Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według mnie ta książka mimo iż należy do literatury młodzieżowej , jest bardzo dobra i ważna . Główna bohaterka traci tatę , a do tego parę lat wcześniej straciła wzrok w wypadku , w którym zginęła jej mama . Na szczęście Parker ma wspaniałych przyjaciół , którzy zawsze są przy niej i , na których pomoc w życiu codziennym zawsze może liczyć . Na szczególną uwagę zasługuje Sarah , z którą przyjaźni się odkąd pamięta oraz Molly , która zostaje w nowym roku szkolnym jej przewodniczką w szkole i przyszłą przyjaciółką . Parker pomimo trudnych przeżyć i swojej niepełnosprawność stara się być jak najbardziej niezależna od przyjaciół i wziąść się w garść pomimo iż w środku sobie nie radzi . Stara się nie okazywać jak bardzo przeżywa stratę taty i nie okazywać emocji takich jak strach oraz nie płakać publicznie . W końcu zaczyna rozumieć , że jej przyjaciele zawsze ją wysłuchałają i okazywanie uczuć nie jest czymś złym . Parker nie jest też bohaterką , która mimo oczywistych trudności jakie niesie za sobą bycie niewidomą , nie jest damą którą trzeba ciągle ratować . Pokazuje , że może sobie radzić na codzień choćby licząc kroki dzielące ją od danego punktu oraz przez zbieranie informacji na temat otaczającego ją świata . W książce pojawia się też na prawdę dobry wątek romantyczny , choć główna bohaterka ma złamane serce . Scott , bo tak nazywa się jej były chłopak , wciąż ją kocha i chce ją chronić przed światem zewnętrznym za wszelką cenę . Również wciąż ją kocha , a Parker choć przed samą sobą nie chce się do tego przyznać odwzajemnia te uczucia . Tu trzeba zaznaczyć , że oni rozmawiają o swoich uczuciach , a nie unikają się w nieskończoność jak większość bohaterów książek młodzieżowych . Jest to relacja według mnie bardzo urocza i można było ją bardziej rozwinąć , choć książka kończy się tak , że można sobie dopowiedzieć szczęśliwe dla nich zakończenie . Podsumowując jest to książka na prawdę dobra i warta przeczytania .