No cóż.Wszystko właściwie,co dotyczy tej powieści,już powiedziano w poniższych czy też w powyższych opiniach.Przeczytałem dobrą,klasyczną powieść,jakie często tworzono prawie dwa wieki temu.A,że ta powstała obecnie,no to chwała autorowi.Zafon stworzył powieść,której nie powstydziliby się mistrzowie dziewiętnastowiecznej prozy.Sam autor zresztą przyznaje się do fascynacji twórczością Dickensa,Hugo czy Tołstoja.Powieść posiada wszelkie cechy,żeby tworzyć,wraz z innymi dziełami wymienionych twórców, kanon klasycznej powieści.Autor przy pomocy pięknego,literackiego języka zaprasza nas na spacer po tajemniczych zakątkach Barcelony,po jej małych,wąskich,spowitych mgłą i zmytych deszczem uliczkach,po opuszczonych willach z zapuszczonymi ogrodami i fontannami,których piwnice skrywają wielkie sekrety.Jest oczywiście również wielka, zakazana i nieszczęśliwa miłość.A żeby nie było za poważnie jest i trochę groteski.Przede wszystkim jest to jednak ciekawie opowiedziana tajemnicza historia,której akcja wciąga czytelnika od momentu otwarcia pierwszej strony i nie wypuszcza go,aż do momentu przeczytania ostatniej.Najważniejsze zaś w moim przypadku jest to,że lektura powieści Zafona,spowodowała u mnie niepomierną chęć przypomnienia sobie twórczości trochę chyba zapomnianych dziś klasyków powieści.Tego zresztą i Wam życzę.Z poważaniem ...

No cóż.Wszystko właściwie,co dotyczy tej powieści,już powiedziano w poniższych czy też w powyższych opiniach.Przeczytałem dobrą,klasyczną powieść,jakie często tworzono prawie dwa wieki temu.A,że ta powstała obecnie,no to chwała autorowi.Zafon stworzył powieść,której nie powstydziliby się mistrzowie dziewiętnastowiecznej prozy.Sam autor zresztą przyznaje się do fascynacji...