Coś z sieci:
Na pewnym forum fantastycznym pojawił się kiedyś nowy użytkownik.
Młody, szczery, otwarty, naiwny wręcz…
„Cześć” – napisał. „Mam na imię Bodzio, mam trzynaście lat i właśnie zaczynam moją przygodę z
fantastyką. Z czytaniem w ogóle. Czy możecie mi polecić jakieś książki na początek?”.
Starzy, doświadczeni czytacze ruszyli z pomocą.
„Lem. Koniecznie przeczytaj Lema” – rozległy się głosy. Donośne, choć z racji tego, że rozmowa
toczyła się na forum internetowym, raczej metaforyczne.
„Tolkien. Musisz poznać Tolkiena” – dołączyły do nich inne głosy. Równie donośne i równie
metaforyczne.
Bodzio więcej się nie odezwał. Może błądzi gdzieś po Śródziemiu? Może tkwi na kongresie
futurologicznym?
Nie wiem, ale trochę żal.
Coś z życia:
Kiedy w śp. „Science Fiction, Fantasy i Horror” ukazały się pierwsze moje króciaki, przepełniony
dumą i rozpierany żądzą pochwalenia się nimi, zaniosłem świeżutki, pachnący jeszcze farba
drukarską egzemplarz do pracy i dałem koleżankom do poczytania.
„Niezłe pismo” – skomentowała jedna z nich po lekturze. „A te krótkie, to nawet mój stary przeczytał.
Cud! Masz tego więcej?”
Już mam. Dzisiaj zakończyły się ostatecznie przygotowania do wydania pierwszej w Polsce
króciakowej antologii. Jutro rusza druk.
Kiedy czytacie te słowa, ta antologia stoi już zapewne na Waszych półkach. Albo leży na biurku.
Jeśli znacie Bodzia, podrzućcie mu ją do przeczytania. Staremu koleżanki sam zaniosę.
Czytajcie króciaki. Piszcie króciaki. Zaglądajcie na Szortal.
A jeśli przypadkiem, w natłoku codziennych zajęć, znajdziecie wolną chwilkę, skrobnijcie drabbelka
i przyślijcie do mnie. Antologii stusłówek też jeszcze w Polsce nie było. JESZCZE. A Bodzio i stary
koleżanki czekają.