Wszystko niby szło w dobrym kierunku: mamy dystopię, mamy kilku bohaterów pozytywnych, przetrąconych mniej lub bardziej malowniczo przez los, mamy jednego wielkiego antagonistę i jego wesołą bandę morderczych islamistów. Mamy też niestety niewykorzystany potencjał.

Dla mnie osobiście wygląda to tak jakby autor bał się pójść o krok dalej. Sceny masowych mordów, gwałtów, kamienowania, tortur itd? Z tym jakoś nie ma problemu. Psychologiczny rozwój bohaterów, pokazanie obrazu ich duszy? No cóż, tutaj tak jakby wyobraźnia i warsztat zawodziły... a szkoda. I nie jest tak że pan Piotrowski nie wie co pisać bo dobre zalążki są: ta ciemność, budząca się w Kubie i Monice rokowała bardzo przyjemnie ale tylko na rokowaniach się skończyło. Dodam jeszcze że zmiana układu między Moniką a Michałem, jej byłym (?) chłopakiem który też przeszedł przez och-jakże-czułe-i-delikatne ręce islamskich fundamentalistów byłaby super gdyby w ogóle napisano o niej więcej niż 2-3 paragrafy.

Brakowało mi także jakiegoś 'dobrego' islamisty, kogoś kto nie byłby tak zdecydowanie 'czarny', miałby chociaż cień wątpliwości czy wyrzutów sumienia w związku z całym tym ludzkim dramatem rozgrywającym się dookoła. Tatuś Leili rokował bardzo dobrze ale cóż, znowu zabrakło...czasu? Chęci? Umiejętności? Wszystkiego po trochu? Nie wiem, trudno zgadnąć. Żałuję też że autor nie wykorzystał odpowiednio więzi jaka połączyła Monikę i Amira, najmłodszego syna jej prześladowcy.

No dobrze, koniec narzekań. I tak przeczytam trzeci tom choćby po to aby dowiedzieć się więcej o nuklearnej wojnie światowej na którą nas przygotowano od tomu pierwszego.

Wszystko niby szło w dobrym kierunku: mamy dystopię, mamy kilku bohaterów pozytywnych, przetrąconych mniej lub bardziej malowniczo przez los, mamy jednego wielkiego antagonistę i jego wesołą bandę morderczych islamistów. Mamy też niestety niewykorzystany potencjał.

Dla mnie osobiście wygląda to tak jakby autor bał się pójść o krok dalej. Sceny masowych mordów, gwałtów,...

Książka wzbudziła we mnie skrajne emocje. Mam nadzieję że wizja pana Piotrowskiego się nie spełni. Można ją potraktować jako przestrogę. Nie od dziś wiadomo, że największe zbrodnie popełniane są w imię Boga, jakkolwiek byśmy go nazywali. Fanatyzm to bardzo groźne zjawisko.

Książka wzbudziła we mnie skrajne emocje. Mam nadzieję że wizja pana Piotrowskiego się nie spełni. Można ją potraktować jako przestrogę. Nie od dziś wiadomo, że największe zbrodnie popełniane są w imię Boga, jakkolwiek byśmy go nazywali. Fanatyzm to bardzo groźne zjawisko.

Druga część trochę łagodniejsza. Zgadzam się z opiniami że książki te powinni przeczytać mieszkańcy Europy zachodniej żyjący w luksusie i nie wiedzący już do czego prowadzi ekstremizm. Myślę że ich kraje nie otrząsną się z szoku gdy już zostaną wzbogacone kulturowo. Czekam z niecierpliwością na trzecią część. W międzyczasie sięgnę po inne książki Przemka Piotrowskiego.

Druga część trochę łagodniejsza. Zgadzam się z opiniami że książki te powinni przeczytać mieszkańcy Europy zachodniej żyjący w luksusie i nie wiedzący już do czego prowadzi ekstremizm. Myślę że ich kraje nie otrząsną się z szoku gdy już zostaną wzbogacone kulturowo. Czekam z niecierpliwością na trzecią część. W międzyczasie sięgnę po inne książki Przemka Piotrowskiego.

Trochę słabsza jak "Terror", gorszy był też czytający Jacek Dragun - zbyt monotonny, czasami traciłem przy nim koncentracje.
Ze względów technicznych, słuchałem dwie części jednocześnie i pomieszało mi się wszystko okrutnie, stąd tak krótka recenzja.

Trochę słabsza jak "Terror", gorszy był też czytający Jacek Dragun - zbyt monotonny, czasami traciłem przy nim koncentracje.
Ze względów technicznych, słuchałem dwie części jednocześnie i pomieszało mi się wszystko okrutnie, stąd tak krótka recenzja.

Niby ta książka nie jest straszna, tylko momentami brutalna, ale jej siła polega na mroczności wpełzającej do glowy totalnie niepostrzeżenie, krok po kroku

Niby ta książka nie jest straszna, tylko momentami brutalna, ale jej siła polega na mroczności wpełzającej do glowy totalnie niepostrzeżenie, krok po kroku

Europę Zachodnią zalała fala nienawiści. Najpierw Francja i Hiszpania, teraz Nemcy...czy to oznacza, że wybuch III wojny światowej jest nieunikniony? Berlin to teraz stolica Niemieckiej Republiki Islamskiej. Świat płonie, a bezwzględny Muhammad Chalil Abi Rabia, zamiast gnić w więziennej celi za wszystkie popełnione przez lata zbrodnie, pnie się jak gdyby nigdy nic po szczeblach politycznej kariery. Kuba i reszta ekipy muszą niestety wyjechać z bezpiecznej Zielonej Góry i znowu zmierzyć się z bezwzględnym wrogiem. Koszmar, który miał się skończyć w momencie uratowania Moniki, okazuje się dopiero rozpędzać. Etyka i sumienie nie pozwalają jednak zapomnieć o swoich ludziach, którym grozi niebezpieczeństwo. Islamscy radykałowie znowu pokażą, na jakie podłości ich stać. Kuba po raz kolejny przekroczy granice swojej wytrzymałości. Niestety na pomoc władz nie można liczyć, przynajmniej nie w takim stopniu, w jakim byłoby to konieczne. Czy tym razem bohaterowie wyjdą z tragicznego położenia obronną ręką? Czy uda im się uratować swoich? Czy zemsta na Abi Rabii i jego podłych synach wreszcie się dokona?

Druga część serii "Radykalni" to ciąg dalszy przerażającej wizji przyszłości, którą autor zaczął snuć w "Terrorze". W świecie opanowanym przez fanatycznych wyznawców islamu nikt nie jest bezpieczny. Choć wśród ludzi wyznających Allaha są też dobre, życzliwe dusze, gotowe do pomocy, to jednak pozostają one drobinką w wielkiej mgle zła zasnuwającej Europę. Książka jest swego rodzaju ostrzeżeniem przed tym, jak decyzje polityków mogą wpłynąć na losy wszystkich obywateli i wywołać dramatyczne skutki. Być może przedstawiona tu wizja jest nieco przekoloryzowana, przepełniona tragizmem na wyrost. Tak sobie myślę, że przez niektórych ludzi może być odebrana jako wezwanie do walki z "obcą" kulturą. Oby to nigdy nie miało miejsca. Ja odbieram "Rebelię", podobnie zresztą jak pierwszą część, jako swego rodzaju lampkę ostrzegawczą; czerwoną lampkę, która przypomina, jak okrutne konsekwencje, już widziane zresztą w historii, może mieć ślepa chęć zdobycia absolutnej władzy i rasowego, kulturowego oraz wyznaniowego ujednolicenia świata.

Europę Zachodnią zalała fala nienawiści. Najpierw Francja i Hiszpania, teraz Nemcy...czy to oznacza, że wybuch III wojny światowej jest nieunikniony? Berlin to teraz stolica Niemieckiej Republiki Islamskiej. Świat płonie, a bezwzględny Muhammad Chalil Abi Rabia, zamiast gnić w więziennej celi za wszystkie popełnione przez lata zbrodnie, pnie się jak gdyby nigdy nic po...

Ocena była by wyższa ale autor niepotrzebnie popędza fakty w książce oraz sporo wątków jest nielogicznych. Dla mnie logika zachowań jest bardzo ważna. Natomiast cała otoczka islamstwa niestety jest całkowitą prawda i staje się coraz bardziej taka jak w książce. Religia zawsze prała umysły słabych na umyśle ludzi.

Ocena była by wyższa ale autor niepotrzebnie popędza fakty w książce oraz sporo wątków jest nielogicznych. Dla mnie logika zachowań jest bardzo ważna. Natomiast cała otoczka islamstwa niestety jest całkowitą prawda i staje się coraz bardziej taka jak w książce. Religia zawsze prała umysły słabych na umyśle ludzi.

Spodziewałem się troszkę więcej po przeczytaniu pierwszego tomu w pewnym momencie akcja zaczęła się toczyć jak w serialu telewizyjnym aby tworzyć kolejne tomy. Przejęcie władzy w Niemczech przez muslim byłoby czymś strasznym szczególnie Przez fanatyka dla którego własne dzieci mogą stanowić zagrożenie i są w stanie zamordować dla pobudek religijnych. Masakra

Spodziewałem się troszkę więcej po przeczytaniu pierwszego tomu w pewnym momencie akcja zaczęła się toczyć jak w serialu telewizyjnym aby tworzyć kolejne tomy. Przejęcie władzy w Niemczech przez muslim byłoby czymś strasznym szczególnie Przez fanatyka dla którego własne dzieci mogą stanowić zagrożenie i są w stanie zamordować dla pobudek religijnych. Masakra

Fantastyczna kontynuacja. Czekamy na trzecią część!!

Fantastyczna kontynuacja. Czekamy na trzecią część!!

Wciąż ciekawie, ale mam wrażenie, że całość delikatnie utraciła tempo w odniesieniu do pierwszego tomu. Całość bardzo dobra, trzymająca w napięciu - może jedynie niekróre wątki niepotrzebnie ucięte. Dobrze, że taka książka powstała.

Wciąż ciekawie, ale mam wrażenie, że całość delikatnie utraciła tempo w odniesieniu do pierwszego tomu. Całość bardzo dobra, trzymająca w napięciu - może jedynie niekróre wątki niepotrzebnie ucięte. Dobrze, że taka książka powstała.