Powieść ma swoje tempo. Autorka zostawia nas w przedziale czasowym kiedyś - teraz. Kiedyś poznajemy w formie listów. Wspomnienia dziewczyn na początku każdego rozdziału, a kolejno teraz. Zauważamy wiele spraw, które się różnią, a między innymi poglądy, myśli, uczucia i postacie. Jakie były kiedyś, jakie są teraz. Nic nie jest łatwe. Gdy jest się młodym i zdobywa doświadczenie to całkiem inaczej patrzy się na wszystko. A z biegiem czasu, gdy jesteśmy starsi i mądrzejsi widzimy błędy, których wcześniej nie zauważaliśmy. I to możemy zaobserwować w recenzowanej lekturze. Klimat, wspominałam gdzieś już o nim. Czuć go. Przynajmniej ja go czułam i jestem za to wdzięczna autorce, ponieważ był wyczuwalny i wyszedł mi, czytelnikowi na dobre. Teraz tak sobie myślę, po przeczytaniu jej, że w głównej mierze jest to smutna książka. Przecież los i życie nie piszą samych dobrych, szczęśliwych historii. Mimo to, pokochałam te powieść w dużym stopniu. Emocje się pojawiły, ale nie zawsze łapało mnie za serce - przyzwyczaiłam się do bólu, do łez, do rozstania z najlepszą przyjaciółką. Uwierzcie mi, że nigdy, przenigdy nie czułam tak silnego uczucia do przyjaciela. I właśnie po tym poznałam, że to była jedyna przyjaciółka. Taka, która nazywa się jedyną. Czuję się jak Eve, która rozstała się z Lily jakiś czas temu. Kiedy definitywnie zerwałyśmy znajomość. Wiem co to za ból i wiem, co to za wspomnienia są później w głowie.

Jak widzicie jest bardzo realistyczna, a przedstawione w niej sytuacje mogły wydarzyć się naprawdę. Emocje, które odczuwamy również są prawdziwe, momentami namacalne. Czego nie mogę zarzucić tej historii? Schematu. Nie mogłam rozpracować tego, co tak naprawdę rozdzieliło dziewczyny. Co musiało się stać, by tak je poróżnić i odsunąć na tak długo? Nie jest przewidywalna, bo autorka co rusz zaskakiwała mnie nowymi informacjami. Cieszę się zatem, że dostałam powieść z krwi i kości niemal. Z realnymi bohaterami, wydarzeniami. Jest to lektura, która z pewnością zostanie przeze mnie zapamiętana na długi czas. Opowiada o sile uczucia, o miłości do przyjaciela, do rodziny czy miłości damsko-męskiej. Pokazuje nam, że czasami warto wybaczać, że warto wtrącić soje trzy grosze i być sobą. Nie podporządkowywać się nikomu. Bo jak już raz to zrobisz, to później z tego nie wyjdziesz.

Reasumując chciałabym zdecydowanie polecić Wam tę powieść z powodów, o których czytaliście powyżej. Jest to wspaniała lektura, na piątkę z dużym plusem, która zasługuje na trochę Waszej uwagi. Bardzo realna i nieschematyczna, co ceni się bardzo na rynku wydawniczym. Wiem, że gdy po nią sięgnięcie, będziecie chcieli więcej McPartlin. I ja nie mogę się doczekać aż sprawię sobie Królika i poznam jeszcze jedną historię wymyśloną przez tą autorkę. Polecam, bo warto. Cieszę się, że mam taką Perełkę w swoich zbiorach.

Powieść ma swoje tempo. Autorka zostawia nas w przedziale czasowym kiedyś - teraz. Kiedyś poznajemy w formie listów. Wspomnienia dziewczyn na początku każdego rozdziału, a kolejno teraz. Zauważamy wiele spraw, które się różnią, a między innymi poglądy, myśli, uczucia i postacie. Jakie były kiedyś, jakie są teraz. Nic nie jest łatwe. Gdy jest się młodym i zdobywa...