Ksiazki Joy Fielding to dla mnie gwarancja bardzo dobrej lektury. "Nie ma jej" to historia niezwykle podobna do glosnego zaginiecia Madeline McCain (z paroma roznicami). Niestety to zaginiecie jest niewyjasnione do tej pory. Autorka w tej ksiazce niestety dosc schematycznie to przedstawia i nie ma tu wiele napiecia jakie czesto jest w innych jej ksiazkach, ale mimo tego ksiazka jest ciekawa i daje do myslenia. Faktycznie czasem tak jak widzimy czytajac za szybko oceniamy innych czasem nieznajac sytuacji. Mowimy, ze czegos bysmy nie zrobili, a nie wiemy jak sami zachowalibysmy sie w tej sytuacji. Trudno sobie nawet wyobrazic co moga przezywac rodzice zaginionego dziecka zwlaszcza gdy do tego maja poczucie winy. Najwieksza tragedia dla nich juz sie stala. Widzimy tutaj rozpad rodziny, chwytanie sie kazdej mozliwosci na odnalezienie corki, jak wplywa zaginiecie jednej dziewczynki na druga. Jest to dobrze opisane. Akcja jest powolna, bardziej jak dramat niz thriller. Widzimy tez brak tropow w sprawie u rozpacz rodzicow. Zakonczenie niestety jest gorsze i jak dla mnie za bardzo nie zaskakuje, a jest bardziej jak z filmu klasy B. Troche pogarsza cala ksiazke, ale ta i tak dla mnie jako calosc jest dobra choc gorsza od poprzednich autorki. Polecam.

Ksiazki Joy Fielding to dla mnie gwarancja bardzo dobrej lektury. "Nie ma jej" to historia niezwykle podobna do glosnego zaginiecia Madeline McCain (z paroma roznicami). Niestety to zaginiecie jest niewyjasnione do tej pory. Autorka w tej ksiazce niestety dosc schematycznie to przedstawia i nie ma tu wiele napiecia jakie czesto jest w innych jej ksiazkach, ale mimo tego...