Jak dla mnie jedna ze słabszych książek Kinga. Jakoś nie podeszła mi narracja, gdzie między opisami głównego wtrącano fragmenty zeznań czy opisy tych wydarzeń z perspektywy przyszłości szczególnie to razi w scenie finałowej.
Bohaterowie też niespecjalni, bez jakiejś głębi i raczej łatwi do zaszufladkowania. Myślę, że widać, że to dopiero chyba pierwsza książka Kinga.
Fabuła też niezaciekawa z typową zemstą dręczonej nastolatki, choć na bardzo dużą skalę i jak zazwyczaj u tego autora ze sporą dawkę zjawisk paranormalnych.
Ogólnie niezbyt ciekawa książka, której największą zaletą jest to, że jest bardzo krótka.

Jak dla mnie jedna ze słabszych książek Kinga. Jakoś nie podeszła mi narracja, gdzie między opisami głównego wtrącano fragmenty zeznań czy opisy tych wydarzeń z perspektywy przyszłości szczególnie to razi w scenie finałowej.
Bohaterowie też niespecjalni, bez jakiejś głębi i raczej łatwi do zaszufladkowania. Myślę, że widać, że to dopiero chyba pierwsza książka...

Całkiem niewielka książeczka, patrząc na późniejsze powieści Kinga. Nie zaskoczyła mnie treścią. Stąd ocena. Choć jestem świadoma, że gdyby nie popkultura i wszechobecne spojlery, to prawdopodobnie oceniłabym ją wyżej.

Całkiem niewielka książeczka, patrząc na późniejsze powieści Kinga. Nie zaskoczyła mnie treścią. Stąd ocena. Choć jestem świadoma, że gdyby nie popkultura i wszechobecne spojlery, to prawdopodobnie oceniłabym ją wyżej.

Opowieść o braku akceptacji, odrzuceniu nieśmiałej licealistki..przez koleżanki, bo jest inna, niż pozostali.. O brutalności dzieci i wyśmiewaniu się. O zemście.
Pierwsza powieść Kinga, (dokładnie 50 lat minęło wczoraj od pierwszego jej wydania) wróciłam do niej po latach. I nadal, po tylu latach, wciąga i przeraża tak samo. Zastanawiam się jednak czy bardziej przeraża fanatyzm religijny matki Carrie, ośmieszanie przerażonej dziewczyny przez swoje koleżanki ..czy jednak..zemsta. Nie wiem, ale subiektywnie to nadal jest numer jeden we wszystkich przeczytanych dotychczas powieściach Kinga u mnie.

Opowieść o braku akceptacji, odrzuceniu nieśmiałej licealistki..przez koleżanki, bo jest inna, niż pozostali.. O brutalności dzieci i wyśmiewaniu się. O zemście.
Pierwsza powieść Kinga, (dokładnie 50 lat minęło wczoraj od pierwszego jej wydania) wróciłam do niej po latach. I nadal, po tylu latach, wciąga i przeraża tak samo. Zastanawiam się jednak czy bardziej przeraża...

Debiut Stephena Kinga na początku zapowiadał się najnudniejszą opowieść w moim życiu. Zaczynał się bardzo spokojnie, zwyczajnie, nijak. Dopiero z czasem akcja zaczęła się rozkręcać, stawać się pogmatwana i niepokojąca. Przez narrację, prowadzoną w specyficzny sposób, momentami zastanawiałam się, czy ta historia nie jest spisana na podstawie prawdziwych wydarzeń. Została wzbogacona o mnóstwo zeznań ocalałych po Nocy Zagłady, artykułów, komunikatów czy nawet fragmentów książek wymyślonych na potrzeby tego dzieła. Dzięki temu, King wprowadził niesamowity klimat niepokoju, autentyczności i grozy.

Sama fabuła po prostu mną wstrząsnęła. Obraz matki, będącej zagorzałą zwolenniczką Boga i kościoła, która własne dziecko i wszelkie uciechy cielesne uznawała za ogromny grzech na wzór grzechu Adama i Ewy, poruszył mnie i przeraził. Podobnie czułam się w przypadku śledzenia tego, jak rówieśnicy traktowali Carrie. Nie ma to jak pastwić się nad pryszczatą, pulchną dziewczyną, wystrojoną przez matkę w długie spódnice i swetry. Stephen King poruszył bardzo ważny temat prześladowań i tego, do czego może to doprowadzić.

Choć "Carrie" przypadła mi do gustu jako horror, nie jest książką doskonałą. Widać po stylu autora, że to debiut.

Debiut Stephena Kinga na początku zapowiadał się najnudniejszą opowieść w moim życiu. Zaczynał się bardzo spokojnie, zwyczajnie, nijak. Dopiero z czasem akcja zaczęła się rozkręcać, stawać się pogmatwana i niepokojąca. Przez narrację, prowadzoną w specyficzny sposób, momentami zastanawiałam się, czy ta historia nie jest spisana na podstawie prawdziwych wydarzeń. Została...

Z twórczością sygnowaną nazwiskiem Stephena Kinga mam dość sporadyczny kontakt. Chcąc niejako „odświeżyć kontakt” sięgnąłem po Jego debiutancką książkę. Bądź co bądź mija właśnie półwiecze od jej wydania. Cóż mogę rzec? Z pewnością Autor mistrzowsko buduje nastrój zagrożenia, z każdą kolejną kartką czujemy, że ta zabawa nie skończy się dobrze. Świetnie wypadło budowanie stanu narastającej furii, wspierane przez wprowadzone jako swoiste didaskalia szepty i głosy wewnętrzne. Pytanie tylko kto tutaj budzi większa odrazę: Carrie White czy też jej bezwzględni, szkolni rówieśnicy. Nie jest to łatwa w odbiorze książka, trudno byłoby mi ją zaliczyć w Poczet Ulubionych, ale doceniam warsztat.

Z twórczością sygnowaną nazwiskiem Stephena Kinga mam dość sporadyczny kontakt. Chcąc niejako „odświeżyć kontakt” sięgnąłem po Jego debiutancką książkę. Bądź co bądź mija właśnie półwiecze od jej wydania. Cóż mogę rzec? Z pewnością Autor mistrzowsko buduje nastrój zagrożenia, z każdą kolejną kartką czujemy, że ta zabawa nie skończy się dobrze. Świetnie wypadło budowanie...

Trochę nadgryziona zębem czasu i dziwnych wyobrażeń na temat fizjologii kobiet, ale wciąż potrafiła mnie zaskoczyć. Dla mnie prawdziwym horrorem w tej książce nie była krwawa zemsta tytułowej bohaterki, ale to co spotkało ją przed momentem kulminacyjnym dla akcji, jej tragiczna i pełna bezsensownego cierpienia egzystencja. Myślę, że dużo osób będących kiedyś ofiarami szkolnego bullyingu odbierze postać Carrie nieco inaczej i będzie sympatyzować z nią na o wiele głębszym poziomie. Ostatnie 1/3 książki to moralna kolejka górska, raz dzika satysfakcja, za chwilę uczucie pustki i obrzydzenia wobec zła, które zostało zrodzone przez zło.

Trochę nadgryziona zębem czasu i dziwnych wyobrażeń na temat fizjologii kobiet, ale wciąż potrafiła mnie zaskoczyć. Dla mnie prawdziwym horrorem w tej książce nie była krwawa zemsta tytułowej bohaterki, ale to co spotkało ją przed momentem kulminacyjnym dla akcji, jej tragiczna i pełna bezsensownego cierpienia egzystencja. Myślę, że dużo osób będących kiedyś ofiarami...

Moje pierwsze spotkanie z Kingiem. Nic specjalnego. Całkiem niezłe ale nie jakieś wybitne

Moje pierwsze spotkanie z Kingiem. Nic specjalnego. Całkiem niezłe ale nie jakieś wybitne

Być może książka zrobi wrażenie na kimś, kto nie chodził do jednego z największych gimnazjów w Polsce. Być może książka robiła wrażenie kilkadziesiąt lat temu, gdy ją wydano. Być może książkowe horrory są równie nudne jak te filmowe.

Być może książka zrobi wrażenie na kimś, kto nie chodził do jednego z największych gimnazjów w Polsce. Być może książka robiła wrażenie kilkadziesiąt lat temu, gdy ją wydano. Być może książkowe horrory są równie nudne jak te filmowe.

Zawsze dziwiłam się dlaczego inni zachwycają się książkami horrorowymi. "Przecież to nie może być straszne" - powtarzałam sobie bez przerwy. Myliłam się. Ta książka to jedna z tych, po których będę musiała trochę odetchnąć, jedna z tych historii, które zostaną ze mną na długo. King postanowił zabawić się moimi emocjami i manipulować nimi, zupełnie jakby należały do mistrza grozy.

Książka opowiadająca o odtrąconej przez społeczeństwo nastolatce z trudnościami. Brzmi jak setki podobnych istorii. Nic bardziej mylnego, gdyż w innych historiach, główne bohaterki nie zamieniają rodzinnego miasteczka w popiół, a za ich niepowodzeniami nie stoi szalona matka, będąca fanatyczką religijną. Ta opowieść brzmi zdecydowanie ciekawiej, prawda?

Jeśli lubicie brutalne sceny w książkach i jakimś cudem nie obiła wam się o uszy ta historia, to polecam ją z całego serduszka (które jeszcze bije).

Zawsze dziwiłam się dlaczego inni zachwycają się książkami horrorowymi. "Przecież to nie może być straszne" - powtarzałam sobie bez przerwy. Myliłam się. Ta książka to jedna z tych, po których będę musiała trochę odetchnąć, jedna z tych historii, które zostaną ze mną na długo. King postanowił zabawić się moimi emocjami i manipulować nimi, zupełnie jakby należały do mistrza...

Nigdy nie lubiłam filmu. Z pewną dozą niepewności sięgnęłam po książkę. Myślałam, nie da się tej krótkiej historii opowiedzieć ciekawie, to niemożliwe. Myliłam się. Polecam.

Nigdy nie lubiłam filmu. Z pewną dozą niepewności sięgnęłam po książkę. Myślałam, nie da się tej krótkiej historii opowiedzieć ciekawie, to niemożliwe. Myliłam się. Polecam.