Na jesieni zamierzam przejść ponad 100km odcinek El Camino i z tego powodu sięgnąłem po tę książkę. Nie zawiodłem się. Poza opisem trasy autor podzielił się z nami swoim życiem, przemyśleniami oraz udowodnił że sami tworzymy sobie wszelkie ograniczenia.

Na jesieni zamierzam przejść ponad 100km odcinek El Camino i z tego powodu sięgnąłem po tę książkę. Nie zawiodłem się. Poza opisem trasy autor podzielił się z nami swoim życiem, przemyśleniami oraz udowodnił że sami tworzymy sobie wszelkie ograniczenia.

Nie otrzymałam egzemplarza do recenzowania, więc mogę się wypowiedzieć szczerze:) Żeby wysłuchać tej książki kupiłam abonament w audiobookowej aplikacji. Tylko 6 godzin słuchania, ale ledwo wytrwałam. Pewnie co najmniej pięć razy chciałam rzucić tę lekturę. Literacko średnio, a nawet mniej niż średnio, ale w końcu autor nie jest przecież pisarzem. Szczególnie początek brzmi jak streszczenie jakiegoś opowiadania w wykonaniu ośmioklasisty. Nie udało mi się też poczuć sympatii do bohatera, jakoś mentalnie był mi obcy, wciąż narzekający malkontent, może depresyjny? Nie zauważyłam też w ogóle żadnej przemiany bohatera, postrzegałam go tak samo na początku, jak i na końcu książki, Ale najważniejsze, że on sam poczuł tę przemianę i przez to będzie mu w życiu lepiej. Książka pełna jest różnych rozważań, większość to prawdy oczywiste, mało odkrywcze, a nawet wprost banalne, ale ich zebranie w jedną książkę może komuś te prawdy uświadomić i to może być plus tej lektury. Niektóre fragmenty jednak były tak nudne i nużące, że ledwo przez nie przebrnęłam, to nie na mój temperament. Plus dla autora za rzetelne opisanie trudów i przeżyć, bo Camino to nie jest wycieczka krajoznawcza, a przynajmniej raczej nie powinna być dla wierzącego. Bohater przeszedł i przejechał szlak swoim sposobem, bo pielgrzymowanie ma różne oblicza. Zastanawiam się tylko, dlaczego mając świadomość swoich ograniczeń zdrowotnych rusza od razu na 800 km, droga Jakubowa ma różne trasy i 300 km i 200 i 100 - rozsądnie byłoby na pierwsze przejście wybrać taką, która da radość, a nie umęczy. Bo w tej książce radości nie ma. Bohater nie cieszy się z niczego, ani z pokonywania kolejnych odcinków, ani ze spotykania ludzi, ani z walorów krajoznawczych, ani też nie ogląda zabytków, nic mu nie daje radości, a przynajmniej w ogóle tego nie okazuje i na ten temat milczy. Taka postawa jest mi obca, książkę oceniam jedynie na pięć.

Nie otrzymałam egzemplarza do recenzowania, więc mogę się wypowiedzieć szczerze:) Żeby wysłuchać tej książki kupiłam abonament w audiobookowej aplikacji. Tylko 6 godzin słuchania, ale ledwo wytrwałam. Pewnie co najmniej pięć razy chciałam rzucić tę lekturę. Literacko średnio, a nawet mniej niż średnio, ale w końcu autor nie jest przecież pisarzem. Szczególnie początek brzmi...

Te codzienne i niekończące się wewnętrzne wojny naszego życia. Nie wszyscy wygrywają jak Paweł. Myślę o przegranych, o tych co nie dali rady, których pokonał ich własny strach lub ból. O tych co zbłądzili, którym nikt nie pomógł, o tych co wyruszyli za późno, o tych co nie mieli gdzie wracać, bo nikt na nich nie czekał. Dla nich Finisterra to naprawdę KONIEC ŚWIATA.

Te codzienne i niekończące się wewnętrzne wojny naszego życia. Nie wszyscy wygrywają jak Paweł. Myślę o przegranych, o tych co nie dali rady, których pokonał ich własny strach lub ból. O tych co zbłądzili, którym nikt nie pomógł, o tych co wyruszyli za późno, o tych co nie mieli gdzie wracać, bo nikt na nich nie czekał. Dla nich Finisterra to naprawdę KONIEC ŚWIATA.

Pawłowi przez całe życie brakowało ojca. Trudne dzieciństwo, jak również późniejsze lata pełne rozczarowań i przykrości, odcisnęły swe bezlitosne piętno na jego dorosłym życiu. Choć na zewnątrz sprawiał wrażenie inteligentnego i towarzyskiego młodego mężczyzny, to w głębi duszy był poranionym i zagubionym chłopcem.
Gdy wyrusza na samotną, pieszą pielgrzymkę do Santiago de Compostela, nie zdaje sobie nawet sprawy, dokąd ta podróż go zaprowadzi. Podczas wędrówki zmaga się z własnymi słabościami, zakochuje się, a także otwiera na potrzeby innych ludzi i doświadcza ich bezinteresowności. Zagląda również w głąb własnej duszy i rozprawia się z bolesną przeszłością...

Pawłowi przez całe życie brakowało ojca. Trudne dzieciństwo, jak również późniejsze lata pełne rozczarowań i przykrości, odcisnęły swe bezlitosne piętno na jego dorosłym życiu. Choć na zewnątrz sprawiał wrażenie inteligentnego i towarzyskiego młodego mężczyzny, to w głębi duszy był poranionym i zagubionym chłopcem.
Gdy wyrusza na samotną, pieszą pielgrzymkę do Santiago de...

"Szlak świętego Jakuba to tylko droga, którą codziennie wędrujecie do celu. Prawdziwą drogę przemierzacie zaś w swym sercu. To właśnie tam zachodzą najbardziej znaczące zmiany, których teraz jeszcze nie jesteście w stanie dostrzec. Kiedyś być może uda się wam je zobaczyć. Teraz jedyne, co musicie robić, to po prostu iść.

"Droga na koniec świata" to najlepsza książka opowiadająca o Camino de Santiago, jaką dotychczas przeczytałam.

Ten europejski szlak pielgrzymkowy co roku przyciąga zagubionych ludzi, poszukujących własnej ścieżki życia. Jednym z nich jest Paweł, główny bohater tej historii. Człowiek młody i pełen obaw. Ktoś, z kim wielu z nas może się utożsamić.

Marcin Kretkiewicz stworzył coś, co czyta się bardzo płynnie i przyjemnie. Zawarł w tej książce całą prawdę o Camino. Dzięki autorowi miałam wrażenie, że po raz drugi wędruję tą drogą. Pokonywałam kolejne kilometry w pełnym słońcu, ocierałam pot z twarzy i rozglądałam się z utęsknieniem za szklanką chłodnej wody. Poznawałam osoby, z którymi połączyły mnie niezwykłe zbiegi okoliczności oraz jadłam kolację w otoczeniu chłodnych murów i gorących serc. Ponownie rozważałam wszystkie dostępne opcje przyszłości, grzebałam w swojej przeszłości i płakałam nad toczącą się teraźniejszością.

Owszem, w "Drodze na koniec świata" znaleźć można sporo filozoficznych rozważań i fragmentów dotyczących wiary w Boga. Mnie one jednak zupełnie nie przeszkadzały. Może wynikać to z tego, że z większością tych myśli, po prostu potrafię się zgodzić. Ta wybuchowa mieszanka porusza także tematy codzienne, takie jak poszukiwanie miłości, toksyczne znajomości, spełnianie wymagań bliskich, umiejętność zarządzania czasem czy zwyczajna załamująca człowieka bezsilność. Tematy trudne, ale zarazem niesamowicie potrzebne.

To idealna pozycja dla osób, które Drogę św. Jakuba mają już za sobą oraz dla tych, którzy dopiero myślą nad jej pokonaniem. Wartość tej książki określa jej użyteczność. Niektórym przypomni ona bowiem o tym, co w tym szlaku jest najważniejsze. Innych może ona zainspirować do wzruszenia w tę podróż. Do zrobienia tego najtrudniejszego, pierwszego kroku.

Musicie jednak wiedzieć, że dla każdego z was droga ma inną odpowiedź. To zaś, czy uda się wam do niej dotrzeć, nie zależy tylko od was. Nie zawsze bowiem ktoś jest gotów, by ją poznać. Camino to taki niezwykły szlak, który każdemu z osobna i w najlepszy dla niego sposób ukazuje jedynie to, co w danym momencie gotów jest zrozumieć. Dlatego musicie być cierpliwi i z uwagą nasłuchiwać tego, co ma wam do powiedzenia wasze serce. I nie oczekujcie zbyt wiele. Przyjmujcie wszystko z wdzięcznością."

"Szlak świętego Jakuba to tylko droga, którą codziennie wędrujecie do celu. Prawdziwą drogę przemierzacie zaś w swym sercu. To właśnie tam zachodzą najbardziej znaczące zmiany, których teraz jeszcze nie jesteście w stanie dostrzec. Kiedyś być może uda się wam je zobaczyć. Teraz jedyne, co musicie robić, to po prostu iść.

"Droga na koniec świata" to najlepsza książka...

Są książki, które nie sposób zapomnieć.
I tak jest z tą książką. Zapis pielgrzymki drogą świętego Jakuba jest niesamowity.
Walka z przeciwnościami, z samym sobą. W niektórych momentach walka o siebie.
Tę książkę trzeba przeczytać :)

Są książki, które nie sposób zapomnieć.
I tak jest z tą książką. Zapis pielgrzymki drogą świętego Jakuba jest niesamowity.
Walka z przeciwnościami, z samym sobą. W niektórych momentach walka o siebie.
Tę książkę trzeba przeczytać :)

Książka, która na zawsze pozostanie w moich myślach i sercu. Niezwykle poruszająca. Pełna pięknych wartościowych przemyśleń, które można traktować jako "recepty" na życie. Historia Pawła uświadamia, że warto żyć marzeniami i te marzenia spełniać. Mimo, pomimo i wbrew. Warto wsłuchiwać się w siebie i starać się zrozumieć co sami mamy sobie do powiedzenia. Dlaczego koleje naszego losu toczą się w taki a nie inny sposób... Pielgrzymka Pawła pozwoliła mu na zrozumienie samego siebie. Dała szansę na nowe otwarcie... Polecam tę pozycję gorąco. Ja, na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę.

Książka, która na zawsze pozostanie w moich myślach i sercu. Niezwykle poruszająca. Pełna pięknych wartościowych przemyśleń, które można traktować jako "recepty" na życie. Historia Pawła uświadamia, że warto żyć marzeniami i te marzenia spełniać. Mimo, pomimo i wbrew. Warto wsłuchiwać się w siebie i starać się zrozumieć co sami mamy sobie do powiedzenia. Dlaczego koleje...

Jestem świeżo po lekturze książki i muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem! Jest fajnie napisana, a prosty język sprawia, że czyta się ją szybko i łatwo. Książka skłania do myślenia, inspiruje i zmienia. Co dla mnie istotne, nie jest ona jedynie kolejną, szczegółową relacją z wędrówki do Santiago, lecz niezwykle wciągającą opowieścią o podróży w głąb siebie. "Droga na koniec świata" wymyka się utartym schematom, przez co trzeba spojrzeć na pewne treści w niej zawarte, bardziej symbolicznie, z dystansem. Myślę, że książka powinna spodobać się tym wszystkim, którzy lubią zadawać sobie pytania i wciąż szukają własnego spełnienia. Jak na debiut, dobra robota :)

Jestem świeżo po lekturze książki i muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem! Jest fajnie napisana, a prosty język sprawia, że czyta się ją szybko i łatwo. Książka skłania do myślenia, inspiruje i zmienia. Co dla mnie istotne, nie jest ona jedynie kolejną, szczegółową relacją z wędrówki do Santiago, lecz niezwykle wciągającą opowieścią o podróży w głąb siebie. "Droga...

Marcin Kretkiewicz daje nam naprawdę piękne lekcje na temat życia, które niosą ze sobą nadzieję oraz pokazują, że jesteśmy w stanie dokonać wszystkiego, jeżeli tylko zdobędziemy się na odwagę. Historia Pawła mnie szczerze poruszyła i myślę, że na większości powinna wywrzeć podobne uczucia. To jedna z najpiękniejszych książek jakie przeczytałam i jestem pewna, że nie raz będę do niej wracać.Na długo pozostaje w myślach oraz sercu.  Na dodatek sprawiła, że sama chciałabym w przyszłości spróbować zmierzyć się z trasą świętego Jakuba i mam szczerą nadzieję, że uda mi się zrealizować ten plan. Może nie w najbliższym czasie, ale kiedyś na pewno. "Drogę na koniec świata" z całego serca wam polecam - gwarantuję, że nie pożałujecie sięgnięcia po nią.

Więcej na: http://www.bookparadise.pl/2017/07/droga-na-koniec-swiata-marcin_5.html

Marcin Kretkiewicz daje nam naprawdę piękne lekcje na temat życia, które niosą ze sobą nadzieję oraz pokazują, że jesteśmy w stanie dokonać wszystkiego, jeżeli tylko zdobędziemy się na odwagę. Historia Pawła mnie szczerze poruszyła i myślę, że na większości powinna wywrzeć podobne uczucia. To jedna z najpiękniejszych książek jakie przeczytałam i jestem pewna, że nie raz...

Link do recenzji:
http://www.bookparadise.pl/2017/07/droga-na-koniec-swiata-marcin_5.html

Mieliście kiedyś wrażenie, że nie jesteście w stanie poradzić sobie z własnym życiem? Że nie widzicie w nim sensu i nie jesteście w stanie określić w jakim kierunku zmierza? Że mimo iż świat pędzi na przód, wy wciąż stoicie w miejscu? Że chociaż z całych sił pragniecie odciąć się od bolesnej przeszłości, ona uparcie nie daje wam spokoju?

Z podobnymi problemami boryka się Paweł, główny bohater książki Marcina Kretkiewicza "Droga na koniec świata". Ma poczucie, że żyje w zawieszeniu i - choć stara się ze wszystkich sił, nie potrafi zaznać szczęścia. Czuje się samotny i niekochany, a jedyne czego pragnie, to znaleźć kobietę, z którą mógłby dzielić życie, która go zrozumie i okaże wsparcie. Pewnego dnia dostaje od swojej znajomej propozycję udania się na piszą pielgrzymkę szlakiem świętego Jakuba, do Santiago de Compostela, która miała pomóc wyrwać mu się z szarej codzienności. Choć na początku jest sceptycznie nastawiony do tego pomysłu, po chwili ma wrażenie, że coś go nawołuje, aby jednak podjąć wyzwanie. Ostatecznie decyduje się zostawić wszystko - pracę, dom, znajomych - i wyruszyć do Hiszpanii. Owa podróż nie tylko zmienia jego życie, ale także pozwala Pawłowi zajrzeć w głąb własnej duszy i odnaleźć swoją tożsamość.

"Camino pełne jest ludzi takich samych jak ty. Ludzi, którzy chcieliby, by ich życie wyglądało inaczej. Ja sam znam wielu takich, którzy nie mówią o niczym innym, jak tylko o zmianach. A tak naprawdę wcale nie chcą, by ich życie w jakikolwiek sposób się zmieniło. To znaczy chcą...ale wyłącznie tego, by to zewnętrzne okoliczności były inne. Sami zaś wolą tylko narzekać i zachowywać się tak samo. Niektórzy chcieliby osiągać szczyty, nie ponosząc przy tym żadnych strat. Lubią rozprawiać o wygrywanych bitwach, a przy pierwszej sposobności uciekają z pola walki ze strachu przed porażką."

"Droga na koniec świata" jest jedną z najbardziej poruszających opowieści jakie czytałam. Jest napisana bardzo prosto, bez żadnych zbędnych ozdobników, patetycznych scen, które mają chwytać za serce, ale to właśnie ta prostota sprawia, że od razu trafia do ciebie przesłanie jakie ze sobą niesie. Opisana historia jest całkowicie prawdziwa, jedynie niektóre detale zostały zmienione, aby - jak mówi autor we wstępie - zachować spójność fabuły. Podróż, którą odbywa Paweł jest niebywale trudna i wymaga od niego wielu wyrzeczeń. Z każdym kolejnym krokiem, jaki wykonuje bohater coraz bardziej zagłębiamy się w jego myśli, zaczynamy go rozumieć, widzimy w jaki sposób kształtuje się jego charakter i zmienia sposób patrzenia na świat. Autor wspaniale oddaje jego emocje oraz wewnętrzną walkę, jaką Paweł toczy sam ze sobą. Owa wyprawa nie jest dla bohatera jedynie wyzwaniem fizycznym, ale także podróżą w głąb samego siebie, która ostatecznie całkowicie go zmienia i pozwala odnaleźć upragnione szczęście i miłość. W piękny sposób ukazane są także relacje pomiędzy pielgrzymami jakich ten spotyka na swojej drodze. Pomimo odmiennych narodowości i intencji z jakimi wyruszyli w podróż, wszystkich jednoczy ten sam cel, dotarcie do Santiago de Compostela. Na szlaku nie istnieją żadne podziały, wszyscy są jedną wielką rodziną, gotową sobie w każdej chwili pomóc. Paweł owej dobroci i wzajemnej miłości doświadczył nie raz.

"Jesteśmy tylko ludźmi, Pawle, i zawsze będziemy się mylić, upadać i czasami podejmować złe decyzje. Upadki i wzloty są nieodłączną częścią tej drogi, tak samo zresztą, jak i całej naszej egzystencji. Trzeba potrafić docenić i jedne, i drugie."

Przy okazji lektury "Drogi na koniec świata" warto także zwrócić uwagę na wyjątkowo plastyczne opisy. Przeżywając podróż szlakiem świętego Jakuba wraz z Pawłem bez problemu mogłam wyobrazić sobie piękne krajobrazy, pola, uliczki i miasta przez które wędrował. Na dodatek co jakiś czas w powieści pojawiają się śliczne, czarno - białe zdjęcia i rysunki mijanych miejsc, także mapka całej trasy pielgrzymki, co pozwala lepiej wczuć się w wyjątkowy klimat wędrówki.

Marcin Kretkiewicz daje nam naprawdę piękne lekcje na temat życia, które niosą ze sobą nadzieję oraz pokazują, że jesteśmy w stanie dokonać wszystkiego, jeżeli tylko zdobędziemy się na odwagę. Historia Pawła mnie szczerze poruszyła i myślę, że na większości powinna wywrzeć podobne uczucia. To jedna z najpiękniejszych książek jakie przeczytałam i jestem pewna, że nie raz będę do niej wracać.Na długo pozostaje w myślach oraz sercu. Na dodatek sprawiła, że sama chciałabym w przyszłości spróbować zmierzyć się z trasą świętego Jakuba i mam szczerą nadzieję, że uda mi się zrealizować ten plan. Może nie w najbliższym czasie, ale kiedyś na pewno. "Drogę na koniec świata" z całego serca wam polecam - gwarantuję, że nie pożałujecie sięgnięcia po nią.

Link do recenzji:
http://www.bookparadise.pl/2017/07/droga-na-koniec-swiata-marcin_5.html

Mieliście kiedyś wrażenie, że nie jesteście w stanie poradzić sobie z własnym życiem? Że nie widzicie w nim sensu i nie jesteście w stanie określić w jakim kierunku zmierza? Że mimo iż świat pędzi na przód, wy wciąż stoicie w miejscu? Że chociaż z całych sił pragniecie odciąć się od...