Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba najszybciej przeczytana książka Pratchetta! Siedziałam przy niej okrągłą dobę i z uśmiechem na twarzy czytałam o przygodach Vimesa.

Co prawda nie jest to już "ten" Pratchett, to nie jest "Czarodzicielstwo", ani "Mort" czy chociażby "Wiedźmikołaj", które wbiły mnie w fotel i wracałam do nich wielokrotnie, ale "Niuch" trzymał mnie przy sobie długi czas i bardzo ciekawie się czytało.

Tylko Vetinari takiś jakiś inny...mam nadzieję, że to jednorazowy wypadek przy pracy :) Vimes świetny, chyba winduje się powolutku na przód moich ulubionych postaci. Fabuła też bardzo zgrabna, jak widać Pratchett i jego pomysły to duet nierozerwalny :)

Nie mogę się doczekać kolejnego tomu dziejącego się na Dysku! Podobno ma być Moist ;)

Chyba najszybciej przeczytana książka Pratchetta! Siedziałam przy niej okrągłą dobę i z uśmiechem na twarzy czytałam o przygodach Vimesa.

Co prawda nie jest to już "ten" Pratchett, to nie jest "Czarodzicielstwo", ani "Mort" czy chociażby "Wiedźmikołaj", które wbiły mnie w fotel i wracałam do nich wielokrotnie, ale "Niuch" trzymał mnie przy sobie długi czas i bardzo...

Stanowczo jeden z moich ulubionych "Thorgali"...bardzo żywe kolory, gdy tego potrzeba, łączą ze sobą smutne i ciężkie barwy, gdy sytuacja tego wymaga. Według mnie, obok "Arachnei", najlepiej narysowany odcinek serii.

Poza tym ta historia, historia! Zaczyna się sielanką, by potem przerodzić się w piekło, a później przygodę żywcem wyjętą z baśni. Takie "Thorgale" powinny powstawać cały czas. Pierwsze komiksy z serii mają jedne z najlepszych opraw fabularnych, jakie widziałam.

Stanowczo jeden z moich ulubionych "Thorgali"...bardzo żywe kolory, gdy tego potrzeba, łączą ze sobą smutne i ciężkie barwy, gdy sytuacja tego wymaga. Według mnie, obok "Arachnei", najlepiej narysowany odcinek serii.

Poza tym ta historia, historia! Zaczyna się sielanką, by potem przerodzić się w piekło, a później przygodę żywcem wyjętą z baśni. Takie "Thorgale" powinny...

Naprawdę piękna historia! Chyba jedna z ładniejszych i najbardziej wzruszających (i dobrze poprowadzonych!) w serii. Cudowne kolory, razem z "Nad jeziorem bez dna", moje ulubione komiksy pod względem coloringu. Wszystko wprost wylewa się z kadrów, by chwycić za serce.

Choć przyznam, że jako doświadczona arachnofobią, miałam pewne trudności z przyzwyczajeniem się do wszędobylskich pajączków ;)

Naprawdę piękna historia! Chyba jedna z ładniejszych i najbardziej wzruszających (i dobrze poprowadzonych!) w serii. Cudowne kolory, razem z "Nad jeziorem bez dna", moje ulubione komiksy pod względem coloringu. Wszystko wprost wylewa się z kadrów, by chwycić za serce.

Choć przyznam, że jako doświadczona arachnofobią, miałam pewne trudności z przyzwyczajeniem się do...