Stephen King - jeden z moich ulubionych pisarzy. Jego książki czytałem już w młodości. Po latach postanowiłem „odświeżyć” szczególnie te z nich, które przeczytałem dawno temu lub nie miałem okazji przeczytać.
Na początku „padło” na Carrie - pierwszą i jedną z najsłynniejszych bohaterek Kinga.
Potwierdza to potencjał autora, który z biegiem lat ciągle rośnie.
Plusy:
- ponadczasowa powieść,
- ciekawa historia zagubionej życiowo nastolatki, wychowanej przez apodyktyczną i chorą umysłowo matkę;
- uświadomienie nam, że w ludziach „drzemią” moce, które dopiero w stanie zagrożenia się ujawniają;
- problemy prześladowania przez rówieśników – na każdym etapie życia;
- pokazanie, że izolacja od rówieśników nie ma dobrego wpływu na rozwój dziecka szczególnie w okresie dojrzewania;
- pokazuje jak destrukcyjny może być wpływ środowiska na osobę „inną”, co nie znaczy gorszą;
- świat jest okrutny, los niesprawiedliwy, a głupota ludzka nie zna granic;
- niektórzy ludzie czasami zasługują na karę (zemstę).
Minusy:
- debiut autora, jeszcze nie do końca udany w porównaniu z np. „Bastionem” czy „Lśnieniem”.
Ocena może nie do końca obiektywna, ale jak oceniać „Króla Kinga”.
Książka dobra.

Stephen King - jeden z moich ulubionych pisarzy. Jego książki czytałem już w młodości. Po latach postanowiłem „odświeżyć” szczególnie te z nich, które przeczytałem dawno temu lub nie miałem okazji przeczytać.
Na początku „padło” na Carrie - pierwszą i jedną z najsłynniejszych bohaterek Kinga.
Potwierdza to potencjał autora, który z biegiem lat ciągle rośnie.
Plusy:
-...