Z trylogią Anne Bishop miałam plan zaznajomic się od dawna. Krążyłam wokół, krążyłam, wreszcie powiedziałam: czytam! Zaopatrzyłam się we wszystkie trzy części i wzięłam do roboty.
Pierwsze, co rzuca się przy czytaniu, co dosyc irytująco odbija się na samej fabule, są wątki erotyczne i sadystyczne. Ciężko czytac książkę, gdzie na każdej niemal stronie (potem może na co trzeciej) trzeba przebrnąc przez takie ciekawostki. Co więcej, można odniesc wrażenie, że to seks i ciągłe pożadanie są motorem relacji Deamona i Jeanelle (choc oczywiście podkreślane jest co innego). Przeszkadzało mi to bardzo, bo polubiłam Deamona, ale jego namiętnośc do dwunastolatki lekko moją sympatią zachwiała.
Sama fabuła natomiast, gdyby ją oczyścic z nadmiaru wyżej wymienionych, byłaby naprawdę z górnej półki. Wciągająca, nietuzinkowa, nieco przewrotna, zapadła mi w pamięc. A skoro zapadła w pamięc, znaczy, że zrobiła wrażenie. I tego się trzymajmy.
Bohaterowie? Charakterni. Na pewno znajdzie się tam ktoś, do kogo poczujemy podskórnie sympatię, kogoś pokochamy, kogoś znienawidzimy, z kims się może utożsamimy....? łatwo wejdziemy w ich emocje, i będziemy życ ich losami jeszcze długo po odłożeniu książki. A takie postaci i historie lubię najbardziej.
Ogólnie więc polecam i życzę miłej lektury.

Z trylogią Anne Bishop miałam plan zaznajomic się od dawna. Krążyłam wokół, krążyłam, wreszcie powiedziałam: czytam! Zaopatrzyłam się we wszystkie trzy części i wzięłam do roboty.
Pierwsze, co rzuca się przy czytaniu, co dosyc irytująco odbija się na samej fabule, są wątki erotyczne i sadystyczne. Ciężko czytac książkę, gdzie na każdej niemal stronie (potem może na co...