Podczas czytania recenzji na różnych blogach, napisałam w ostatnich dniach kilka komentarzy, w których zadeklarowałam ewidentną antypatię do powieści o tematyce samobójczej. Jednak jak przystało na prawdziwą kobietę, okazałam się zmienna jak typowy kameleon i właśnie po taką lekturę sięgnęłam. Poświęcenie czasu na „Trzynaście powodów” nie było błogą chwilą relaksu, a raczej uzupełnieniem świadomości i wiedzy, jak niewiele potrzeba, aby skrzywdzić drugą osobę.

Wydawałoby się, że zwyczajem osoby popełniającej samobójstwo jest pozostawienie listu z krótkim wytłumaczeniem swojej decyzji i ewentualnymi przeprosinami za to, że pozostawia się świat bez dania sobie szansy pomocy. Debiut Jaya Ashera pokazuje, że świat samobójcy nie zawsze kończy się wraz z połknięciem tabletek, czasami to nie wystarcza, aby zaznać spokoju, a historia powinna zakończyć się uświadomieniem bliskim, jak ogromny wpływ mieli na ostateczną decyzję i jak mało zrobili, aby dostrzec wyrządzoną krzywdę.

Ta opowieść jest wyjątkowa, a jej główny bohater, Clay Jensen, staje się pośrednim świadkiem samotności ostatnich dni Hannah. Po dwóch tygodniach od popełnienia przez dziewczynę samobójstwa, Clay otrzymuje niestandardową przesyłkę z kilkoma kasetami magnetofonowymi, na których nastolatka wyjaśnia trzynaście powodów, które doprowadziły ją do odebrania sobie życia. Z góry informuje bohaterów nagrań, że są jednym z powodów i po kolei, bez żadnego zawahania, zaczyna smutną i bolesną opowieść, która odmieni życie nieświadomych niczego znajomych. Sytuacje, które młodzi ludzie pamiętają doskonale, okazują się zupełnie inne z perspektywy Hannah. Dziewczyna wraca do wydarzeń i rozdrabnia je na czynniki pierwsze, cytuje każde wypowiedziane zdanie, opisuje każdy ruch i spojrzenie. To co wydawało się mniej lub bardziej śmiesznym żartem, dla dziewczyny było jednym z elementów, które doprowadziły do tragicznej decyzji. Ta historia ukazuje, jak inny jest świat widziany oczami kilku rówieśników, jak bardzo różnią się ich myśli i jak wielki wpływ na ich postępowanie ma ich własna wrażliwość.

Cała recenzję znajdziecie na: http://mozaika-literacka.blogspot.com/

Podczas czytania recenzji na różnych blogach, napisałam w ostatnich dniach kilka komentarzy, w których zadeklarowałam ewidentną antypatię do powieści o tematyce samobójczej. Jednak jak przystało na prawdziwą kobietę, okazałam się zmienna jak typowy kameleon i właśnie po taką lekturę sięgnęłam. Poświęcenie czasu na „Trzynaście powodów” nie było błogą chwilą relaksu, a raczej...