Jeśli ktoś ma wątpliwości, czy może zacząć cały ten cykl książek ze świata Zapomnianych Krain, od Wojny Pajęczej Cesarzowej, temu odpowiadam: Tak, jak najbardziej. Książkę zdobyłam nie wiem, w jaki sposób. Chyba spodobała mi się nazwa albo coś innego. Nie wiedziałam, co to za książka, o czym jest itd. itd., ale wciągnęła mnie. Cholernie mnie wciągnęła. Parę rzeczy nadal jest niejasnych, wykreowany świat pewnie jest bardziej znany fanom cyklu, nie mniej, odnalazłam się. Odnalazłam się w historii, świecie i bohaterach. A może bohaterach przede wszystkim. Postaci są wyraźne, niejednowymiarowe, często "szare". W ogóle cała książka jest nastawiona neutralnie. Nie mamy tu podziału na złych i dobrych, nie mamy próby robienia z tego wyniosłych opowieści o czynach bohaterów. Pozostajemy w sferze historii o ludziach (w tym przypadku o czarnych elfach). Całą książkę mogłabym nazwać jedną wielką opowieścią. Nie dostajemy tu wielkich przeskoków czasowych, to nie jest też książka dla młodszych odbiorców, a szczególnie tych młodszych, którzy czytają jeszcze serie typu Szklany tron czy Malowany człowiek. Nie, nie to nie te bajki. To ni jest też Gra o tron. Tu się wiele dzieje, śledzimy losy poszczególnych bohaterów, a styl autora sprawia, że nie zagłębiamy się w długie, nużące opisy, tylko idziemy z nurtem akcji.
Polecam. Kurcze, naprawdę polecam, bo książka niesamowicie pozytywnie mnie zaskoczyła!

Jeśli ktoś ma wątpliwości, czy może zacząć cały ten cykl książek ze świata Zapomnianych Krain, od Wojny Pajęczej Cesarzowej, temu odpowiadam: Tak, jak najbardziej. Książkę zdobyłam nie wiem, w jaki sposób. Chyba spodobała mi się nazwa albo coś innego. Nie wiedziałam, co to za książka, o czym jest itd. itd., ale wciągnęła mnie. Cholernie mnie wciągnęła. Parę rzeczy nadal...