Nieujarzmiona twórcza energia Majki rozkwita w powieściowej alternatywnej rzeczywistości, w której potężna substancja zwana fidezyną, niejako skondensowana esencja wiary, pozwala zmaterializować wszelkie ludzkie (i nieludzkie) mity czy bóstwa. Pisarz nie tylko sięga jakby od niechcenia po bohaterów niezliczonych opowieści i zapomniane postaci z folkloru czy historii różnych zakątków globu, lecz także w pomysłowy sposób przywołuje bajki dla dzieci (kto z Was kojarzy Brombę i spółkę?), stare kreskówki, ba! znalazło się nawet miejsce dla słynnego kota z pewnego rosyjskiego arcydzieła, a także dla dowcipnej wzmianki o wciąż żywej kosmicznej sadze. W rolach gościnnych wystąpiły takie ikony rodzimej fantastyki,jak choćby Stanisław Lem czy wieloletni redaktor „Nowej Fantastyki”, ale uważny czytelnik wyłapie też bardziej niszowe nazwiska. Bo lektura „Wojen przestrzeni” wymaga od zainteresowanych właściwie nieustannej czujności: za każdym terminem, każdym imieniem może kryć się coś więcej i nawet największy erudyta nie zdoła prawdopodobnie wyłapać wszystkich smaczków poukrywanych na kartach obszernej powieści. Jednak już samo próbowanie to doprawdy przednia zabawa!

Cała recenzja dostępna na: http://zcyklu.pl/na-czasie/571/Wiecej-mocniej-mityczniej.

Nieujarzmiona twórcza energia Majki rozkwita w powieściowej alternatywnej rzeczywistości, w której potężna substancja zwana fidezyną, niejako skondensowana esencja wiary, pozwala zmaterializować wszelkie ludzkie (i nieludzkie) mity czy bóstwa. Pisarz nie tylko sięga jakby od niechcenia po bohaterów niezliczonych opowieści i zapomniane postaci z folkloru czy historii różnych...