OSTATNIA „POMOC”

Kiedy człowiek trafia do szpitala, boi się wprawdzie o swoje zdrowie, ale ma też nadzieję na ratunek. Po to w końcu są lekarze i pielęgniarki – by zadbali o jego stan. Mało kto myśli jednak o tym, że idąc na operację czy dając sobie podać jakiekolwiek leki jest w rzeczywistości skazany na ich dobrą lub złą wolę. A przecież zdarzają się sytuację, kiedy to pomoc medyczna zamiast ratować życie, celowo je odbiera i na tym właśnie oparte zostały znakomite „Siostrzyczki” Michaela Palmera.

Czasem zabicie wydaje się nam aktem łaski. Czasem najgorszą rzeczą, jaką można zrobić. Umierająca na raka matka nie może znieść cierpienia. Leki już nie pomagają, nie ma ratunku, błaga więc swoją dorastającą córkę by udusiła ją poduszką. Dziewczyna spełnia prośbę…
David Shelton jest chirurgiem pracującym w bostońskim szpitalu. Po tragedii, której doświadczył, z trudem się podźwignął, ale wiedzie wreszcie dobre życie – a przynajmniej do momentu, kiedy to po operacji umiera jedna z jego pacjentek, a sekcja zwłok wykazuje, że zgon nie nastąpił z przyczyn naturalnych. David zostaje oskarżony o zabicie kobiety, ale to dopiero początek koszmaru. W szpitalu w tajemniczych okolicznościach umierają kolejni podopieczni, część z nich była śmiertelnie chora i najwyraźniej ktoś dokonał na nich eutanazji z litości, część jednak była zupełnie zdrowa po udanych zabiegach. Co właściwie dzieje się w placówce? Shelton odkrywa, że w Stanach dział Stowarzyszenie Sióstr Życia, które potajemnie uśmiercają nieuleczalnie chorych pacjentów. W ich szeregach znajdują się także członkinie dokonające morderstw z zupełnie innych pobudek, a prywatne śledztwo Davida może sprowadzić na niego śmiertelne niebezpieczeństwo…

Michael Palmer nie przypadkiem jest uznawany jednym z mistrzów thrillerów medycznych i wymieniany w jednym rzędzie razem z Robinem Cookiem. Dlaczego, doskonale pokazuje to ta powieść, która w Stanach wydana została dokładnie trzydzieści pięć lat temu, będąca wówczas zarazem drugą książką w dorobku autora. Palmer bierze na warsztat prosty przecież pomysł – oparty zresztą w pewnym sensie na faktach – wybiera z niego to, co gatunkowo najlepsze, dodaje nuty sensacji w stylu popularnych w Ameryce tajnych stowarzyszeń, a następnie miksuje to wszystko i podaje w bardzo przyjemnej w odbiorze i równie nastrojowej formie.

„Siostrzyczki” nie są może szczególnie zaskakującą pozycją, ale są dobrze napisane, mają znakomity klimat i skutecznie potrafią zasiać wątpliwości w umyśle odbiorcy, a co za tym idzie także i lęk. To, co ma miejsce na łamach powieści może przydarzyć się w życiu, ba, jak mogliśmy przekonać się niejednokrotnie, rzeczywiście takie przypadki mają miejsce – a ile jest tych, których nikt nie wykrył? Palmer wykorzystał to wszystko znakomicie i stworzył ciekawą powieść nie tylko dla miłośników thrillerów. Warto ją przeczytać zarówno jeśli macie ochotę na coś z dreszczykiem, jak i jako przestrogę przed tym by ta pierwsza pomoc, nieokazała się zarazem tą ostatnią.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/08/03/siostrzyczki-michael-palmer/

OSTATNIA „POMOC”

Kiedy człowiek trafia do szpitala, boi się wprawdzie o swoje zdrowie, ale ma też nadzieję na ratunek. Po to w końcu są lekarze i pielęgniarki – by zadbali o jego stan. Mało kto myśli jednak o tym, że idąc na operację czy dając sobie podać jakiekolwiek leki jest w rzeczywistości skazany na ich dobrą lub złą wolę. A przecież zdarzają się sytuację, kiedy to...