Autor powieści dla młodzieży „Do zobaczenia nigdy” oraz „A Tragic Kind of Wonderful”. Przez lata pracował w przemyśle interaktywnej rozrywki jako dyrektor kreatywny, scenarzysta i twórca gier. W 2006 roku otrzymał nominację do nagrody BAFTA w kategorii „Najlepszy scenariusz gry wideo” za „Tomb Rider: Legend”. Trzy lata później był nominowany do tej samej nagrody, kategoria Najlepsza Gra Przygodowa, za grę „Tomb Rider: Underworld”.
Wychowywanie dzieci i praca w szkole sprawiły, że pokochał literaturę młodzieżową. To głównie ją czyta w swoim domu na zachodnim wybrzeżu USA, gdzie mieszka z żoną, dziećmi i kotami.http://ericlindstrombooks.com
Wzruszająca książka opowiadająca o niewidomej nastolatce. Opracowanie dla każdego niezależnie od wieku.
Zasada numer 1: nie traktuj jej inaczej tylko dlatego, że jest niewidoma.
Zasada numer 2: jeśli ją oszukasz, nie będzie drugiej szansy.
Główna bohaterka jest niewidoma. Mama dziewczyny zginęła w wypadku samochodowym, a ojciec popełnił samobójstwo. Dziewczyna nie ma łatwego życia. Na szczęcie ma pasję, która daje jej dużo radości. Pasją tą jest bieganie. Mimo, że dziewczyna nie widzi w tym sporcie daje sobie świetnie radę.
Parker Grant jest niewidoma. Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej tata popełnił samobójstwo, a Scott-były chłopak - zawiódł zaufanie. To całkiem sporo jak na jedną nastolatkę.
Parker stara się być twardą dziewczyną. Kiedy nie biega swoją ulubioną trasą, zajmuje się udzielaniem porad życiowych przyjaciołom ze szkoły. Robi wszystko, żeby nie płakać, ale nie może dłużej udawać, że nic złego się nie stało. A kiedy w końcu rozumie, co tak naprawdę przytrafiło się jej ojcu i dlaczego Scott tak się wobec niej zachował, odkryje, że nie wszystkie rzeczy są takie, jakimi się wydają...
Myślałam, że główny temat to będzie niewidomość dziewczyny, ale książka zaskoczyła mnie pozytywnie. Książkę czyta się szybko i się przez nią płynie.
Niestety nie do końca wiadomo co się stało z ojcem głównej bohaterki widać też lekkie niedociągnięcia. Dialogi między koleżankami Parker i nią są czasami nudne.
Polecam książkę, bo przeważają dobre strony.