Świetna powieść drogi. Mężczyzna z synem wędrują przez świat, który kilka lat wcześniej zniszczyły działania wojenne. Ludność ocalała w minimalnym stopniu, ziemię zasnuwa gruba warstwa popiołu, słońca prawie nie widać zza chmury pyłu. Jedzenie zdobywają w porzuconych domach, opuszczonych sklepach. Jedzą głównie konserwy, marynaty, czasami krakersy. Nie działają żadne zakłady produkcyjne. Ludzie żyją samotnie lub w komunach wcielając w życie słowa: “człowiek człowiekowi wilkiem”. Zdarzają się przypadki kanibalizmu. Ten opis brzmi przygnębiająco, ale nie należy się zniechęcać. Ponieważ jest to również książka o miłości, oddaniu, poświęceniu. Warto się nad nią pochylić. Urokliwy jest sposób przedstawiania wydarzeń. Taki lekki, nieprzegadany, z nieśpieszną narracją. Nie dowiemy się dokładnie co się wydarzyło, ponieważ nie wie tego nawet sam główny bohater. Może tylko wspominać wcześniejsze lata i porównywać je z obecną sytuacją. W tych trudnych czasach usiłuje wychować syna na dobrego człowieka. Warto śledzić jego starania. A do tych wszystkich zachwytów dodam jeszcze jeden, wcale nie najmniej istotny - wyjątkowo przyjemny głos lektora.

Świetna powieść drogi. Mężczyzna z synem wędrują przez świat, który kilka lat wcześniej zniszczyły działania wojenne. Ludność ocalała w minimalnym stopniu, ziemię zasnuwa gruba warstwa popiołu, słońca prawie nie widać zza chmury pyłu. Jedzenie zdobywają w porzuconych domach, opuszczonych sklepach. Jedzą głównie konserwy, marynaty, czasami krakersy. Nie działają żadne...