Nie ma i nie bedzie we mnie zgody na przeslanie, jakie, mam nieodparte wrazenie, autorka usiluje narzucac w tym dziele. Kwestia polsko-zydowska na zawsze pozostanie nierozstrzygnieta, jesli w taki sposob bedziemy podchodzic do tematu, czyli obwiniajac raz jedna strone, raz druga.

Jednoznaczna teza, iz Zydzi uciekli z Polski przed agresywnym polskim antysemityzmem, jest krzywdzacym uogolnieniem. Byly przypadki, owszem dosc mocno manifestowanej niecheci Polakow wobec Zydow, ale nalezy pamietac ze byly to przypadki skrajne, podobne do wybrykow dzisiejszych agresywnych i rownie skrajnych nacjonalistow.

Przewazajaca czesc Zydow w Polsce zostala i miala sie dobrze, czesto rowniez kosztem Polakow (polecam zglebic temat).
O wspolodpowiedzialnosci Polakow za pogrom Zydow w czasie wojny nie bede sie wypowiadac, bo uwazam takie spekulacje za, delikatnie mowiac, wybitnie nierozsadne. Gdyby isc tym tropem, nalezaloby samych Zydow z tego rozliczyc, gdzie przypadki zdrady byly dosc liczne. O braku (swiadomym) niesienia pomocy Zydom w Europie przez spolecznosc zydowska zza Oceanu nie wspomne.
W kontekscie ostatnich publicznych wypowiedzi autorki, nie wzbudza we mnie zaufania ani ona, ani tym bardziej jej ksiazki.

Nie ma i nie bedzie we mnie zgody na przeslanie, jakie, mam nieodparte wrazenie, autorka usiluje narzucac w tym dziele. Kwestia polsko-zydowska na zawsze pozostanie nierozstrzygnieta, jesli w taki sposob bedziemy podchodzic do tematu, czyli obwiniajac raz jedna strone, raz druga.

Jednoznaczna teza, iz Zydzi uciekli z Polski przed agresywnym polskim antysemityzmem, jest...