Jestem zachwycona. Podeszłam do książki z lekką rezerwą, ponieważ nie chciałam się rozczarować tak jak przy innych pozycjach często widywanych na Instagramie.
Nie zawiodłam się. Powiem więcej: nie żałuję ani chwili spędzonej na jej przeczytaniu. Mimo, że nie miałam go ostatnio zbyt wiele na czytanie, to książka tak mnie wciągnęła, że każdą wolną minutę poświęcałam na przeczytanie chociaż jednej strony.
Aleksandra Białczak przytacza nam tu życie w zamknięciu. Poznajemy losy maturzystki, która postanowiła się zbuntować i stanąć naprzeciw całemu światu. Na oczach czytelnika zachodzą w niej zmiany dzięki nowopoznanym ludziom, którzy z różnych powodów podobnie jak bohaterka znaleźli się w psychiatryku.
Lola jest postacią, którą albo będzie się kochało albo nienawidziło. Niektórych może drażnić jej sposób bycia, postępowania z innymi i postrzegania świata, a drudzy będą ją podziwiać za odwagę, upartość i dążenie do celu, który niestety nie zawsze jest słuszny.
Mam nadzieję, że w rzeczywistości personel i lekarze dużo lepiej zajmują się pacjentami, nie traktują ich z góry, a ich problemy nie są rozwiązywane poprzez krótkie rozmowy i podawanie nieskończonej ilości leków.
Ta książka sprawiła, że częściej będę od teraz sięgała po polskich autorów tego gatunku i mam nadzieję, że się nie zawiodę.
Aleksandrze Białczak gratuluję debiutu i czekam na więcej.

Jestem zachwycona. Podeszłam do książki z lekką rezerwą, ponieważ nie chciałam się rozczarować tak jak przy innych pozycjach często widywanych na Instagramie.
Nie zawiodłam się. Powiem więcej: nie żałuję ani chwili spędzonej na jej przeczytaniu. Mimo, że nie miałam go ostatnio zbyt wiele na czytanie, to książka tak mnie wciągnęła, że każdą wolną minutę poświęcałam na...