Okazuje się, że są rzeczy na ziemi, ktorych nie chciałby się dopuścić nawet Dawid Wolski. Nie mówię tu o "błahostkach" typu: szantaż, wyłudzenia, pobicia, oszustwa czy zastraszanie - bo młody prywatny detektyw, którego poznaliśmy w "Wampirze" - pierwszej części cyklu, nie zmienił się. Nadal jest typem cynicznej podstępnej szumowiny, nadal do swoich zleceń podchodzi z dużą dawką ... lenistwa, bo nicnierobienie to to w czym nasz bohater jest naprawdę świetny.
Dlatego, kiedy przyjmuje zlecenie od prokuratora Adama Górnika, kolegi ze szkolonych lat, ma oczywiście zamiar upiec przy okazji co najmniej cztery pieczenie na tym ogniu, ale zupełnie nie spodziewa się do czego to doprowadzi... Kim okaże się jego kolega, jakich makabrycznych czynów będzie świadkiem, do jakich będzie zmuszony - tego naprawdę nie da się przewidzieć, ponieważ autor pograł z nami po mistrzowsku!!!
Druga część Cyklu Gliwickiego jest brudna mroczna i nieprzewidywalna, a jej bohaterowie totalnie niejednobarwni, nie ma dobra i zła oddzielonego grubą linią,  to drugie za to można odmieniać tutaj na wszystkie możliwe sposoby i przypadki.
To było moje szóste spotkanie z Wojciechem Chmielarzem, a każde kolejne - czy za sprawą Jakuba Mortki, czy Wolskiego powoduje, że chcę więcej!!!
Przyznam się też, że zazdroszczę tym, którzy Cykl Gliwicki mają przed sobą - jest czego, naprawdę!

Okazuje się, że są rzeczy na ziemi, ktorych nie chciałby się dopuścić nawet Dawid Wolski. Nie mówię tu o "błahostkach" typu: szantaż, wyłudzenia, pobicia, oszustwa czy zastraszanie - bo młody prywatny detektyw, którego poznaliśmy w "Wampirze" - pierwszej części cyklu, nie zmienił się. Nadal jest typem cynicznej podstępnej szumowiny, nadal do swoich zleceń podchodzi z dużą...