Na obrzeżu małych wiosek, w lasach mieszka Dziewczynka wychowywana przez Czarownicę. Nie wie nic o sobie, nawet nie zna własnego imienia. Choć uczy się rozmawiać z gwiazdami, poznaje podstawy magii, przygotowywana jest do zupełnie innej misji.
Jej przeznaczenie zapisane jest w Pieśni Jedynej. Pieśni, która od ponad siedmiuset lat podtrzymuje na duchu cały ciemiężony przez Najeźdźców lud. Za śpiewanie tej Pieśni wielu oddało już życie.
Ta fascynująca historia wciąga od pierwszego zdania. Prócz świetnej, trzymającej w napięciu fabuły, książka niesie tez przesłanie. Pokazuje dorastanie dziewczynki, która oddalona od ludzi, zabija w sobie większość uczuć. Obca jej sercu jest miłość, przyjaźń, czasem nawet współczucie. Czarownice, chociaż nauczyły ją magii, miłości do Natury, nie mogły jej nauczyć miłości do drugiego człowieka… A to jest duża przeszkoda w wypełnieniu całej misji.
Obok książki nikt nie może przejść obojętnie. Nawet, gdyby nie zwracał uwagi na przesłanie, to i tak zostanie w nim jakaś cząstka tej powieści. I pytania: a ja? Co bym wtedy zrobił?
Główna bohaterka jest osobą upartą, o chłonnym umyśle. Widzimy jednak, jak to wszystko dopiero w niej kształtuje się, dojrzewa. Czarownice choć dorosłe są postaciami bezbarwnymi. Na tym polega ich rola. Muszą darzyć wszystkich jednakowym szacunkiem, wszystkich traktować równo. Dlatego w ich życiu nie ma miejsca na miłość, rodzinę. Inne, drugoplanowe postacie są dosyć dobrze zarysowane. Szczególnie ujął mnie Pustelnik – osoba skupiona na tym co robi, nie dzieląca ludzi na lepszych i gorszych.
Nad każdym z etapów książki można byłoby się głęboko zastanowić. Ja zatrzymałam się nad fragmentem, gdy Dziewczynka i Czarownica przeniosły się do Miasteczka, by ta pierwsza nauczyła się ciężkiej pracy i zobaczyła jak żyją jej rodacy. Sama nie mogłam zrozumieć zachowania niektórych. Czy można pomagać staruszce w pracy, a w następnej chwili zabierać dziecku kawałek chleba? Można.
Mimo tych wszystkich mądrości, fabuła wciąga. Przygody Dziewczynki i kolejnych Czarownic utrzymują w napięciu. Szczególnie, gdy we własnej obronie można użyć tylko trzy razy magii. Autorka utrzymała całą powieść z daleka od sentymentalizmu i wielkich słów. To również działa na korzyść całej akcji. Polecam gorąco każdemu.

Na obrzeżu małych wiosek, w lasach mieszka Dziewczynka wychowywana przez Czarownicę. Nie wie nic o sobie, nawet nie zna własnego imienia. Choć uczy się rozmawiać z gwiazdami, poznaje podstawy magii, przygotowywana jest do zupełnie innej misji.
Jej przeznaczenie zapisane jest w Pieśni Jedynej. Pieśni, która od ponad siedmiuset lat podtrzymuje na duchu cały ciemiężony przez...