Przeczytałem i nie mogę dojść do siebie. Boli. Gdy Iwaszkiewicz pisał listy do Jerzego Błeszyńskiego - miłości życia, miał tyle samo lat, ile ja mam dzisiaj i gdy czytałem tę intymną korespondencję utożsamiałem się niemal z każdym zdaniem Autora, czułem i przeżywałem Jego emocje, cierpiałem razem z Nim i cieszyłem się, gdy i On się cieszył. Choć zazdrościłem, że spotkał na swojej drodze życia osobę, którą tak pokochał, to byłem wściekły, że dał się tak wykorzystywać przez faceta, prowadzącego podwójną, a nawet potrójną czy poczwórną grę, bo Błeszyński poza tym, że był związany z Iwaszkiewiczem, miał „jeszcze” żonę, kochanki, a także kochanków. Z całej korespondencji, szczególnie tej pisanej na rok przed śmiercią młodzieńca wyłania się obraz bardzo wyrachowanej postaci, pozbawionej jakichkolwiek skrupułów, wykorzystującej cynicznie czystą i ślepą miłość Iwaszkiewicza. W którymś momencie do Iwaszkiewicza dotarło, że postępowanie Błeszyńskiego jest obłudne, czego dał wyraz m.in. w liście pisanym do kochanka ze Stawiska 1.XII.1958: „…bo mnie to wszystko boli, to owo wystrychnięcie mnie na dudka , robienie ze mnie balona…” I dalej: „…Rozumiesz, że te rzeczy się sumują i, że w pewnym momencie ja mam tego dosyć…” Niestety nie było rozstania, a Iwaszkiewicz brnął dalej w tę obsesyjną i beznadziejną miłość…

***

Całą korespondencję a właściwie listy Iwaszkiewicza do Błeszyńskiego (tych od kochanka do pisarza nie odnaleziono) opracowała Anna Król, która chcąc ułatwić czytelnikowi lekturę korespondencji i nie pogubić się w mnogości zamieszczonych w listach miejsc i osób, we wstępie wymieniła „postaci opowieści”, podała chronologicznie najważniejsze wydarzenia z życia pisarza i jego kochanka, przedstawiła „kalendarium znajomości” oraz opisała miejsca, istotne jak pisze dla „opowieści”. Za to należy się Jej i Wydawnictwu ogromna wdzięczność oraz szacunek. Dziękuję.

***

Tę niezwykłą korespondencję trzeba koniecznie przeczytać. Zobaczymy wówczas Iwaszkiewicza pełnego i prawdziwego - z krwi i kości, a nie spiżowy pomnik, jaki zbudowaliśmy sobie na podstawie li tylko Jego twórczości.

Przeczytałem i nie mogę dojść do siebie. Boli. Gdy Iwaszkiewicz pisał listy do Jerzego Błeszyńskiego - miłości życia, miał tyle samo lat, ile ja mam dzisiaj i gdy czytałem tę intymną korespondencję utożsamiałem się niemal z każdym zdaniem Autora, czułem i przeżywałem Jego emocje, cierpiałem razem z Nim i cieszyłem się, gdy i On się cieszył. Choć zazdrościłem, że spotkał na...