Dalsze podróże mrocznej elfki, wesoła przygoda dla nastoletniej rodziny, polecam gorąco jak jesteś młody i chcesz poznać ten świat!

Zapomniałem, że czytałem chore ilosci fantasy za dzieciaka, pora je pododawac... Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Dalsze podróże mrocznej elfki, wesoła przygoda dla nastoletniej rodziny, polecam gorąco jak jesteś młody i chcesz poznać ten świat!

Zapomniałem, że czytałem chore ilosci fantasy za dzieciaka, pora je pododawac... Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Liriel wraz z Fyodorem kontynuują swoją podróż do Ruathymu, aby odnaleźć runę i wyryć ją na Dziecku Ygdrassila. Rytuał ten ma pomóc drowce w zachowaniu jej mrocznej magii na powierzchni, a Fyodorowi kontrolować jego szał berserkera. Liriel jeszcze nie wie, ile wyrzeczeń i poświęceń ta wyprawa będzie ją kosztować...

Jeszcze nie wiedzą, że ich podróż jest pilnie śledzona przez Luskańczyków oraz pewną ambitną illithidkę. Społeczność Krakena pragnie powiększyć swoje morskie imperium o Ruathymskie ziemie.

Czy Liriel uwolni się od mrocznej Lloth, zarazem zachowując swoją drową magię? Czy Fyodor opanuje swój berserkerski szał i nowe umiejętności wyśpiewywane przez Rhuatymskich skaldów?

Bezkresna i pełna braku nadziei Otchłań czeka na przegranych...

Drugi tom trylogii "Światło i cienie" zabiera nas w obszar Wybrzeża Mieczy i wysepek w okolicy Luskan - Waterdeep. Znowu dostajemy cameo Danilo Thanna, a nawet Czarnokija :) Do opowieści dołączają morskie elfy i wszystkie morskie stwory z sahuaginami i złym abolethem na czele. Pięknie utkany gobelin pełny losów nietuzinkowej drowki :)

Liriel wraz z Fyodorem kontynuują swoją podróż do Ruathymu, aby odnaleźć runę i wyryć ją na Dziecku Ygdrassila. Rytuał ten ma pomóc drowce w zachowaniu jej mrocznej magii na powierzchni, a Fyodorowi kontrolować jego szał berserkera. Liriel jeszcze nie wie, ile wyrzeczeń i poświęceń ta wyprawa będzie ją kosztować...

Jeszcze nie wiedzą, że ich podróż jest pilnie śledzona...

Świetna przygoda na morzu i nie tylko, rozwój samej postaci Liriel jako drowki i próbującej odnaleźć się na powierzchni, jednak jest tak znacznie sprytniejsza i inna niż Drizzt - świetna książka

Świetna przygoda na morzu i nie tylko, rozwój samej postaci Liriel jako drowki i próbującej odnaleźć się na powierzchni, jednak jest tak znacznie sprytniejsza i inna niż Drizzt - świetna książka

Drugi, a w zasadzie środkowy tom przygód drowki Liriel Baenre, która wraz z Fyodorem podróżuje w poszukiwaniu odpowiedzi.

Mówiąc szczerze, nie spodziewałam się fajerwerków, oklasków, i szału nie było. Książka ogólnie jest dobra, choć niejednokrotnie mnie nużyła. Wręcz odnoszę wrażenie, że autorka niemal celowo prowadziła fabułę w taki a nie inny sposób, by czytelnika zwyczajnie uśpić.

Akcja zaczyna się w Skullporcie, skąd Liriel uwalnia Hrolfa, kapitana statku o wdzięcznej nazwie "Elfica". I... tak, nie trzeba być już specjalnym geniuszem, by wiedzieć, że większa cześć przygód rozgrywać się będzie właśnie na morzu. Do całości dorzucamy jeszcze Ibna, pierwszego oficera statku, który ewidentnie próbuje zrobić wszystko,, aby Liriel zabić, gromadka morskich elfów, spośród których jeden zdecydowanie chce się nauczyć magii, Ruathym z jego tajemniczymi kształtowładnymi... No i oczywiście mamy wroga, który bardzo chce dostać w swoje łapy naszą drowkę - i nie, nie mówię tu o Lolth, która jest kapryśna i choć manifestuje swoją obecność na równi z Mroczną Panną, to jednak... no cóż. Nie będę ukrywać, pomysł, by postawić illithidę (tak, płeć żeńska) jako głównego przeciwnika, było pomysłem... no cóż. Troszkę kiepskim w moim odczuciu. Idea wyrycia runy na Drzewie Światów sama w sobie była dobra, jednak wykonanie... no, także tego.

Postacie poboczne, drugoplanowe, ich motywy i pojawianie się na kartach powieści też jest, wydaje mi się, nieco naiwne. Ze wszystkich, poza Ibnem (którego ciężko nie zapamiętać),zapamiętałam tylko Dagmar, córkę szamana. Ale i jej ideologia, motywy jakimi się kierowała... Neee. Shakti, którą pamiętamy chyba dość dobrze z pierwszej części (dobra, pamięta, kto czytał),wydaje się być... mało drowia. ot, jest ale jej w zasadzie to nie ma. Pojawia się również Gromph, oraz Czarnokij, ale wręcz epizodycznie i chyba tylko przez grzeczność wspomniani. No ogólnie, szału z postaciami nie ma.

Nie powiem, w książce się dzieje... sporo. Bo się dzieje. jednak fabuła jest dość przewidywalna i nie zaskakująca. od Skullportu i ucieczki z tego miasta za pomocą magii, poprzez sytuacje na morzu (wątki nie zostały dobrze wyjaśnione, zwłaszcza sprawa z morskimi elfami),walki na morzu, zrobienie z Liriel praktycznie mistrzyni magii, mimo jednej tylko księgi i Torującego Drogi... No nie powiem, zachwytu nie odczuwałam. Żadnego. Być może nieczuła ze mnie zołza, albo w ogóle nie umiałam się odszukać w tej konkretnej części? Nie wiem. Wiem natomiast, że męczyłam się nad kartami powieści, nie czułam przyciągania i wciągania, nie miałam wrażenia, że jestem "częścią" historii... a po prostu, biernym obserwatorem, który z łatwością może się oderwać i zając się innymi sprawami, a postacie i tak poczekają, aż do nich powrócę. Być może komuś się nie spodoba fakt, że nie pieję peanami zachwytu nad środkiem trylogii, jednak... czasem trzeba, potknięcia się trafiają. Sam wątek romansu, między główną bohaterką a Fyodorem, wydaje się być niemal... naciągany. Niby jest, niby on ją kocha i zrobi dla niej wszystko, ona niby też go kocha, ALE... właśnie, wciąż, co strona niemal, zostawało to magiczne "ale". Czegoś mi brakowało, jakiegoś impulsu, iskry, motywu, by mnie przyciągnąć na amen, zmusić do zatrzymania się i czytania z wypiekami na twarzy.

Nie mniej - książka nie jest zła. To lekkie, proste czytadło, które wpasowało się przyjemnie w motyw: czytam dla relaksu, a nie bo potrzebuję. I osobiście, polecam, ale z przymrużeniem oka.

//Opinia do przeczytania również tu: http://kaginbox.blox.pl/2016/07/Splatane-sieci.html

Drugi, a w zasadzie środkowy tom przygód drowki Liriel Baenre, która wraz z Fyodorem podróżuje w poszukiwaniu odpowiedzi.

Mówiąc szczerze, nie spodziewałam się fajerwerków, oklasków, i szału nie było. Książka ogólnie jest dobra, choć niejednokrotnie mnie nużyła. Wręcz odnoszę wrażenie, że autorka niemal celowo prowadziła fabułę w taki a nie inny sposób, by czytelnika...

Internetowe księgarnie rządzą!!!

Internetowe księgarnie rządzą!!!

http://biblioteka-ell.blogspot.com/2014/02/elaine-cunningham-splatane-sieci.html

http://biblioteka-ell.blogspot.com/2014/02/elaine-cunningham-splatane-sieci.html

To zakończenie... ech. Przypominają się czasy studenckie, kiedy zamiast na wykłady szło się do Empiku po następny tom :)

To zakończenie... ech. Przypominają się czasy studenckie, kiedy zamiast na wykłady szło się do Empiku po następny tom :)