Publicystyka
2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPowiązane treści
Jak nie lubić Żyda ? Jacek Tacik
Dyplomatołki - tak kilka lat temu profesor Bartoszewski określił polskich dyplomatów. Czytając książkę "Jak nie lubić Żyda?" Jacka Tacika miałam nieodparte wrażenie, że właśnie bohaterów tej książki wybitny polityk mógłby mieć na myśli. Doświadczony dziennikarz, trochę przez przypadek, znalazł się w samym centrum zawirowań w stosunkach polsko-izraelskich, tuż po wypłynięciu do światowej opinii publicznej pomysłu kontrowersyjnej ustawy o IPN (ustawa ta w w swym początkowym kształcie miała zakładać karę za twierdzenie, że Polacy byli odpowiedzialni za zbrodnie przeciwko Żydom podczas II WŚ). Dziennikarz rozmawia z szeregiem fascynujących osobowości że świata Polski i Izraela, z Szimonem Peresem, z Maciejem Stuhrem (o jego roli w "Pokłosiu"),z ambasador Izraela w Polsce, z osobami które przeżyły obóz koncentracyjny i z tymi, którzy w 1968 roku musieli uciekać w Polski. Z doskonałym, reporterskim sznytem zakreśla obraz polskiego antysemityzmu i prób ukrywania go przez średniej jakości politykę zagraniczną i prawicową, kościelną narrację. Zatrważająco jest w tej opowieści krótkowzroczność polityków, którym wydaje się, że ukrywanie odpowiedzialności Polaków za zbrodnie popełnione na żydowskich sąsiadach, wymaże grzechy i przewiny. Zbrodnie przemilczane i nierozliczone to zbrodnie, które prędzej czy później mogą się powtórzyć. W książce pada bardzo znaczące zdanie o dwóch polskich stodołach. W jednej spalono Żydów, w drugiej ich ukryto i tym samym uratowano. Bez przyznania, że istniały obie, nie ma szans ani na pojednanie, ani na dobrą przyszłość. Ważna to książka, która osobom o niewielkie wiedzy polityczno-historycznej (jak np. ja) pomaga spojrzeć na otaczającą nas (nie tylko polityczną) rzeczywistość, z zupełnie innej perspektywy.Zamach. Jan Paweł II – 13 maja 1981. Spisek. Śledztwo. Spowiedź Jacek Tacik
Efekt pokaźnej pracy, a książka i tak spokojnie mogłaby być kilka razy (sic!) większa. Wywiady z wieloma osobami, w tym z samym zamachowcem. Książka podzielona na kilka etapów, które przedstawiają zamach z kilku płaszczyzn — najpierw wydarzenia bezpośrednio z Placu i polikliniki, następnie ich znaczenie dla losów świata, w szczególności Polski, tj. odczytywanie znaków Historii, losów i koincydencji (w tym Jaruzelski, Wałęsa) i dopiero pod koniec dostajemy skondensowaną w kilku wywiadach ze śledczymi dawkę niezwykle precyzyjnych informacji dotyczących spisku - wątków tureckich i przede wszystkim bułgarskich, komunistycznych. Żal, że ta część nie jest dominującą w książce. Nad wszystkim unosi się duch tajemnic fatimskich i uprowadzonej Orlandi, która ma mieć jakiś związek z zamachem. Te sprawy dobitnie uświadomiły mi, że wśród tylu niewiadomych (nie wiemy nawet ile strzałów padło),jedno jest pewne — Watykan nie jest skory do współpracy w wyjaśnianiu tych tajemnic. Brawa należą się autorowi za kilkukrotne pierwsze wywiady z niektórymi rozmówcami, w tym z zamachowcem. Zasadniczo jednak tego akurat wywiadu mogłoby nie być, bo facet gada jak potłuczony. Dopiero w części o spisku mamy ładną analizę jego zeznań i „bycia potłuczonym”. Książka nie ma na celu tyle próbę wyjaśnienia sprawy, co raczej ujęcie tematu z kilku perspektyw. Zasadniczo czytało się przyjemnie, ale książka nie miała być przyjemna. Przeczytałbym jednak więcej rozmów ze śledczymi (w tym z panem z IPN),bo przekazują bardzo ciekawe informacje.Popularni autorzy
Popularne w kategorii książek autora
