Na pogrzebie matki Piper po raz pierwszy spotyka swoją siostrę. Mało tego, siostrę bliźniaczkę, podobną do siebie niczym dwie krople wody. Dziewczyny chcą uzyskać odpowiedź na nurtujące je pytania - dlaczego zostały rozdzielone? Dlaczego Piper mieszkała z rodzicami i wiodła dostatnie życie, gdy Quinn wraz z z babcią mieszkała na odludziu Dartmoor? Powoli odkrywają prawdę. Mroczną prawdę.

Młody book to świeże wydawnictwo, a już daje nam kolejną książkę. Nie ma co, nie próżnują! Przyznaje bez bicia, że "Księga kłamstw" to jedna z tych książek, które skradły okładkową część mojego serduszka. Jeszcze dobrze obrazek nie załadował się na poczcie, wiedziałam, że chce tej książki na swojej półce! Jak przy okładce wypadła treść?

Biorąc książkę do ręki miałam ogromne obawy. Nie chciałam głupawej opowiastki o biednych, zagubionych dziewczynkach. Znając mnie, męczyłabym się z taką historią bardzo długo. Na całe szczęście było odwrotnie. Dostałam naprawdę fajną i intrygującą opowieść. Sama jestem zdziwiona tym jak bardzo ta książka przypadła mi do gustu.

Autorka stworzyła króciutkie rozdziały, których narratorkami naprzemiennie były siostry. Dzięki temu czytelnik bardzo dobrze poznaje obie bohaterki. To jakie zdanie mają zarówno o sobie nawzajem, jak i o sprawach jakie je łączą. Ponadto, krótkie rozdziały bardzo przyspieszają lekturę. Strony topniały mi w niewiarygodnie szybkim tempie. Dlatego tak bardzo uwielbiam ten zabieg. Do tego język jakim posługuje się autorka jest prosty, aktualny i bardzo przyjazny. Nie zanotowałam w nim niczego co raziłoby mnie w oczy.

Prócz krótkich rozdziałów lubię gdy książka jest skondensowana. Gdy nie ma w niej zbędnych wątków czy bohaterów. Terry wprowadziła absolutne minimum bohaterów. Na dłużej nie pojawia się tutaj nikt kto byłby nieistotny dla fabuły, a postacie nic nie wnoszące znikają równie szybko jak się pojawiły. Dzięki temu opowieść skupia się na bliźniaczkach i ich losach, a czytelnik nie ma nawet jak się nudzić.

Przyznaje, że opowieść ma swój niebanalny klimat. Tajemnica jaką owiany jest świat bliźniaczek, jest tak intrygująca, że nie można się oprzeć chęci rozwikłania jej. Bardzo dawno, o ile w ogóle, nie spotkałam się z motywem jaki tutaj został wykorzystany do stworzenia świata. Tak, nie chce za wiele zdradzić, a jednak się zachwycić i nie umiem tego ująć w żadne słowa. Wierzcie mi na słowo, że świat bohaterek i ich tajemnica naprawdę intrygują.

Nie byłabym sobą gdybym w młodzieżówce nie spojrzała na wątek miłosny. Tutaj na całe szczęście właściwie go nie było, a jeśli się pojawił to bardzo ludzki. Ogółem, większość problemów z jakimi muszą sobie poradzić bohaterowie, jest realistycznych. Autentycznych na tyle by historia nie wyglądała na niepoważną i sztuczną.

Jak sami widzicie jestem bardzo pozytywnie tą pozycją zaskoczona. Może końcówka minimalnie mi się dłużyła, ale tylko przez chwilkę. W ogólnym rozrachunku uważam "Księgę tajemnic" za bardzo dobrą młodzieżówkę, wartą polecenia nawet tym wybredniejszym czytelnikom gatunku. Chociażby takim jak ja.

Tekst z http://smieszna-nazwa.blogspot.com/

Na pogrzebie matki Piper po raz pierwszy spotyka swoją siostrę. Mało tego, siostrę bliźniaczkę, podobną do siebie niczym dwie krople wody. Dziewczyny chcą uzyskać odpowiedź na nurtujące je pytania - dlaczego zostały rozdzielone? Dlaczego Piper mieszkała z rodzicami i wiodła dostatnie życie, gdy Quinn wraz z z babcią mieszkała na odludziu Dartmoor? Powoli odkrywają prawdę....