O serii "Szeptem" słyszałam już wielokrotnie w przeciągu ostatnich kilku lat, jednak zawsze jakoś nam było nie po drodze. Ostatecznie przyszedł i na nią czas. Przyznam szczerze, że po tych wszystkich Achach i Ochach, spodziewałam się przeżyć/poczuć rzeczy wielkie. Porywające, odbierające dech i sprawiające, że serce zamiera w pół uderzenia.
Taaaaaa - Oczekiwania - Kosmiczne wręcz.
Czytanie tomu pierwszego poszło mi błyskawicznie. Tyle, że "Szeptem" okazało się niestety jedynie dobrze skonstruowanym typowym przeciętniakiem dla nastolatek.
A że ja nastolatką już od dawien dawna nie jestem- to i odbiór tego tomu, miałam taki hmmm...bardziej nijaki. Niby dobry, ale drażniący naiwnością i niestety z przebijającą się spod mocnej konstrukcji, prowizorką opisową ( mówię tu o opisach tła akcji, wątkach pobocznych, których właściwie brak i o szczuplutkich portretach charakterologicznych bohaterów). Szkicowość i typowość aż biła wielokrotnie po oczach. On mroczny, zły , ale o dobrym w sumie sercu które składa u jej stóp. Ona - szara myszka, niczego nieświadoma, lecz podążająca za przeczuciem, fatum, które wpycha ją nieubłaganie w jego stęsknione ramiona) - Czy trzeba coś jeszcze dodawać w temacie typowości ??
Nie zaprzeczam, że czyta się błyskawicznie, bo napisano tą historię lekkim i wciągającym językiem, ale z drugiej strony świat się nie zachwiał w posadach . Ani nawet nie drgnął.
Gdybym miała o 20 lat mniej i przeczytała przynajmniej o 200 książek mniej - to pewnie wpadłabym w dziki zachwyt. Ehhhhh... Tak się nie stanie.
Podsumowując.
Książka owszem, całkiem przyzwoita, ale modlić się nie ma do czego.

O serii "Szeptem" słyszałam już wielokrotnie w przeciągu ostatnich kilku lat, jednak zawsze jakoś nam było nie po drodze. Ostatecznie przyszedł i na nią czas. Przyznam szczerze, że po tych wszystkich Achach i Ochach, spodziewałam się przeżyć/poczuć rzeczy wielkie. Porywające, odbierające dech i sprawiające, że serce zamiera w pół uderzenia.
Taaaaaa - Oczekiwania -...