Ta powieść to pierwszy tom trylogii o rodzinie Neshov . Późno w noc kończyłam tą pierwszą część i całe szczęście iż drugą miałam tuż obok na półce i mogłam ją zaraz zacząć czytać . Bo po pierwszej poczułam się jak narkoman na głodzie , który natychmiast musi zacząć czytać kolejną . Nie wiem co jest takiego w tej książce , bo przecież to tylko opis życia zwyczajnej rodziny. Takich rodzin pewnie jest całkiem sporo jeszcze wciąż i to wcale nie koniecznie w dalekiej zimnej Norwegii . Nie wiem jak to się autorce udało , ale klimat tej powieści jest wręcz niesamowity . Nie da się opowiedzieć , trzeba go po prostu poczuć , czytając . Można powiedzieć że zaczyna się jak kryminał , oto pierwsze słowa (poza prologiem) dotyczą nieboszczyka , a ściślej mówiąc , młodego chłopaka samobójcy . Tym młodym człowiekiem zajmuje się jeden z braci Neshov . Margido , bo o nim tu mowa prowadzi mały ale bardzo profesjonalny zakład pogrzebowy , ponad 10 lat nie był w rodzinnym domu . Drugi z braci , Erlend jest gejem i kreatorem sklepowych wystaw , on również nie był w domu rodzinnym od ponad 20 lat . Najstarszy z nich Tor Neshov 56 - letni hodowca świń (swoją drogą nie myślałam ,że o '' zwykłych '' świniach , można pisać w taki zajmujący sposób) który mimo wieku wciąż pozostaje posłuszny matce jak małe dziecko i to on pozostał na rodzinnym gospodarstwie. Matka jest tu w pewnym sensie postacią dość kluczową mimo iż pojawia się tylko na początku i zaraz umiera . Ale to właśnie jej śmierć bezpośrednio powoduje iż trzej bracia zmuszeni są w końcu się spotkać . W miarę czytania , coraz bardziej przekonywałam się że najlepsze co ta matka mogła zrobić dla tej rodziny , to umrzeć...Jakby tego nie było dość , na koniec pierwszego tomu stajemy się światkami wyjawienia niesamowitej tajemnicy która mnie dosłownie dała nieźle po głowie . W każdym bądź razie książkę polecam z pełną odpowiedzialnością i życzę podobnych wrażeń i emocji jakiej mnie ona dostarczyła .

Ta powieść to pierwszy tom trylogii o rodzinie Neshov . Późno w noc kończyłam tą pierwszą część i całe szczęście iż drugą miałam tuż obok na półce i mogłam ją zaraz zacząć czytać . Bo po pierwszej poczułam się jak narkoman na głodzie , który natychmiast musi zacząć czytać kolejną . Nie wiem co jest takiego w tej książce , bo przecież to tylko opis życia zwyczajnej rodziny....