Zdarzyło się tak, że to moja pierwsza książka Pratchetta. I zdarzyło się, że przeczytałam ją w Wigilię :) Nie mogę ubrać dostatecznie w słowa świątecznego klimatu, w jaki "Wiedźmikołaj" mnie wtedy wprawił, a już przecież myślałam, że straciłam ducha Świąt, niczym Ebenezer Scrooge.

Na początku powiem wam, drodzy czytelnicy, że Pratchett to geniusz. Stanowczo mój ulubiony pisarz, mam do niego tyle szacunku, co miłości. I cieszę się, że tak radośnie udało mi się wkroczyć w jego świat, wraz z brzękiem dzwoneczków u sań i wesołego HO HO HO.

Świat Dysku wykreowany przez pana autora to filozofia przecięta bardzo trafnym humorem. I w tej książce nie brak ciekawych przemyśleń ubranych w kostium żonglera. Bardzo oryginalne spojrzenie na Święta Bożego Narodzenia, bardzo ciekawe postacie (Pan Herbatka! Oh, jak go kocham!) i genialny styl Pracza to wielkie zalety, które cisnę wam teraz w twarz, jako wyzwanie - przeczytajcie i to zaraz. ;)

Zdarzyło się tak, że to moja pierwsza książka Pratchetta. I zdarzyło się, że przeczytałam ją w Wigilię :) Nie mogę ubrać dostatecznie w słowa świątecznego klimatu, w jaki "Wiedźmikołaj" mnie wtedy wprawił, a już przecież myślałam, że straciłam ducha Świąt, niczym Ebenezer Scrooge.

Na początku powiem wam, drodzy czytelnicy, że Pratchett to geniusz. Stanowczo mój ulubiony...