potrafi czytelnika nieźle zaskoczyć. Dlatego polecam tę książkę wszystkim. Ja zabieram się za "Taniec ze Smokami" i mam nadzieję, że będzie tak samo dobra, jak "Nawałnica Mieczy" i "Gra o Tron"

Po zapierającej dech w piersiach "Nawałnicy Mieczy" miałam nadzieję, że "Uczta dla wron" utrzyma się na podobnym poziomie. Niestety, mocno się zawiodłam. W porównaniu z poprzednimi częściami ta wypadła słabo. Pierwszy tom miał mało zwrotów akcji, ale w drugim zaczęło robić się ciekawiej. Największą dla mnie wadą tej powieści jest brak moich ulubionych bohaterów, chociażby...