I tak to zakończyłam swój MARATON KSIĄŻKOWY z panią Tess Gerritsen (5 tomów pod rząd). Przyznam że nie łatwo mi się z nią rozstać (w bibliotece są wolne 3 pozostałe tomy i bardzo kuszą, ale tym razem trzeba odsapnąć i poczytać coś inszego /Musso tyle się naczekał/ ;).

Klimat muzeów, archeologii, mumii, skrywanej tożsamości, ucieczek, trochę insynuacji do nadprzyrodzonych rzeczy (kłania się "Klub Mefista" i oczywiście ten zły za którym trzeba się uganiać ;). Kogoś w końcu trzeba przyskrzynić ;).

JAKIŚ TAM MALUTKI SPOJLEREK MOŻE BYĆ ;)

Tym razem Maura króluje na początku książki - wiadomo ktoś sekcje ofiar musi przeprowadzać ;), by później zniknąć i jej miejsce zajmuje Jane, a na koniec robi a ku ku i patrzcie jeszcze żyję :P. Jak w "Klubie Mefista" Rizzoli zalazła za skórę Isles tak tutaj o dziwo wytrąciła z równowagi swoimi morałami poczciwego Frosta ;) Ja wiem Jane, że aż nie potrafisz ugryźć się w język i musisz im pomatkować, że robią źle, ale to są dorośli ludzie i jak to dorośli lubią uczyć się na błędach, a gdy ty im wytykasz co robią źle i że zmarnują sobie życie itp. itd. to jak inaczej mogą zareagować jak nie czymś w stylu: "Od****rz się Jane" ;).

Mimo, że pochłonęłam ten tom w 2 dni, a lwią część tej powieści w jeden i to pewnie dzięki dużej ilości dialogów i ciągłej akcji to tutaj mam troszkę zastrzeżeń:
- pani Gerritsen jak już zaczęła pani jakiś wątek i to bardzo interesujący, nawiązujący do tego z "Klubu Mefista" to poczułam się trochę oszukana, że nie rozwinęła go pani - coś jak ochłap rzucony i cieszcie się nim, a potem NIC. Tutaj się zawiodłam. Po szybkim przemyśleniu mojego czepialstwa z tej strony mogę powiedzieć, że hmm a może to mi zabrakło rozwinięcia "tego" wątku, a inni co będą czytać będą jednak usatysfakcjonowani. Może zbytnio polubiłam rzeczy nadprzyrodzone z "Klubu Mefista", że tutaj jakaś wzmianka w tym stylu to było mi za mało ;).
- Trochę też pani przedobrzyła na końcu z gmatwaniem sprawy. I bez tego było interesująco, a taki zabieg tym razem nie wniósł za bardzo nic nowego i ciekawego tylko niedowierzanie z mojej strony i pytanie: "A na co to było?"
- A i może tym razem trochę pani Gerritsen wyszło pani schematycznie, bo jak w "Klubie Mefista" mamy motyw ciągłej ucieczki kobietki, tak tutaj zaserwowała to pani w inszym wydaniu niby, bo dwie kobietki, a potem jedna uciekała przed czymś, ale motyw ten sam.

I dlatego odjęłam dwie gwiazdeczki. I to by było na tyle smęcenia z mojej strony ;).

Ogólne wrażenie pozytywne ;)

POLECAM w 100%

I tak to zakończyłam swój MARATON KSIĄŻKOWY z panią Tess Gerritsen (5 tomów pod rząd). Przyznam że nie łatwo mi się z nią rozstać (w bibliotece są wolne 3 pozostałe tomy i bardzo kuszą, ale tym razem trzeba odsapnąć i poczytać coś inszego /Musso tyle się naczekał/ ;).

Klimat muzeów, archeologii, mumii, skrywanej tożsamości, ucieczek, trochę insynuacji do nadprzyrodzonych...