Kapuściński Non-Fiction

Świetnie napisana książka – treść i forma powalające, naprawdę dobry kawałek literatury. Porządna, ciekawa biografia, odtrutka na ugładzony, niepełny wizerunek pisarza... swoisty klucz do jego twórczości, do jego osoby.

Nie ma się co dziwić głosom krytyki, niezadowolonym iż odsłonięto wszystkie karty (samemu bohaterowi książki podobałoby się to najmniej), ale takie szczere rozliczenie się ze wszystkim jest najlepsze. Kapuściński ukazuje się nam jako humanista (a to chyba najważniejsze, nie jego drobne słabości), któremu na czymś, na kimś zależy. A to jest piękne. Błądzić jest rzeczą ludzką, on zaś nie stał w miejscu, ewoluował. Do końca życia pielęgnował swoje pasje, poszerzał horyzonty, ścierał się z różnymi rozterkami. We mnie budzi to szacunek.
Szkoda że śmierć zabrała go tak wcześnie, zrobiłby pewnie w kolejnych dekadach sporo, i mogły to być jego najważniejsze publikacje.

Lektura pozwala ustosunkować się do ogółu twórczości, sporo też mówi o życiu jako takim, o miejscu i czasie w jakim Kapuściński żył, pracował, dorastał – kształtował się. Dla mnie to była fascynująca przygoda – podziwiam autora za szczere wzięcie się za bary z problemami i atrakcyjne odmalowanie barw epoki. Mistrzostwo.
Uważam że zrobił dla swojego starszego kolegi coś cennego – potraktował go fair. Rzadko kogo stać w dzisiejszych czasach na coś takiego.

Biografia jest świetna, jednak mogą być problemy ze wznowieniami, a cwaniaki polujące na naiwnych już sprzedają książkę za 150-200 złotych... a więc trzeba nabyć póki można, i zapoznać się z nieokrojoną wersją.

marzec 2014


PS

Z Wikpedii:
„Wydana w 2010 książka Kapuściński non-fiction wzbudziła debatę w mediach nt. biografii Ryszarda Kapuścińskiego, jego związków z reżimem PRL oraz rzetelności jego reporterskich książek. Wdowa po Kapuścińskim, Alicja Kapuścińska, wytoczyła Domosławskiemu sprawę sądową o ochronę dóbr osobistych oraz praw autorskich. Jednocześnie część publicystów broniła prawa Domosławskiego do takiego, a nie innego, przedstawiania biografii Kapuścińskiego. Inni zwracali uwagę na fakt, że Domosławski nadużył zaufania rodziny Kapuścińskich m.in. wynosząc z pracowni Kapuścińskiego dokumenty i wycinki, których według Izabeli Wojciechowskiej ("Gazeta Wyborcza", 11 marca 2010), nie zwrócił. Domosławski miał się dopuścić manipulacji przy opisie fotografii z archiwum Kapuścińskiego.

W 2013 nowy właściciel Świata Książki, w którym ukazał a się biografia, zawarł ugodę z Alicją Kapuścińską, zobowiązując się do usunięcia czterech rozdziałów książki. Nakład został już wtedy prawie całkowicie wyczerpany, a wydawnictwu wygasała licencja.

27 maja 2015 Sąd Okręgowy w Warszawie wydał nieprawomocny wyrok, uwzględniający częściowo roszczenia Alicji Kapuścińskiej. Nakazał Domosławskiemu przeproszenie listowne powódki zaś przyszłe wydania biografii reportera mogą ukazywać się, ale bez 10-stronicowego rozdziału O miłość i innych demonach. Sąd oddalił natomiast żądanie przeprosin w mediach i wpłaty 50 tys. zł na Fundację im. Ryszarda Kapuścińskiego”.

Nowe wydanie: „Zgodnie z werdyktem sądu książka Domosławskiego może być wydawana w postaci integralnej, łącznie z rozdziałami o życiu osobistym i intymnym”.

czerwiec 2017

Kapuściński Non-Fiction

Świetnie napisana książka – treść i forma powalające, naprawdę dobry kawałek literatury. Porządna, ciekawa biografia, odtrutka na ugładzony, niepełny wizerunek pisarza... swoisty klucz do jego twórczości, do jego osoby.

Nie ma się co dziwić głosom krytyki, niezadowolonym iż odsłonięto wszystkie karty (samemu bohaterowi książki podobałoby się to...