"Ból to ciekawa rzecz. Wydaje ci się, że dotarłeś do absolutnego kresu swojej wytrzymałości i że nie możesz czuć się gorzej. A potem odkrywasz, że są całe nowe poziomy cierpienia. I kolejne po nich." 💔

Labirynt Ognia nie jest książką, której się spodziewałam. Nie dzieje się tutaj nic czego się spodziewałam otrzymać. Jest ból i cierpienie. Jest boleśniej niż to co się stało w Znaku Ateny i to co się stało z Beckendorfdem i Sileną w Bogach Olimpijskich. Rick Riordan wbił nam cios prosto w serce i zostawił wykrwawiających się powoli w cierpieniu.

Labirynt Ognia to genialna kontynuacja świetnie znanych nam serii o herosach. Po przetrwaniu wydarzeń w Indianapolis, Apollo i Meg trafiają do słonecznej Kalifornii, gdzie znajduje się trzecia uwięziona Wyrocznia. Tym razem muszą pokonać ziejący ogniem labirynt oraz masę wrogów czyhających na każdym rogu. Już na pierwszej stronie czekają nas ostrzeżenia, jakie cierpienie nas czeka. Niemniej, nie tego się spodziewałam.
Labirynt Ognia jest pełen zwrotów akcji. Wyciska z nas łzy i doprowadza do szaleństwa. "Nie po raz pierwszy zastanowiłem się, czemu my, greccy bogowie, nigdy nie wydaliśmy ze swego grona bóstwa terapii rodzinnej. Bardzo by się nam ktoś taki przydał. No chyba że był ktoś taki, zanim przyszedłem na świat, a potem rzucił pracę".
Każda postać pojawiająca się na stronach powieści ma swój własny, unikatowy charakter. Każdy się wyróżnia i to jest wspaniałe u Riordana. Wspaniały jest również "character development" Apolla/Lestera.
Odnośnie przewidywalności. Książkę czyta się tak szybko, że nie byłam w stanie zastanowić się nad tym, co może się dziać. Po prostu ją pochłonęłam. Natomiast humor jak zwykle w punkt. Było go mniej, bo ten tom jest trochę mroczniejszy, ale jak dla mnie nie był w żadnym momencie wymuszony. Rick Riordan jest gwarancją dobrej zabawy (i czasem też złamanego serca). Nie było momentu, w którym się nudziłam. Książka cały czas trzymała w napięciu. A końcówka jest obietnicą kolejnych tortur w następnym tomie (a pierwszą z nich jest oczekiwanie).

"Pamiętaj jak to jest być człowiekiem"

"Ból to ciekawa rzecz. Wydaje ci się, że dotarłeś do absolutnego kresu swojej wytrzymałości i że nie możesz czuć się gorzej. A potem odkrywasz, że są całe nowe poziomy cierpienia. I kolejne po nich." 💔

Labirynt Ognia nie jest książką, której się spodziewałam. Nie dzieje się tutaj nic czego się spodziewałam otrzymać. Jest ból i cierpienie. Jest boleśniej niż to co się stało...