Droga na koniec świata

Na Lubimyczytać książka zakwalifikowana do kategorii "obyczajowa, romans". Ani to obyczaj, ani romans. To relacja z osobistej pielgrzymki do św. Jakuba. Ponoć chrześcijanin powinien być zawsze w drodze i może faktycznie tak jest. W każdym razie droga potrafi zmienić optykę patrzenia na życia, a czasami i samo życie. Droga potrafi pomóc zrozumieć i uspokoić. "Na koniec świata" to nie jest natchniony przewodnik do Boga ani forma katechizmu. To relacja z drogi, na której dzieje się przemiana. Przeczytałem w formie audiobooka z małżonka - doczytaliśmy do końca (nie zawsze tak jest). Polecam, lektura warta poświęcongo czasu

Na Lubimyczytać książka zakwalifikowana do kategorii "obyczajowa, romans". Ani to obyczaj, ani romans. To relacja z osobistej pielgrzymki do św. Jakuba. Ponoć chrześcijanin powinien być zawsze w drodze i może faktycznie tak jest. W każdym razie droga potrafi zmienić optykę patrzenia na życia, a czasami i samo życie. Droga potrafi pomóc zrozumieć i uspokoić. "Na koniec...

Mimo, że mam już swoje lata pierwszy raz dowiedziałam się o drodze św.Jakuba. Gdybym jednak teraz miała lat tyle co bohater Paweł, po przeczytaniu tej książki nie podjęłabym próby pielgrzymki. Refleksja, jak mi się nasuwa, to nieustanna próba uświadamiania czytelnikowi, że wszystko co spotkało Pawła podczas drogi, ludzie i zdarzenia, było podszyte działaniem Boga. Wiele życiowych mądrości i wskazówek, które usłyszał i zobaczył Paweł miało bardzo uniwersalny charakter. Chciałabym zobaczyć jak wygląda jego życie po tej niezwykłej... a może zwykłej przemianie. Bo czyż przebaczenie i otwarcie na drugiego człowieka nie są wartościami którymi należy kierować się na co dzień?

Mimo, że mam już swoje lata pierwszy raz dowiedziałam się o drodze św.Jakuba. Gdybym jednak teraz miała lat tyle co bohater Paweł, po przeczytaniu tej książki nie podjęłabym próby pielgrzymki. Refleksja, jak mi się nasuwa, to nieustanna próba uświadamiania czytelnikowi, że wszystko co spotkało Pawła podczas drogi, ludzie i zdarzenia, było podszyte działaniem Boga. Wiele...

Na jesieni zamierzam przejść ponad 100km odcinek El Camino i z tego powodu sięgnąłem po tę książkę. Nie zawiodłem się. Poza opisem trasy autor podzielił się z nami swoim życiem, przemyśleniami oraz udowodnił że sami tworzymy sobie wszelkie ograniczenia.

Na jesieni zamierzam przejść ponad 100km odcinek El Camino i z tego powodu sięgnąłem po tę książkę. Nie zawiodłem się. Poza opisem trasy autor podzielił się z nami swoim życiem, przemyśleniami oraz udowodnił że sami tworzymy sobie wszelkie ograniczenia.

Nie otrzymałam egzemplarza do recenzowania, więc mogę się wypowiedzieć szczerze:) Żeby wysłuchać tej książki kupiłam abonament w audiobookowej aplikacji. Tylko 6 godzin słuchania, ale ledwo wytrwałam. Pewnie co najmniej pięć razy chciałam rzucić tę lekturę. Literacko średnio, a nawet mniej niż średnio, ale w końcu autor nie jest przecież pisarzem. Szczególnie początek brzmi jak streszczenie jakiegoś opowiadania w wykonaniu ośmioklasisty. Nie udało mi się też poczuć sympatii do bohatera, jakoś mentalnie był mi obcy, wciąż narzekający malkontent, może depresyjny? Nie zauważyłam też w ogóle żadnej przemiany bohatera, postrzegałam go tak samo na początku, jak i na końcu książki, Ale najważniejsze, że on sam poczuł tę przemianę i przez to będzie mu w życiu lepiej. Książka pełna jest różnych rozważań, większość to prawdy oczywiste, mało odkrywcze, a nawet wprost banalne, ale ich zebranie w jedną książkę może komuś te prawdy uświadomić i to może być plus tej lektury. Niektóre fragmenty jednak były tak nudne i nużące, że ledwo przez nie przebrnęłam, to nie na mój temperament. Plus dla autora za rzetelne opisanie trudów i przeżyć, bo Camino to nie jest wycieczka krajoznawcza, a przynajmniej raczej nie powinna być dla wierzącego. Bohater przeszedł i przejechał szlak swoim sposobem, bo pielgrzymowanie ma różne oblicza. Zastanawiam się tylko, dlaczego mając świadomość swoich ograniczeń zdrowotnych rusza od razu na 800 km, droga Jakubowa ma różne trasy i 300 km i 200 i 100 - rozsądnie byłoby na pierwsze przejście wybrać taką, która da radość, a nie umęczy. Bo w tej książce radości nie ma. Bohater nie cieszy się z niczego, ani z pokonywania kolejnych odcinków, ani ze spotykania ludzi, ani z walorów krajoznawczych, ani też nie ogląda zabytków, nic mu nie daje radości, a przynajmniej w ogóle tego nie okazuje i na ten temat milczy. Taka postawa jest mi obca, książkę oceniam jedynie na pięć.

Nie otrzymałam egzemplarza do recenzowania, więc mogę się wypowiedzieć szczerze:) Żeby wysłuchać tej książki kupiłam abonament w audiobookowej aplikacji. Tylko 6 godzin słuchania, ale ledwo wytrwałam. Pewnie co najmniej pięć razy chciałam rzucić tę lekturę. Literacko średnio, a nawet mniej niż średnio, ale w końcu autor nie jest przecież pisarzem. Szczególnie początek brzmi...

Te codzienne i niekończące się wewnętrzne wojny naszego życia. Nie wszyscy wygrywają jak Paweł. Myślę o przegranych, o tych co nie dali rady, których pokonał ich własny strach lub ból. O tych co zbłądzili, którym nikt nie pomógł, o tych co wyruszyli za późno, o tych co nie mieli gdzie wracać, bo nikt na nich nie czekał. Dla nich Finisterra to naprawdę KONIEC ŚWIATA.

Te codzienne i niekończące się wewnętrzne wojny naszego życia. Nie wszyscy wygrywają jak Paweł. Myślę o przegranych, o tych co nie dali rady, których pokonał ich własny strach lub ból. O tych co zbłądzili, którym nikt nie pomógł, o tych co wyruszyli za późno, o tych co nie mieli gdzie wracać, bo nikt na nich nie czekał. Dla nich Finisterra to naprawdę KONIEC ŚWIATA.

Pawłowi przez całe życie brakowało ojca. Trudne dzieciństwo, jak również późniejsze lata pełne rozczarowań i przykrości, odcisnęły swe bezlitosne piętno na jego dorosłym życiu. Choć na zewnątrz sprawiał wrażenie inteligentnego i towarzyskiego młodego mężczyzny, to w głębi duszy był poranionym i zagubionym chłopcem.
Gdy wyrusza na samotną, pieszą pielgrzymkę do Santiago de Compostela, nie zdaje sobie nawet sprawy, dokąd ta podróż go zaprowadzi. Podczas wędrówki zmaga się z własnymi słabościami, zakochuje się, a także otwiera na potrzeby innych ludzi i doświadcza ich bezinteresowności. Zagląda również w głąb własnej duszy i rozprawia się z bolesną przeszłością...

Pawłowi przez całe życie brakowało ojca. Trudne dzieciństwo, jak również późniejsze lata pełne rozczarowań i przykrości, odcisnęły swe bezlitosne piętno na jego dorosłym życiu. Choć na zewnątrz sprawiał wrażenie inteligentnego i towarzyskiego młodego mężczyzny, to w głębi duszy był poranionym i zagubionym chłopcem.
Gdy wyrusza na samotną, pieszą pielgrzymkę do Santiago de...

"Szlak świętego Jakuba to tylko droga, którą codziennie wędrujecie do celu. Prawdziwą drogę przemierzacie zaś w swym sercu. To właśnie tam zachodzą najbardziej znaczące zmiany, których teraz jeszcze nie jesteście w stanie dostrzec. Kiedyś być może uda się wam je zobaczyć. Teraz jedyne, co musicie robić, to po prostu iść.

"Droga na koniec świata" to najlepsza książka opowiadająca o Camino de Santiago, jaką dotychczas przeczytałam.

Ten europejski szlak pielgrzymkowy co roku przyciąga zagubionych ludzi, poszukujących własnej ścieżki życia. Jednym z nich jest Paweł, główny bohater tej historii. Człowiek młody i pełen obaw. Ktoś, z kim wielu z nas może się utożsamić.

Marcin Kretkiewicz stworzył coś, co czyta się bardzo płynnie i przyjemnie. Zawarł w tej książce całą prawdę o Camino. Dzięki autorowi miałam wrażenie, że po raz drugi wędruję tą drogą. Pokonywałam kolejne kilometry w pełnym słońcu, ocierałam pot z twarzy i rozglądałam się z utęsknieniem za szklanką chłodnej wody. Poznawałam osoby, z którymi połączyły mnie niezwykłe zbiegi okoliczności oraz jadłam kolację w otoczeniu chłodnych murów i gorących serc. Ponownie rozważałam wszystkie dostępne opcje przyszłości, grzebałam w swojej przeszłości i płakałam nad toczącą się teraźniejszością.

Owszem, w "Drodze na koniec świata" znaleźć można sporo filozoficznych rozważań i fragmentów dotyczących wiary w Boga. Mnie one jednak zupełnie nie przeszkadzały. Może wynikać to z tego, że z większością tych myśli, po prostu potrafię się zgodzić. Ta wybuchowa mieszanka porusza także tematy codzienne, takie jak poszukiwanie miłości, toksyczne znajomości, spełnianie wymagań bliskich, umiejętność zarządzania czasem czy zwyczajna załamująca człowieka bezsilność. Tematy trudne, ale zarazem niesamowicie potrzebne.

To idealna pozycja dla osób, które Drogę św. Jakuba mają już za sobą oraz dla tych, którzy dopiero myślą nad jej pokonaniem. Wartość tej książki określa jej użyteczność. Niektórym przypomni ona bowiem o tym, co w tym szlaku jest najważniejsze. Innych może ona zainspirować do wzruszenia w tę podróż. Do zrobienia tego najtrudniejszego, pierwszego kroku.

Musicie jednak wiedzieć, że dla każdego z was droga ma inną odpowiedź. To zaś, czy uda się wam do niej dotrzeć, nie zależy tylko od was. Nie zawsze bowiem ktoś jest gotów, by ją poznać. Camino to taki niezwykły szlak, który każdemu z osobna i w najlepszy dla niego sposób ukazuje jedynie to, co w danym momencie gotów jest zrozumieć. Dlatego musicie być cierpliwi i z uwagą nasłuchiwać tego, co ma wam do powiedzenia wasze serce. I nie oczekujcie zbyt wiele. Przyjmujcie wszystko z wdzięcznością."

"Szlak świętego Jakuba to tylko droga, którą codziennie wędrujecie do celu. Prawdziwą drogę przemierzacie zaś w swym sercu. To właśnie tam zachodzą najbardziej znaczące zmiany, których teraz jeszcze nie jesteście w stanie dostrzec. Kiedyś być może uda się wam je zobaczyć. Teraz jedyne, co musicie robić, to po prostu iść.

"Droga na koniec świata" to najlepsza książka...

Są książki, które nie sposób zapomnieć.
I tak jest z tą książką. Zapis pielgrzymki drogą świętego Jakuba jest niesamowity.
Walka z przeciwnościami, z samym sobą. W niektórych momentach walka o siebie.
Tę książkę trzeba przeczytać :)

Są książki, które nie sposób zapomnieć.
I tak jest z tą książką. Zapis pielgrzymki drogą świętego Jakuba jest niesamowity.
Walka z przeciwnościami, z samym sobą. W niektórych momentach walka o siebie.
Tę książkę trzeba przeczytać :)

Książka, która na zawsze pozostanie w moich myślach i sercu. Niezwykle poruszająca. Pełna pięknych wartościowych przemyśleń, które można traktować jako "recepty" na życie. Historia Pawła uświadamia, że warto żyć marzeniami i te marzenia spełniać. Mimo, pomimo i wbrew. Warto wsłuchiwać się w siebie i starać się zrozumieć co sami mamy sobie do powiedzenia. Dlaczego koleje naszego losu toczą się w taki a nie inny sposób... Pielgrzymka Pawła pozwoliła mu na zrozumienie samego siebie. Dała szansę na nowe otwarcie... Polecam tę pozycję gorąco. Ja, na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę.

Książka, która na zawsze pozostanie w moich myślach i sercu. Niezwykle poruszająca. Pełna pięknych wartościowych przemyśleń, które można traktować jako "recepty" na życie. Historia Pawła uświadamia, że warto żyć marzeniami i te marzenia spełniać. Mimo, pomimo i wbrew. Warto wsłuchiwać się w siebie i starać się zrozumieć co sami mamy sobie do powiedzenia. Dlaczego koleje...

Jestem świeżo po lekturze książki i muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem! Jest fajnie napisana, a prosty język sprawia, że czyta się ją szybko i łatwo. Książka skłania do myślenia, inspiruje i zmienia. Co dla mnie istotne, nie jest ona jedynie kolejną, szczegółową relacją z wędrówki do Santiago, lecz niezwykle wciągającą opowieścią o podróży w głąb siebie. "Droga na koniec świata" wymyka się utartym schematom, przez co trzeba spojrzeć na pewne treści w niej zawarte, bardziej symbolicznie, z dystansem. Myślę, że książka powinna spodobać się tym wszystkim, którzy lubią zadawać sobie pytania i wciąż szukają własnego spełnienia. Jak na debiut, dobra robota :)

Jestem świeżo po lekturze książki i muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem! Jest fajnie napisana, a prosty język sprawia, że czyta się ją szybko i łatwo. Książka skłania do myślenia, inspiruje i zmienia. Co dla mnie istotne, nie jest ona jedynie kolejną, szczegółową relacją z wędrówki do Santiago, lecz niezwykle wciągającą opowieścią o podróży w głąb siebie. "Droga...