Książkę tą chciałam przeczytać zachęcona pozytywnymi opiniami na LC. I nie zawiodłam się. Rzeczywiście "mocna opowieść w dobrej cenie". Kupiłam w markecie przy okazji innych zakupów.
Pokazana jest bardzo smutna, szara rzeczywistość prowincji w Polsce: miasteczko Podlewo, gdzie piją od rana i "upaść tu nie wolno pod żadnym pozorem: jak człowiek upadnie, już po nim. Niejeden nie powstał, nie podźwignął się i stracił szacunek, a nawet nadzieję na odmianę losu. Tu każdy pijak ma swoją godność i póki stoi, jest dobrze, a może nawet lepiej, niż jemu samemu się zdaje". W miasteczku tym, żyją 3 pokolenia spokrewnionych kobiet. Dostały przydział mieszkania (z kwaterunku )w budynku wykorzystywanym przez władze jako prowizoryczny pensjonat ze służbowymi pokojami dla "oficjeli z powiatu albo i nawet z samej stolicy". Ruina z tajemnym schowkiem, z kiczowatym różnokolorowym neonem nad wejściem "SECONDHAND". W tych warunkach nie daje się normalnie żyć. Nie ma szansy na lepszą przyszłość. Każda z kobiet przeżyła lub przeżywa jakąś osobistą tragedię, co wpływa na ich wzajemne relacje pozbawione uczuć. Znajomi, z którymi się stykają, właściwie są tacy sami - przegrani, bez przyszłości. Najbardziej mi żal Femi: 13-sto letniej dziewczynki wychowywanej przez ciotki. Osamotniona, bez miłości, poniżana przez rówieśników, nie zna swojej matki. Wszelkie pytania na jej temat pozostają bez odpowiedzi. Na lepsze życie w takiej rzeczywistości nie ma szans.
Książka świetnie napisana. Ma klimat: jest smutna, szara (mimo kilku dowcipnych zdarzeń)i może właśnie dlatego nie da się jej szybko zapomnieć.

Książkę tą chciałam przeczytać zachęcona pozytywnymi opiniami na LC. I nie zawiodłam się. Rzeczywiście "mocna opowieść w dobrej cenie". Kupiłam w markecie przy okazji innych zakupów.
Pokazana jest bardzo smutna, szara rzeczywistość prowincji w Polsce: miasteczko Podlewo, gdzie piją od rana i "upaść tu nie wolno pod żadnym pozorem: jak człowiek upadnie, już po nim. Niejeden...