Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2017/08/illuminae-amie-kaufman-jay-kristoff.html

FABUŁA
Kiedy świat się kończy na twoich oczach, a bliscy umierają, zaczynasz przewartościowywać swoje życie. W takich momentach kłótnie wydają się błahe, jakkolwiek poważne by się wcześniej nie wydawały. Kiedy rano Kady zrywa z Ezrą, nie wie jeszcze, że kilka godzin później będzie pluć sobie w brodę za wszystkie wypowiedziane słowa i modlić się, by chłopakowi nic się nie stało. Ale nie, Illuminae to nie tylko historia miłosna osadzona w dalekiej przyszłości, chociaż wątek romantyczny stanowi sporą część tej książki. Nawet, jeśli jest on poprowadzony niekonwencjonalnie i bardzo rzadko go w ogóle czuć. To historia o walce o przetrwanie, o człowieczeństwie, problemach z wytworami ludzkich umysłów i kosmosie. Jeśli więc chociaż jeden z tych elementów Cię interesuje - ta książka jest dla Ciebie.

POZACHWYCAJMY SIĘ WYDANIEM
Historia opowiedziana w Illuminae mogłaby okazać się podobną do setek innych książek z kosmosem w tle, jednak tym, co ją wyróżnia jest sposób wydania. Brak tu standardowej narracji, a zastępują ją przechwycone rozmowy z komunikatorów, raporty, stenogramy rozmów, abstrakcyjne grafiki i zapisy z procesora sztucznej inteligencji. Ktoś mógłby powiedzieć, że to zbyt sztuczne i nijak nie da się wczuć w historię, jednak zapewniam Was - jest wręcz przeciwnie. Zaangażowałam się w tę opowieść całkowicie i nie wiedzieć kiedy minęło mi te 579 stron. Dzięki niezwykłej szacie graficznej mamy wrażenie, że przeglądamy faktyczne akta sprawy. I jak nie przepadam za obwolutami, tak tutaj wygląda to ciekawie. Wielkie brawa dla Kaufman i Kristoffa za to, że pokazali nam, jak daleko sięga ich wyobraźnia, a także dla polskiego tłumacza, bo idealnie oddał klimat tej historii.

HUMOR I SARKAZM
Chociaż sytuacja bohaterów nie skłania do żartów, to jednak to, jak się ze sobą porozumiewają, często wywoływało na moich ustach uśmiech. Pełno ciętych uwag, ironii, żarcików sprawiło, że bohaterowie wydali mi się z krwi i kości. Niemal jak znajomi, którzy często przekomarzają się w podobny sposób. Sięgnięcie po te lżejsze tony idealnie neutralizowało elementy dramatycznej walki o przetrwanie i brutalności ludzi, której tam momentami nie brakuje. Kolejny plus dla autorów!

O AIDANIE SŁÓW KILKA
Chociaż to Kady i Ezra są głównymi bohaterami, to jednak postacią, która zwraca na siebie niezwykłą uwagę jest Aidan - system sztucznej inteligencji. W czasie lektury przerażały mnie niektóre poczynania systemu i niepokoiły dziwne odczyty z głębi jego procesora. Czy sztuczna inteligencja ma w sobie pierwiastek człowieczeństwa i poetyckości? Czy faktycznie robi wszystko, by chronić załogę? I wreszcie - czy jest możliwe, by nieomylna maszyna jednak się pomyliła? Wierzcie mi, z ogromną ciekawością będziecie przewracać kartki, zastanawiając się, do czego zdolny jest ten wytwór człowieka.

PODSUMOWUJĄC
Tak krótko? Dlaczego nie napiszę nic więcej?
Illuminae to historia, o której trudno cokolwiek powiedzieć, by nie zaspoilerować. To historia, o której nie mówi się konkretów, bo trzeba ją po prostu przeczytać samemu. Ta prosta i może niezbyt wyszukana opowieść okazuje się niezwykle oryginalna w zderzeniu z formą, w jakiej została przedstawiona czytelnikowi. Wciąga i sprawia, że przeżywamy z bohaterami wszystko tak, jakbyśmy byli tuż obok nich, w postaci współpasażerów. Nie dziwi mnie fakt, że tak bardzo oczarowała czytelników na całym świecie, bo ja do tej grupy fanów zdecydowanie dołączam. I już czekam z niecierpliwością na drugi tom, a teraz serdecznie polecam Wam lekturę Illuminae!

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2017/08/illuminae-amie-kaufman-jay-kristoff.html

FABUŁA
Kiedy świat się kończy na twoich oczach, a bliscy umierają, zaczynasz przewartościowywać swoje życie. W takich momentach kłótnie wydają się błahe, jakkolwiek poważne by się wcześniej nie wydawały. Kiedy rano Kady zrywa z Ezrą, nie wie jeszcze, że kilka godzin...