Moje drugie spotkanie z Pratchettem, niestety muszę napisać, że nie tak udane jak pierwsze (w moim przypadku na pierwszy ogień poszło "Równoumagicznienie").

Z góry przyjęłam założenie, że w wyimaginowanym, fantastycznym Świecie Dysku, który rządzi się odmiennymi prawami, nie wszystko będzie dla mnie zrozumiałe. I rzeczywiście - nie wszystko rozumiałam, na dodatek pogubiłam się, próbując doszukać się jakiejś logiki, racjonalności i związku przyczynowo-skutkowego następujących po sobie wydarzeń... Moim zdaniem, Pratchett pozostawił za dużo luk i niedopowiedzeń w kolejnych epizodach przygód Rincewinda i Dwukwiata, przez co niestety książka wydaje mi się bardzo niespójna.

Za to po raz kolejny podobały mi się postacie wykreowane przez Pratchetta. Rincewind nie jest typowym mądrym, odważnym i nobliwym magiem a jedynie tchórzliwym, niedoszłym absolwentem Niewidzialnego Uniwersytetu posiadającym atrybuty maga lecz znającym jedno tylko zaklęcie. Towarzyszy mu dziarski Dwukwiat - bohater budzący zdziwienie tym, że jest ciekawskim, roztrzepanym i naiwnym turystą podróżującym po Świecie Dysku, co nie przeszkadza w zapałaniu do niego prawdziwą sympatią.

Książkę oceniam jako dość przeciętną, momentami rzeczywiście trochę ją męczyłam. Gdybym czytała powieści Pratchetta chronologicznie, zapewne po przeczytaniu "Koloru magii" zniechęciłabym się do tego autora. Jednak po lekturze "Równoumagicznienia" i zapoznaniu się z opinią, że Pratchett z każdą kolejną książką jest coraz lepszy, myślę, że dam mu jeszcze szansę.

Moje drugie spotkanie z Pratchettem, niestety muszę napisać, że nie tak udane jak pierwsze (w moim przypadku na pierwszy ogień poszło "Równoumagicznienie").

Z góry przyjęłam założenie, że w wyimaginowanym, fantastycznym Świecie Dysku, który rządzi się odmiennymi prawami, nie wszystko będzie dla mnie zrozumiałe. I rzeczywiście - nie wszystko rozumiałam, na dodatek...