Rzeka tęsknoty
- Kategoria:
- powieść historyczna
- Cykl:
- Zemsta i przebaczenie (tom 3)
- Wydawnictwo:
- Videograf
- Data wydania:
- 2017-05-24
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-05-24
- Liczba stron:
- 416
- Czas czytania
- 6 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788378355366
- Tagi:
- I wojna światowa literatura polska międzywojnie odmiana losu rywalizacja saga samotność
Kolejne lata wojny odzierają mieszkańców Europy ze złudzeń na rychłe jej zakończenie. Nie tylko na terenie Polski ludzie stykają się z okrucieństwem, także wycieńczająca wojna na wschodzie odkrywa barbarzyńskie praktyki, gdzie pojęcie człowieczeństwa zostaje zdewaluowane i ludzkie życie wydaje się nie mieć wartości. Los rozdziela czwórkę bohaterów i stawia przed nimi kolejne wyzwania, a brzemię wojny odciska na nich głębokie piętno. Czy uda im się pokonać piętrzące się przeszkody? Czy miłość i przyjaźń wygrają z nienawiścią i egoizmem, gdy ludzkie ścieżki wyznacza historia? Kiedy biografie naznaczone są bólem i krwią, każdy stara się ocalić to co jeszcze dobrego tli się w człowieku.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Morze uczuć
„Zemsta i przebaczenie. Rzeka tęsknoty”, to trzeci tom (z zapowiedzianych sześciu!) bestsellerowej sagi Joanny Jax. Autorki, która konsekwentnie, z wielką pokorą walczy o zainteresowanie i uznanie czytelników. Co istotne, ta walka nie jest ani nachalna, ani agresywna (patrz: projekty okładek, promocja, etc.). Intensywne, momentami zapewne żmudne przygotowania do każdej książki, dbałość o prawdę historyczną i współgrającą fikcję literacką (choćby pasujące do niej życiorysy bohaterów), przyczyniają się do tego, że po książki tej autorki sięgam z prawdziwą przyjemnością. Co może zaskakiwać, uczucia po lekturze wciąż pozostają niezmienne, ale o tym później.
Jest rok 1942, końca wojny, wbrew powszechnym oczekiwaniom, nie widać. Bohaterowie, dobrze znani czytelnikowi z dwóch poprzednich tomów, ponownie walczą z przeciwnościami losu. Każdy z nich coś stracił, zrezygnował z własnych marzeń i planów. Wszyscy zastanawiają się, jak przetrwać. Większość skupia się na sobie, wierząc, że tylko to może im pomóc przeżyć. Okrucieństwo wojny sprawia, że już absolutnie nic nie robi na nich wrażenia. Wojna zmieniła nie tylko granice, ale także ludzkie poczynania, ich sposób myślenia i priorytety. „Los bywał przewrotny i lubił sobie kpić z człowieka. Miłośnikowi piękna zafundował taplanie się w nieludzkim brudzie śmierci i upokorzenia, a bojowniczce o dobro na świcie podarował śmierć.”
Teraźniejszość nie spełnia oczekiwań protagonistów - wystawia ich na kolejne próby, niszczy wszystko to, o czym kiedyś śnili. Wszyscy zaś bez wyjątku tak bardzo pragną spokoju, odpoczynku i szarości dnia codziennego przeżytego wspólnie z najbliższymi… „W cieniu narodowej tragedii, jaką niewątpliwie była okupacja i wszelkie restrykcje z tym związane, w ludzkich sercach rozgrywały się pojedyncze klęski, niknące w obliczu spraw ważkich, śmierci setek ludzi, terroru i życiowej wegetacji. Gdy jednak taki dramat dotykał konkretnego człowieka, świat wokół znikał, jakby nie miał znaczenia, bez względu na sytuację”.
Alicja i Julian próbują dojść do siebie po ostatnich wydarzeniach, które zgotowało im gestapo. Radosna nowina, która niedawno podniosła ich na duchu i dała nadzieję na przyszłość, zniknęła tak szybko jak szybko się pojawiła. Zamiast optymizmu i pogody ducha, teraz w ich wspólnym życiu króluje żałoba, smutek i rozczarowanie. Alicja za sprawą dramatycznych wydarzeń dojrzewa, dostrzega popełnione wcześniej błędy. Wcześniej „[c]hciała czerpać garściami swoje szczęście, radość i przyjemności. A gdy to wszystko wymykało jej się z rąk, patrzyła na puste dłonie.” Teraz poczuła się jak osoba dorosła, choć tak bardzo pragnęła żyć złudzeniami, wierząc, że nic złego nie może się stać… Tymczasem życie nie zawsze układa się tak jak tego pragnęła…
Hanka ukrywa się w Magnuszewie. Nieustannie towarzyszy jej tęsknota za ukochanym. Życie nabiera kolorów jedynie dzięki dzieciom, które dodają jej skrzydeł, rozbudzają nadzieję i dodają odwagi, by marzyć w tych trudnych czasach. Niespodziewanie w życiu pojawia się pewien przystojny Niemiec. Jego obecność nie wszystkim się jednak podoba, co dają Hance odczuć… Co zrobi z tym Lewinówna? Czy przystojny, szarmancki, czuły i opiekuńczy Hermann Ritz pozwoli jej zapomnieć o ukochanym Igorze? Hanka wierzy, że „to nie kraj, w którym się urodziliśmy świadczy o naszym człowieczeństwie, ale to, co nosimy w sercu i umyśle. (…) Zaznała[…] wiele cierpień od Niemców, a jednak wciąż wierz[y], że i wśród [nich] trafiają się porządni ludzie.” Podobno zdarza się, iż to aniołowie przybierają postać naszych wrogów…
Brat Hanki, Emil, wciąż jest pełen żalu i gniewu. Pragnie zmiany, chce się oderwać od swojej ponurej przeszłości, ale trudno mu zrezygnować z wygód, do jakich się przyzwyczaił i zmienić sposób myślenia. Jednak wreszcie pojawia się ktoś, dla kogo Lewin jest w stanie poświęcić bardzo dużo. I nie jest to piękna kobieta…
Walter von Lossow trafia w okolice oblężonego Leningradu, gdzie ma za zadanie przygotować dokumentację propagandową. Za sprawą szokujących i tragicznych zarazem zdjęć ukazuje ogrom ludzkiego cierpienia i bezsens wojny. Później trafia do Katynia, by Niemcy mogli się oczyścić z zarzutów, że to nie oni zabili polskich oficerów. Szukając ich grobów i będąc świadkiem ekshumacji, na tej nieludzkiej ziemi dochodzi do zaskakującego spotkania… Spotkania, które sprawi, że von Lossow stanie przed nie lada dylematem moralnym i będzie zmuszony podjąć jednoznaczną decyzję…
Joanna Jax w dość czytelny sposób niszczy stereotypy i wyłamuje się z ogólnie rozpowszechnianych schematów. Ukazuje, że „[n]ie każdy Niemiec był oprawcą, jak Schwartz, i nie każdemu z Polaków można byłoby dać medal za odwagę, honor i walkę z okupantem. Normalni ludzie po obu stronach barykady usiłowali odnaleźć się w tym przedziwnym życiu, jakie przyszło im wieść.” Autorka bardzo ciekawie wplata wątek Katynia i ekshumacji polskich oficerów, próby poinformowania świata o masowej zagładzie Żydów na ziemiach polskich (w tle pojawia się nawet generał Sikorski), prośby o interwencję aliantów. Wszystkie wzmianki historyczne są ściśle związane z odczuciami bohaterów. To w ich świecie wewnętrznym czytelnik może się przejrzeć, to dzięki nim możemy sobie wyobrazić, co czuli ludzie, przeżywający koszmar wojny: „Nie potrafi[li] już sobie wyobrazić normalnego życia, przy taktach wdzięcznej muzyki, kontemplowaniu sztuki i u boku pięknych kobiet, by nie mieć przed oczami obrazów wisielców, wygłodniałych ludzi gotowych do najgorszych czynów za kawałek chleba czy poniewieranych kobiet, zbrukanych żądzami spragnionych uciech żołnierzy. Czu[li], że to, co widzi[eli], już do końca życia będzie jak brudna plama na pięknej sukience, fałszywa nuta w idealnie skomponowanej symfonii czy rysa na obrazie artysty. W śmiechu zawsze już będ[ą] słysz[]eli[ skowyt rannych, płacz cierpiących po stracie bliskich, a na bezchmurnym niebie dostrze[gą] złowróżbną chmurę…”
„Rzeka tęsknoty” to bardzo sugestywny opis ludzkości uwikłanej w wojenną, pozbawioną sensu, zawieruchę. To ponadczasowy melancholijny obraz osamotnionego człowieka, którego najbliższym uczuciem zdaje się być właśnie tęsknota. Wszyscy bohaterowie, bez wyjątku, za czymś tęsknią - za utraconym członkiem rodziny, za oddalającym się ukochanym mężczyzną, za bliskością drugiego człowieka, za wolną i bezpieczną ojczyzną, za komfortowymi warunkami życia, za normalnością, itd. Niestety, los nieustannie nie pozwala im ich zaspokoić… Joannie Jax, już po raz trzeci, udaje się zaintrygować czytelnika historią grupy ludzi, której nieustannie wieje wiatr w oczy. Przypatrując się ich przemianom, dokonywanym wyborom, podejmowanym decyzjom, otrzymujemy wiarygodny obraz tamtych czasów oraz szeroki wachlarz uczuć – od miłości, zazdrości po nienawiść. Co ciekawe, autorka punktuje za każdym razem konkretnego człowieka, a nie cały naród, jakieś grono czy pewną społeczność. Po raz kolejny z czystym sumieniem mogę polecić tę sagę. Pisarka rozwija swój warsztat nieustannie, raczy nas piękną polszczyzną i przemyślaną, wiarygodnie zaprezentowaną historią, opakowaną w klimatyczną okładką. Czego chcieć więcej?
Cytaty pochodzą z recenzowanej książki.
Agnieszka Biczyńska
Oceny
Książka na półkach
- 1 597
- 660
- 165
- 59
- 55
- 39
- 21
- 18
- 17
- 17
Opinia
Przy rozległych seriach często zastanawiam się, co przyniesie nam tom kolejny. Czy autor sprosta wyzwaniu i postawionej sobie samemu poprzeczce? Joanna Jax dwoma pierwszymi tomami z całą pewnością wspomnianą poprzeczkę ustawiła sobie bardzo wysoko, toteż z wielkim zaciekawieniem zagłębiałam się w kolejne strony powieści. Czy dalsze losy bohaterów porwały mnie niczym rwąca rzeka?
Kolejne lata wojny odzierają mieszkańców Europy ze złudzeń na rychłe jej zakończenie. Nie tylko na terenie Polski ludzie stykają się w okrucieństwem, także wycieńczająca wojna na wschodzie odkrywa barbarzyński praktyki, gdzie pojęcie człowieczeństwa zostaje zdewaluowane i ludzkie życie wydaje się nie mieć wartości. Los rozdziela czwórkę bohaterów i stawia przed nimi kolejne wyzwania, a brzemię wojny odciska na nich głębokie piętno. Czy uda im się pokonać piętrzące się przeszkody? Czy miłość i przyjaźń wygrają z nienawiścią i egoizmem, gdy ludzkie ścieżki wyznacza historia? Kiedy biografie naznaczone są bólem i krwią, każdy stara się ocalić to co jeszcze dobrego tli się w człowieku. [opis wydawcy]
Kiedy dostałam informację, że lada moment do mych rąk trafi kolejna część wojennej sagi, obawiałam się jednego - cóż nowego może mi dostarczyć autorka? Historię jako tako każdy z nas zna, więc z całą pewnością nie faktami. Emocje? Jasne, pewnie się pojawią, ale przecież były już w poprzednich częściach. Losy bohaterów? Z tym oczywiście mogło być różnie, ale czy Joanna Jax będzie w stanie jeszcze poplątać ich drogi na tyle, by zaskoczyć swoich czytelników? Czy autorka trzyma jeszcze jakieś asy w rękawie? Obawiałam się, że nie, bo moim zdaniem wszystko zawarła już wcześniej. Niestety...
... myliłam się! Dlaczego? Poczytajcie!
Co w pierwszej kolejności mnie zachwyca? Ciężko wybrać to, co najbardziej, więc kolejność będzie losowa. Bohaterowie. I tu kilka spraw. Pierwsze, co jest niesamowitym przeżyciem, to towarzyszenie im w najróżniejszych momentach ich życia. Dzięki temu, poznając losy każdego z nich od samego początku dostrzegamy ich wewnętrzną przemianę, dojrzewanie. Wojna wpływa na zmianę ich poglądów, priorytetów i wyznawanych idei, co skutkuje ich poczynaniami. Jednych rusza sumienie, inni zaczynają inaczej postrzegać miłość, a reszta? Nie da się tego krótko opisać. Tych ludzi trzeba poznać i towarzyszyć im od początku do końca!
Autorka niesamowicie odnajduje się w łączeniu ze sobą fikcji literackiej z historycznymi faktami. Przez jej książki płynie się wraz z ich rwącym nurtem, gdzie nagłe zwroty akcji zaskakują czytelnika niczym niewidzialne kaskady, a emocje zalewają nas jak wielkie fale. To niesamowite połączenie wszystkiego co najlepsze. Niesamowity styl, język, zapoznanie z tematem i ówczesnymi realiami, a do tego ogromna dawka emocji. Naprawdę nie spodziewałam się, że Joanna Jax aż tak mnie zaskoczy. Cóż, wychodzi na to, że i tym mnie zaskoczyła! Wielkie brawa!
Trzecia część sagi Zemsta i przebaczenie różni się trochę od swoich poprzedniczek. Zapytacie: "czym?". Podpowiedź odnaleźć można w tytule - tęsknota. Na kartach powieści jest jej wiele. Właściwie można odnieść wrażenie, że wylewa się ona ze słów, wypowiadanych przez bohaterów, myśli, jakie im doskwierają. Dostrzec ją można nawet między wierszami. Za czym tęsknią nasi bohaterowie? Może za normalnym życiem? Tym sprzed czasów wojny. Za czysto ludzkimi relacjami, spokojem i bezpieczeństwem, miłością i błahostkami. Za chwilą ciszy i marzeniami, jakie ma każdy z nas, który nie musi się martwić tym, czy zaraz nie zostanie zesłany w dalekie rejony świata. To tęsknota za bliskimi osobami, których już nie ma lub są poza zasięgiem bohaterów.
Na zakończenie i podsumowanie moja rekomendacja:
Rzeka tęsknoty jest niczym rwąca rzeka, która porywa czytelnika swoją wyjątkowością, zaskakującymi zwrotami akcji, wszechobecną intrygą, ale i miłością oraz realizmem. Joanna Jax po raz kolejny funduje nam falę doznań i emocji, które nie opuszczą nas do ostatniej strony. Trzeci tom sagi Zemsta i przebaczenie zaspokaja literacki apetyt, ale i wzbudza tęsknotę za kolejną częścią, na której premierę już teraz czekam z wielką niecierpliwością. Polecam z całego serca!
Przy rozległych seriach często zastanawiam się, co przyniesie nam tom kolejny. Czy autor sprosta wyzwaniu i postawionej sobie samemu poprzeczce? Joanna Jax dwoma pierwszymi tomami z całą pewnością wspomnianą poprzeczkę ustawiła sobie bardzo wysoko, toteż z wielkim zaciekawieniem zagłębiałam się w kolejne strony powieści. Czy dalsze losy bohaterów porwały mnie niczym rwąca...
więcej Pokaż mimo to